حجت الاسلام و المسلمین حسین فلاح مبارکه از اساتید حوزه علمیه قم در گفت وگو با خبرنگار خبرگزاری حوزه در ساری، با اشاره به جایگاه والای علمی و عملی امامزاده ناصرالحق، اظهار داشت: این امامزاده واجب التعظیم در کلام مقام معظم رهبری (مدّ ظلّه) و علامه جوادی آملی (مدّ ظلّه) به بزرگی یاد شده است.
استاد حوزه علمیه قم با بیان اهمیت دیدار و زیارت انسان های صالح در روایات، خاطرنشان کرد: در کتاب کامل الزیارات، آمده است: «حَدَّثَنِی أَبُو الْعَبَّاسِ مُحَمَّدُ بْنُ جَعْفَرٍ الرَّزَّازُ الْقُرَشِیُّ الْکُوفِیُّ عَنْ خَالِهِ مُحَمَّدِ بْنِ الْحُسَیْنِ بْنِ أَبِی الْخَطَّابِ عَنْ عَمْرِو بْنِ عُثْمَانَ الرَّازِیِّ قَالَ سَمِعْتُ أَبَا الْحَسَنِ الْأَوَّلَ ع یَقُولُ: منْ لَمْ یُقَدِّرْهُ أَنْ یَزُورَنَا فَلْیَزُرْ صَالِحِی مَوَالِینَا یُکْتَبْ لَهُ ثَوَابُ زِیَارَتِنَا و مَنْ لَمْ یَقْدِرْ عَلَی صِلَتِنَا فَلْیَصِلْ عَلَی صَالِحِی مَوَالِینَا یُکْتَبْ لَهُ ثَوَابُ صِلَتِنَا؛ ... عمرو بن عثمان الرّازی گفت: از ابا الحسن الاوّل (ع) شنیدم که می فرمودند: کسی که نمی تواند ما را زیارت کند، پس دوستان صالح و شایسته ما را زیارت کند، که ثواب زیارت ما برایش نوشته می شود و کسی که بر احسان به ما قادر نباشد، پس به دوستان شایسته و صالح ما احسان کند؛ که ثواب احسان به ما برایش نوشته می شود.»
وی تصریح کرد: در همان کتاب در روایتی دیگر می خوانیم: «حَدَّثَنِی مُحَمَّدُ بْنُ الْحَسَنِ بْنِ أَحْمَدَ بْنِ الْوَلِیدِ عَنِ الْحَسَنِ بْنِ مَتِّیلٍ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ مِهْرَانَ عَنْ عَمْرِو بْنِ عُثْمَانَ قَالَ سَمِعْتُ الرِّضَا ع یَقُولُ: منْ لَمْ یَقْدِرْ عَلَی صِلَتِنَا فَلْیَصِلْ عَلَی صَالِحِی مَوَالِینَا یُکْتَبْ لَهُ ثَوَابُ صِلَتِنَا و مَنْ لَمْ یَقْدِرْ عَلَی زِیَارَتِنَا فَلْیَزُرْ صَالِحِی مَوَالِینَا یُکْتَبْ لَهُ ثَوَابُ زِیَارَتِنَا.»... عمرو بن عثمان می گوید: از حضرت رضا (ع) شنیدم که می فرمودند: کسی که بر احسان به ما قادر نیست پس به دوستان شایسته و صالح ما احسان کند که ثواب احسان به ما برایش نوشته می شود و کسی که بر زیارت ما قادر نیست، دوستان صالح و شایسته ما را زیارت کند که ثواب زیارت ما برایش نوشته می شود. (کامل الزیارات، النص، ص: ۳۱۹؛ باب ۱۰۵)
حجت الاسلام و المسلمین فلاح مبارکه یادآور شد: بر اساس بسیاری از روایات، می توان به اهمیت زیارت امامزادگان پی برد، مخصوصا امامزاده ای که نقش تأثیرگزار آن در تاریخ تشیع، آشکار بوده باشد و امامزاده حسن بن علی ناصرالحق، ناصر کبیر، ناصر اطروش، از آن امامزادگان است، شخصیتی که به اذعان بسیاری از اعاظم شیعه، نقش وافری در ترویج تشیع ایفا کرده است.
