حجت الاسلام و المسلمین ولی الله عیسی زاده از اساتید حوزه علمیه قم در گفت وگو با خبرنگار خبرگزاری حوزه در ساری، با اشاره به جایگاه بلند آمل و امامزاه ناصرالحق، اظهار داشت: تاریخ درخشان آمل مشاهیر بنام و علمای اعلام را در خود دیده و امامزادگان برجسته ای همانند امامزاده ناصرالحق در این دیار زندگی کرده اند.
استاد حوزه خاطرنشان کرد: در اشعار شعرای بلندآوازه ایران زمین، مانند حکیم فردوسی و صائب تبریزی نیز از آمل به بزرگی یاد شده است. صائب تبریزی می گوید:
همّتی در کار ما ای عارفان و عاشقان بر در دل حلقه شوق سیر کابل میزند
هرکه چون «صائب» به طرز تازه، دیرین آشناست دم به ذوق عندلیب باغ «آمل» می زند
وی ابراز کرد: آمل، شهری با قدمت هزاران سال، پایتخت علویان و خاستگاه صدها مشاهیر جهانی است، از ابن ربّن طبری صاحب کتاب «فردوس الحکمه» و بزیست فرزند پیروزان صاحب «زیج مأمونی»، تا ابوعبدالله جوانی، استادِ شیخ مفید، ناتلی استادِ بوعلی سینا، حسن کاشی آملی این مروج بزرگ و شاعر یگانه، تا سلطان العلماء و شریف العلماء، تا آیات عظام، فرسیو، غروی، محمد تقی آملی و میرزا هاشم آملی و علامه حسن زاده آملی اعلی الله مقامهم الشریف و علامه جوادی آملی مدّ ظلّه العالی که تفسیر گرانسنگ ایشان در هشتاد جلد به تحریر در آمده است.
حجت الاسلام و المسلمین عیسی زاده گفت: مردمان دلاور خطه شمال ایران، نه با شمشیر عرب ها، بلکه با نگاه پرمهر امامزادگان، عطر ناب ائمه اطهار (ع) را استشمام کردند و با رغبت و اشتیاق، به تشیع گرویدند و در این راه، از هیچ ایثاری فروگزاری نکردند، چه در ۱۲ قرن پیش، که عتبات عالیات را بنا می کردند و چه این زمان که با جان شیرین خویش، از فرزندان رسول الله و فاطمه(س) دفاع میکردند و مصداق این آیه شریفه شدند که «یحبّون من هاجر الیهم» (حشر: ۹)
تاریخ ما گواه به مصراع بعدی است ما قرن هاست نوکر این خانواده ایم
نماینده طلاب آمل در مجمع نمایندگان طلاب حوزه علمیه قم، خاطرنشان کرد: مقام معظم رهبری در سال ۱۳۷۷ و در جمع پرشور آملی ها و محبان اهل بیت (ع) فرمودند: «شهر شما هم در گذشته و هم در دوران انقلاب، شهر درخشانی بوده است، تاریخ درخشانی پشت سر این مردم مؤمن و خونگرم است. مردم شهر آمل در گذشته - در دورانی که شمشیر مبارزان در سرتاسر دنیای آن روز پیش می رفت - در مقابل شمشیرها تسلیم نشدند؛ اما پیام حقّ و حقیقت را از خاندان پیامبر، با عاطفه و محبّت و عشقی که به آن خاندان داشتند، دریافت کردند. اینجا جزو معدود مناطقی است که مردم، اسلام را از خاندان پیامبر، بدون واسطه فرا گرفته و آموخته اند. پایگاه ولایت است؛ محل توجّه خاندان پیامبر(ص) است، منطقه شما نقطه ای است که قدیمی ترین حکومت های علوی در آن تشکیل شده است. بزرگان خاندان پیامبر - مثل داعی کبیر و ناصر کبیر و بقیه خاندان حسنیّون و اولاد پیامبر (ع)، با تکیه به مردم این منطقه توانستند پرچم اسلام، پرچم ولایت و پرچم معارف زلال قرآنی را در این منطقه برافرازند و مردم را از این سرچشمه زلال، سیراب کنند. لذا در طول زمان، علمای بزرگ - چه فقها، چه فلاسفه، چه مورّخین و چه عرفای نامدار - از این منطقه برخاسته اند، وقتی که به فهرست کتابخانه ها و مفاخر علمی دنیای اسلام و شیعه می نگریم، بارها و بارها نام آمل و نسبت آملی را ملاحظه می کنیم. فقیه، فیلسوف، عارف، شاعر و بزرگانی از این منطقه برخاسته اند که هر کدام از آنها ستاره درخشانی در آسمان معارف و فرهنگ اسلامی هستند. اینجا پایگاه فرهنگ اصیل و ریشه دار اسلام و تشیّع است. خدا را شکر بر این منطقه اینقدر با برکت.»
