دوشنبه ۱۷ شهریور ۱۴۰۴ - ۲۱:۳۶
خداوند متعال به خاطر چهره پیامبر(ص) جهان را آفرید

حوزه/ استاد حوزه گفت: ذکر امیرالمؤمنین علی(ع) واسطه‌ای برای درک عظمت رسول خدا است و یک صلوات بر محمد و آل محمد می‌تواند تمام گناهان گذشته و آینده انسان را ببخشد.

به گزارش خبرنگار خبرگزاری حوزه از تهران، حجت‌الاسلام والمسلمین علیرضا پناهیان استاد حوزه در برنامه تلویزیونی «سمت خدا» با تبریک میلاد اول شخص عالم خلقت، حضرت محمد مصطفی(ص)، اظهار داشت: خداوند متعال پیامبر اکرم(ص) را دید و به گل روی او عالم را آفرید، آن‌قدر زیبایی محمد(ص) بالا بود که در عالم در این زیبایی کسب شده بود یا خدا می‌دانست اگر او بیاید، برترین انسان‌ها خواهد بود. بالاخره برگزیده برتر خدا همان کسی است که همه انبیا در فراق او گریه می‌کردند و با او مناجات داشتند.

وی افزود: حضرت رسول(ص) با وجود خلق و خوی عرشی و ارتباط عالی با پروردگار عالم، در اوج قدرت، نهایت تواضع و فروتنی و خاکساری را داشتند، آن‌چنان که خفض جناح بین المؤمنین کردند. آن‌قدر رسول خدا زیبا بودند که عالم برای او آفریده شد و اولین چیزی که خدا خلق کرد نور وجود پیامبر اکرم(ص) بود.

حجت الاسلام والمسلمین پناهیان تأکید کرد: باید تأمل کنیم، ذهن خود را مدیریت کنیم و روی عظمت شخصیت پیامبر(ص) و خوبی‌های ایشان تمرکز کنیم، شیعیان چرا این‌قدر جان‌فشان علی‌بن‌ابیطالب(ع) هستند؟ چون ذکر علی(ع) عبادت است، باید آن‌قدر «علی علی» بگوییم تا علی‌بن‌ابیطالب(ع) دست ما را بگیرد و واسطه شود تا ما عظمت رسول خدا را ببینیم، واقعاً خورشید را نمی‌توان نگاه کرد، اما ماه تابان امیرالمؤمنین علی(ع) می‌تواند پرتویی از آن خورشید را نشان دهد.

این استاد حوزه با اشاره به فداکاری اهل بیت(ع)، بیان کرد: رسول خدا چه عظمتی داشته‌اند که حضرت زهرا(س) بی‌محابا فدای ایشان شدند و دیگر ائمه اطهار(ع) نیز چنین بودند، اینجا آدم تازه به عظمت رسول خدا کمی فکر می‌کند و برایش پرسش‌های بزرگی پیش می‌آید.

حجت الاسلام والمسلمین پناهیان، با بیان اینکه میلاد حضرت رسول برترین عید بشریت است، تصریح کرد: یک بار در همین مناسبت خدمت حضرت آیت‌الله بهجت بودم، ایشان با حالی خاص می‌گفتند: «چه روزی از این روز بالاتر برای بشر؟ چه روزی، چه عیدی؟» تعبیراتی عمیق که کاش همه بودند و می‌دیدند، از طرز بیان ایشان تازه می‌فهمیدم خبرهایی هست که ما نمی‌دانیم و بسیاری از حقایق را نمی‌توانیم درک کنیم، واقعاً عظمت رسول خدا(ص) فراتر از دید و کلمات است؛ باید درباره آن فکر و محاسبه کرد.

وی ادامه داد: امیرالمؤمنین علی(ع) مولود خانه کعبه، با همه عظمت خود چگونه در مقابل رسول خدا می‌ایستاد؟ ایشان چنان احترام می‌گذاشت که می‌فرمود: حسنین(ع) فرزندان پیامبر هستند. خود را حذف می‌کرد وقتی نام پیامبر(ص) می‌آمد.

استاد حوزه تأکید کرد: امیرالمؤمنین علی(ع) شاهد وحی، شنونده کلام خدا در بدو نزول، مفسر نخست قرآن، وصی بلافصل پیامبر، جان رسول خدا، قسیم‌الجنة و النار، صاحب حوض کوثر و سلطان صحرای محشر به امر رسول خدا است، با این همه وقتی سخن از ازدواج با حضرت زهرا(س) به میان آمد، فرمود: من کجا و دختر رسول خدا کجا! من به خودم اجازه نمی‌دهم بروم خواستگاری حضرت زهرا(س).

حجت الاسلام والمسلمین پناهیان خاطرنشان کرد: اگر این احترام است که امیرالمؤمنین علی(ع) برای رسول خدا قائل بودند، چه لطف بزرگی به ما شده که به ما اجازه ذکر صلوات داده‌اند. این رحمت خدا است که ما را لایق ذکر صلوات کرده است، آیت الله العظمی بهجت می‌فرمودند یک صلوات بر محمد و آل محمد(ص) می‌تواند تمام گناهان گذشته و آینده را ببخشد.

انتهای پیام/

اخبار مرتبط

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha