دوشنبه ۲۸ مهر ۱۴۰۴ - ۱۷:۳۰
تئوریزه‌سازی سبک زندگی الحادی از سوی غرب‌گراها

حوزه/ تئوریزه‌سازی سبک زندگی الحادی یعنی تبدیل شیوه‌های زیستن مبتنی بر انکار خدا، نفی معنویت، و اصالت دادن به لذت، قدرت و فردیت، به نظام‌های فکری منسجم که قابلیت دفاع نظری و آموزش فرهنگی پیدا کنند. هدف غرب‌گراها از این کار، مشروع‌سازی عقلانی و علمی سبک زندگی سکولار غربی و ایجاد گسست معرفتی و فرهنگی با دین است.

به گزارش خبرگزاری حوزه، حجت الاسلام والمسلمین عبداله جلالی در یادداشتی با عنوان«تئوریزه‌سازی سبک زندگی الحادی از سوی غرب‌پرستان» آورده است:

۱. تعریف و هدف
تئوریزه‌سازی سبک زندگی الحادی یعنی تبدیل شیوه‌های زیستن مبتنی بر انکار خدا، نفی معنویت، و اصالت دادن به لذت، قدرت و فردیت، به نظام‌های فکری منسجم که قابلیت دفاع نظری و آموزش فرهنگی پیدا کنند.
هدف غرب‌ گراها از این کار، مشروع‌سازی عقلانی و علمی سبک زندگی سکولار غربی و ایجاد گسست معرفتی و فرهنگی با دین است.
۲. مراحل و سازوکار تئوریزه‌سازی


الف) مبناسازی فلسفی
از اومانیسم (انسان‌محوری) و ناتورالیسم (طبیعت‌گرایی) آغاز می‌کنند.
با انکار مبدأ و معاد، انسان را «خودبنیاد» معرفی می‌کنند.
نتیجه این مبنا: هر حقیقتی باید با «تجربه» و «میل فردی» سنجیده شود، نه وحی و شریعت.
نمونه‌ها: نیچه («خدا مرده است»)، فروید (تقدیس غریزه)، سارتر (انسان آزاد از خدا)، فوکو (قدرت به جای حقیقت).


ب) علمی‌سازی ظاهری
مفاهیمی چون توسعه انسانی، حقوق فردی، خودتحقق‌بخشی، سلامت روان، جنسیت اجتماعی، آزادی جنسی، رضایت عاطفی را با واژگان علمی بیان می‌کنند تا از حوزه دین خارج شوند.
در برخی دانشگاه‌ها، رشته‌های علوم انسانی سکولار، و بنیادهای فکری غربی مأمور ترویج این مفاهیم‌اند.
مثال: نظریات روان‌شناسی مدرن درباره «خود واقعی» یا جامعه‌شناسی غربی درباره «خودمختاری فرد».


ج) زیباسازی فرهنگی و هنری
از فیلم، مد، موسیقی، معماری، و ادبیات برای القای عاطفی سبک زندگی بدون خدا استفاده می‌کنند.
در آثار سینمایی، افراد دیندار معمولاً عقب‌مانده یا متعصب تصویر می‌شوند و بی‌دین‌ها انسان‌های آزاد و خلاق.
مثال: هالیوود در دهه‌های اخیر با قهرمان‌سازی از شخصیت‌های ضد دین (مانند برخی کاراکترهای علمی یا فلسفی) این حس را القا می‌کند که «دین مانع پیشرفت است».


د) نهادسازی اجتماعی
سبک زندگی الحادی را در قالب نهادهایی چون سازمان‌های حقوق بشر، NGOهای جنسیتی، نظام آموزشی، رسانه‌های بین‌المللی تثبیت می‌کنند.
ارزش‌های سکولار را معیار جهانی می‌سازند و هر جامعه دینی را «عقب‌مانده» یا «ضد آزادی» معرفی می‌کنند.


هـ) بومی‌سازی در جوامع غیرغربی (از طریق غرب‌پرستان داخلی)
غرب‌پرستان داخلی مأمور ترجمه، تدریس و تبلیغ این نظریات در جامعه دینی‌اند. آنان برای مشروع جلوه دادن این سبک زندگی:
۱. از واژگان دینی یا بومی استفاده می‌کنند (مثلاً «معنویت انسانی» به جای توحید).
۲. مفاهیم غربی را در قالب واژه‌های زیبا مثل «رواداری»، «حقوق زنان»، «زندگی مدرن» می‌پوشانند.
۳. از رسانه و دانشگاه برای مشروع‌سازی فرهنگی استفاده می‌کنند.
۳. ابزارهای تئوریزه‌سازی

حوزه ابزار کارکرد
غرب گراها برای تئوریزه سازی از ابزار فن آورانه استفاده می کنند. رسانه سینما، سریال، شبکه‌های اجتماعی نرمال‌سازی رفتارهای الحادی. آموزش علوم انسانی سکولار بازتولید مبانی اومانیستی هنر مد، موسیقی، طراحی شهری القای ناخودآگاه سبک زندگی بی‌دینی، سیاست و حقوق شعار آزادی، برابری جنسیتی، لائیسیته تبدیل سبک زندگی الحادی به قانون روان‌شناسی و مشاوره درمان فردگرایانه، حذف مرجعیت دینی تقدیس لذت و خودخواهی مثبت.


۴. پیامدها
تئوری سازی سبک زندگی الحادی از طرف غرب گراها دارای پیامدهایی است. بی‌ریشگی معنوی و هویتی در نسل جدید؛ بحران معنا، افسردگی، فروپاشی خانواده؛ وابستگی فرهنگی و فکری به غرب؛ دین‌زدایی از فطرت انسان در پوشش علم و آزادی.
۵. راهکارهای مقابله (در حوزه رسانه و فرهنگ)
۱. بازسازی عقلانیت دینی و نشان دادن عقلانیت معنویت‌محور در برابر عقلانیت ابزاری غربی.
۲. تولید روایت‌های رسانه‌ای از زندگی مؤمنانه که شادی، پیشرفت، و آزادی واقعی را در ارتباط با خدا نشان دهند.
۳. افشای مبانی الحادی نظریات غربی در علوم انسانی.
۴. طراحی جریان‌های هنری و سینمایی معنوی با بیان جذاب، نه خطابه‌ای.
۵. توانمندسازی نخبگان فرهنگی در تحلیل و نقد نظریات غربی با رویکرد تمدنی.

اخبار مرتبط

برچسب‌ها