شب طوفانی عهد و انزجار در اصفهان

به گزارش خبرنگار خبرگزاری حوزه از اصفهان، خورشید اصفهان در پس کوه‌هایش غروب کرده بود و سایه‌روشن میدان امام حسین (ع)، خود را برای یک خروش تاریخی آماده می‌کرد. ساعت ۸ شب، میدان نه یک فضای شهری، بلکه به صحنه تبلور بغض‌های فروخورده و عزمی فولادین تبدیل شد. این تجمع که برای پشتیبانی از «کاروان صمود» و اعلام انزجار از رژیم خون‌ریز صهیونیستی به همت شورای هماهنگی تبلیغات اسلامی برگزار شده بود، فراتر از یک خبر، یک حماسه بود. مردم اصفهان، نصف جهان، با قلبی پر از شور و خشم مقدس، آمده بودند تا گواهی دهند که فریاد مظلومیت فلسطین، هرگز در گلو خفه نخواهد شد.

جلوه‌گری بانوان در صفوف مقدم

سیل خروشان جمعیت، نمایی کم‌نظیر از وحدت ملی را ترسیم می‌کرد، اما در این میان، حضور پررنگ و جلوه‌گر بانوان، روحیه‌ای مضاعف به میدان بخشیده بود. زنان، دوشادوش مردان و کودکان، نه به عنوان تماشاگر، بلکه به عنوان پرچمداران ایمان و مقاومت در صفوف مقدم ایستاده بودند. مشت‌های گره‌کرده و حجاب‌های محکم آن‌ها، تداعی‌گر پیوندی ناگسستنی میان عفت و جهاد بود. مادران و خواهرانی که خود را میراث‌دار حماسه کربلا می‌دانستند، آمده بودند تا پیام غیرت و استقامت را به جهانیان مخابره کنند؛ حضوری که قلب میدان را به کانون حرارت و شور انقلابی تبدیل کرده بود.

طنین حماسی مداحان اهل بیت

در اوج این شور و حضور، فضای میدان با نوای حماسی مداحان اهل بیت (ع) متبرک شد، صدای گرم و پرصلابت آن‌ها، با استفاده از نغمات حماسی، شور و اندوه را درهم آمیخت و بغض‌های فروخورده را به فریاد تبدیل کرد. مداحان، ضمن مدح اهل بیت، به بازخوانی رشادت‌ها و پیوند زدن حماسه عاشورا به مقاومت غزه پرداختند. هر مصرع از این نوحه‌ها، حکم شلیکی معنوی را داشت که مستقیم بر قلب ستم فرود می‌آمد و آتش کینه از ظالم را در سینه مردم شعله‌ورتر می‌ساخت. اشک‌هایی که در این دقایق بر صورت‌ها جاری می‌شد، اشک ترحم نبود؛ اشک تعهد به آرمان و سوگند به انتقام بود.

فریادهای رعدآسا علیه محور ستم

با هر اوج‌گیری نوای مداح، فریادهای رعدآسا و کوبنده جمعیت، آسمان اصفهان را شکافت. هزاران حنجره، در یک همصدایی معنادار، شعارهای «مرگ بر اسرائیل»، «مرگ بر آمریکا» و «مرگ بر رژیم رذل صهیونیست» را به لرزه درآوردند. این شعارها دیگر تنها کلماتی برای بیان خشم نبودند، بلکه ضربان قلب ملتی بود که تاریخ ظلم را فراموش نکرده است. کودکان و نوجوانان با مشت‌های کوچک اما پرتوان خود، در کنار بزرگترها این شعارها را تکرار می‌کردند و نسل به نسل، کینه مقدس از استکبار را منتقل می‌ساختند. میدان امام حسین (ع) در آن شب، تبدیل به سنگر دفاع از شرف و انسانیت شده بود.

تجدید پیمان تا صبح پیروزی

با پایان یافتن مراسم، آنچه در پس چشمان خیل عظیم شرکت‌کنندگان باقی ماند، نه خستگی، بلکه احساس غرور و یک عهد ناگسستنی بود. این تجمع، فراتر از یک خبر محلی، پیامی قاطع به جهان مخابره کرد، مردم ایران با تمامی وجود، پشتوانه مقاومت هستند و ذره‌ای از آرمان آزادسازی قدس کوتاه نخواهند آمد. میدان امام حسین (ع) اصفهان، شبی دیگر در تاریخ خود ثبت کرد که خون پاک شهدای مظلوم، چگونه می‌تواند موجی از حماسه و تعهد را در دل ملت بیدار کند؛ عزمی که تا شکست کامل رژیم غاصب، استوار و پابرجا است.

گزارش از سید امیر حسین ابطحی

انتهای پیام. /