حجت الاسلام و المسلمین عیسی زاده ابراز کرد: استاد علامه جوادی آملی در باب جایگاه امامزادگان فرمودند: «مکتب تشیع به برکت ورود فرزندان اهلبیت (ع) نصیب مردم ایران شد. لذا بقاع متبرکه همانگونه که مقام معظم رهبری فرمودند: باید به قطب فرهنگی تبدیل شود.»
وی تصریح کرد: استاد جوادی آملی، در کلامی دیگر دارند: «شناخت بقاع متبرک و قبور پربرکت، تفسیر عملی سوره کوثر است، آنان مصداق روشن کوثر و حافظان شجره طیبه و ناشران اهل ولایت و مبلغان آثار هستند و قبور آنها هم منشا برکات است.»
جایگاه امامزاده ناصرالحق در کلام علامه جوادی آملی
استاد حوزه علمیه قم بیان کرد: علامه جوادی آملی درباره جایگاه امامزاده ناصرالحق فرمود: «حسن بن علی معروف به ناصر کبیر از بزرگواران دودمان طه و یس و از نوادگان زین العابدین علی بن الحسین صلوات الله و سلامه علیهما است، ناصر کبیر وقتی به طبرستان آمد مهمترین کار او احیای معارف قرآن و عترت بود، اگر حکومتی داشت اگر قدرتی داشت و اگر مدیریت و تدبیری داشت، در خدمت معارف قرآن و عترت بود، سعی بلیغ این بزرگوار این بود که معارف کلیدی قرآن را به خوبی تفسیر کند، ره آورد عقلی و علمی اهل بیت (ع) را خوب تبیین کند و انسان را به مقام والای خلافت الهی برساند، چون هدف انسان همان «قُرب الی الله» است.
امامزاده ناصرالحق کیست؟
حجت الاسلام و المسلمین عیسی زاده اظهار کرد: امامزاده ابومحمد حسن بن علی العسکری بن حسن بن علی بن عمر الاشرف بن امام سجاد علی بن حسین بن علی بن ابی طالب (ع)، ملقب به ناصرالحق، ناصر اطروش، ناصر کبیر (۲۲۵ یا ۲۳۰ ه. ق_ ۲۳ یا ۲۵ شعبان ۳۰۴ ه. ق)، از نوادگان امام سجاد (ع)، شاگرد امام هادی(ع)، راوی صدها حدیث، مؤلف ده ها کتاب در علوم مختلف، مفسّر بزرگ قرآن کریم، فقیه، متکلم، منجّم، شاعر متجاهر به حبّ اهل بیت(ع)، مؤسس صدها حوزه و مسجد، مؤلف آثار علمی فراوان، جنگاوری دلیر، حاکمی عادل و در عین حال متخلّق به اخلاق نبوی (ص)، و مروّج بزرگ تشیّع در خطه شمال به عنوان پرچمدار تشیع در فلات ایران است و اگرچه شیعیان زیدی، خصوصا مردم یمن، ایشان را امام خویش می دانند اما بر اساس دلایل متعدد و گواه ده ها عالم برجسته در طول تاریخ، همانند نجاشی عالم رجالی بزرگ، این امامزاده واجب التعظیم، از علمای شیعه اثناعشری است.
وی گفت: نام دیگر این امامزاده واجب التعظیم را به واسطه لقب پدرش به «عسکری»، «حسن بن علی العسکری» می نامند، بر اساس یکی از دو قول، مسجد امام حسن عسکری که در پایین بازار است، نه به فرموده امام یازدهم (ع)، بلکه به دست مبارک ناصر کبیر تأسیس شده است، مسجدی که به عنوان نخستین دانشگاه های جهان تشیع شناخته می شود، دانشگاهی که صدها دانشمند برجسته از آن برخاسته اند.