وی تصریح کرد: امامزاده ناصرالحق، فقیه، متکلم، مفسر قرآن کریم، از نوادگان امام سجاد (ع)، شاگرد امام هادی (ع)، جدّ اعلای سید رضی و سید مرتضی علم الهدی، از حاکمان بنام و خوشنام و عادل علویان، منجّم و شاعر متجاهر به حبّ اهل بیت (ع) است که نجاشی، رجالی بزرگ امامیه در کتاب رجال خود می نویسد: «حسن بن علی بن حسن بن عمر بن علی بن الحسین بن علی بن ابی طالب (ع) ابو محمد الاطروش رحمه الله کان یعتقد الامامة و صنّف فیها کتبا منها کتاب فی الامامة الصغیر، کتاب الطلاق، کتاب فی الامامة الکبیر، کتاب فدک و الخمس، کتاب الشهداء و فضل اهل الفضل منهم، کتاب فصاحة ابی طالب، کتاب معاذیر بنی هاشم فیما نقم علیهم، کتاب انساب الأئمّة و موالیدهم الی صاحب الأمر علیهم السلام.» (رجال نجاشی، ص ۵۷ و ۵۸، ش: ۱۳۵)
استاد حوزه علمیه قم خاطرنشان کرد: این امامزاده واجب التعظیم از جمله امامزادگانی است که روایات بسیاری از ایشان را میتوان در کتاب های شیخ صدوق (ره)، ابن شهرآشوب آملی مازندرانی، عمادالدین طبری و خوارزمی یافت، در یکی از روایات که از مناقب امیرالمؤمنین علی (ع) است، می خوانیم:
«وَ رَوَی النَّاصِرُ لِلْحَقِّ بِإِسْنَادِهِ فِی حَدِیثٍ طَوِیلٍ قَالَ: لَمَّا قَدِمَ عَلِیٌ (ع) عَلَی رَسُول اللَّهِ (ص) بِفَتْحِ خَیْبَرَ قَالَ رَسُولُ للَّهِ (ص) : لَوْ لَا أَنْ تَقُولَ فِیکَ طَائِفَةٌ مِنْ أُمَّتِی مَا قَالَتِ النَّصَارَی فِی الْمَسِیحِ لَقُلْتُ الْیَوْمَ فِیکَ مَقَالًا لَا تَمُرُّ بِمَلَإٍ إِلَّا أَخَذُوا التُّرَابَ مِنْ تَحْتِ قَدَمَیْکَ وَ مِنْ فَضْلِ طَهُورِکَ یَسْتَشْفُونَ بِهِ وَ لَکِنْ حَسْبُکَ أَنْ تَکُونَ مِنِّی وَ أَنَا مِنْکَ تَرِثُنِی وَ أَرِثُکَ وَ أَنَّکَ مِنِّی بِمَنْزِلَةِ هَارُونَ مِنْ مُوسَی إِلَّا أَنَّهُ لَا نَبِیَّ بَعْدِی وَ أَنَّکَ تُبْرِئُ ذِمَّتِی وَ تُقَاتِلُ عَلَی سُنَّتِی وَ أَنَّکَ فِی الْآخِرَةِ غَداً أَقْرَبُ النَّاسِ مِنِّی وَ أَنَّکَ أَوَّلُ مَنْ یَرِدُ عَلَیَّ الْحَوْضَ وَ أَوَّلُ مَنْ یُکْسَی مَعِی وَ أَوَّلُ دَاخِلٍ فِی الْجَنَّةِ مِنْ أُمَّتِی وَ أَنَّ شِیعَتَکَ عَلَی مَنَابِرَ مِنْ نُورٍ وَ أَنَّ الْحَقَّ عَلَی لِسَانِکَ وَ فِی قَلْبِکَ وَ بَیْنَ عَیْنَیْکَ؛ هنگامی که علی (ع) خبر فتح خیبر را برای پیامبر (ص) آورد، پیامبر (ص) فرمود: اگر گروهی از امّت من نمی گفتند آنچه را که مسیحیان در باره مسیح گفتند [که او خدا است]، هر آینه امروز درباره تو سخنی را می گفتم که بر گروهی نمی گذشتی، مگر آنکه خاک پای تو را توتیای چشم می کردند و از باقی مانده آب شستشویت شفا می طلبیدند، ولی تو را همین بس که از من هستی و من از توأم، از من ارث می بری و من از تو ارث می برم و تو برای من چونان هارون هستی برای موسی، جز آنکه پیامبری پس از من نیست و تو پیمان مرا ادا می کنی و در راه سنّت من می ستیزی و فردا در آخرت، نزدیکترین مردم به من هستی. تو نخستین کسی هستی که در کنار حوض کوثر به من وارد می شوی و نخستین کسی هستی که همراه من پوشانده می شوی و در میان امّت من اوّلین کسی خواهی بود که به بهشت در می آیی و شیعۀ تو بر منبرهایی از نور قرار می گیرند و حق بر زبان تو و در قلب تو و در میان دو چشم توست. (کتاب مناقب خوارزمی ص: ۱۵۸)
وی تصریح کرد: در همان کتاب مناقب خوارزمی در روایتی دیگر از امامزاده ناصرالحق آمده است: «و روی الناصر للحق باسناده عن النبی (ص) قال: «یدخل من امّتی الجنة سبعون الفا بغیر حساب» فقال علی (ع) : «من هم یا رسول الله» قال: «هم شیعتک یا علی و أنت امامهم؛ پیامبر (ص) فرمود: «هفتاد هزار نفر از امّت من بدون حساب وارد بهشت می شوند.» امام علی (ع) فرمودند: «ای رسول خدا، آنها چه کسانی هستند؟» حضرت فرمودند: «ای علی، آنها شیعیان تو هستند و تو امام آنها هستی.» (مناقب خوارزمی، ص: ۳۲۸)
انتهای پیام. /
نظر شما