استاد حوزه علمیه قم اظهار کرد: دلاورمردی های این امامزاده واجب التعظیم و جانفشانی های یاران جان بر کف او، در نبردهای با صدها هزار سرباز سامانی که عمّآل جور بنی عباس بودند، شهره خاصّ و عامّ و جای مباهات است، گویی زبان حالشان این بود:
عاشقان را سر شوریده به پیکر عجب است دادنِ سر نه عجب، داشتن سر عجب است!
وی خاطرنشان کرد: امامزاده ناصرالحق، جدّ چهارم مادری سید رضی و سید مرتضی علم الهدی است که سید رضی مؤلف نهج البلاغه است و سید مرتضی شاگردی چون شیخ طوسی را تربیت نمود که مؤسس حوزه علمیه نجف گردید، به این ترتیب، می توان خاندان ناصر کبیر را به خاطر داشتن دو بال علم و عمل، مروجین بزرگ تشیع در ایران قلمداد نمود و به این ترتیب این کلام بلندِ آیت الله جوادی آملی معنا پیدا می کند که «خاندان ناصر کبیر بر ملت ایران حق حیات دارند؛ آنها بودند که اهل بیت (ع) را به ما معرفی کردند.»
حجت الاسلام و المسلمین عیسی زاده اظهار کرد: عمادالدین طبری آملی در بشارة المصطفی روایتی نبوی (ص) از امامزاده ناصرالحق نقل کرده است: «أَخْبَرَنَا اَلشَّیْخُ اَلْفَقِیهُ أَبُو اَلنَّجْمِ مُحَمَّدُ بْنُ عَبْدِ اَلْوَهَّابِ بْنِ عِیسَی اَلرَّازِیُّ بِالرَّیِّ فِی دَرْبِ زَامَهْرَانَ فِی مَسْجِدِ اَلْغَرْبِیِّ بِقِرَاءَتِی عَلَیْهِ فِی صَفَرٍ سَنَةَ عَشَرَةٍ وَ خَمْسِمِائَةٍ قَالَ: أَخْبَرَنَا أَبُو سَعِیدٍ مُحَمَّدُ بْنُ أَحْمَدَ اَلنَّیْشَابُورِیُّ قَالَ: أَخْبَرَنَا أَبُو اَلْعَبَّاسِ أَحْمَدُ بْنُ مُحَمَّدِ بْنِ عُمَرَ اَلْفَقِیهُ اَلْمَعْرُوفُ بِالنَّاطِقِیِّ بِقِرَاءَتِی عَلَیْهِ قَالَ: أَخْبَرَنَا أَبُو اَلْمُفَضَّلِ مُحَمَّدُ بْنُ عَبْدِ اَللَّهِ بْنِ مُحَمَّدٍ اَلشَّیْبَانِیُّ فِی دَارِهِ بِبَغْدَادَ قَالَ: حَدَّثَنَا اَلنَّاصِرُ اَلْحَقِّ اَلْحَسَنُ بْنُ عَلِیٍّ قَالَ: حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ مَنْصُورٍ قَالَ: حَدَّثَنَا یَحْیَی بْنُ طَلْحَةَ اَلْیَرْبُوعِیُّ قَالَ: حَدَّثَنَا أَبُو مُعَاوِیَةَ عَنْ لَیْثِ بْنِ أَبِی سُلَیْمٍ عَنْ طَاوُسٍ عَنِ اِبْنِ عَبَّاسٍ أَنَّ رَسُولَ اَللَّهِ صَلَّی اَللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ قَالَ: «لَوِ اِجْتَمَعَ اَلنَّاسُ عَلَی حُبِّ عَلِیِّ بْنِ أَبِی طَالِبٍ لَمَّا خَلَقَ اَللَّهُ اَلنَّار» (طبری آملی، عماد الدین أبی جعفر محمد بن أبی القاسم، بشارة المصطفی لشیعة المرتضی (ط - القدیمة) - نجف، چاپ: دوم، ۱۳۸۳ ق. ؛ ص ۷۵)
انتهای پیام. /
نظر شما