به گزارش خبرگزاری حوزه، تربیت حقیقی از درون آغاز میشود؛ عشق و شناخت، ریشهی هر رفتار پایدارند.
اگر فقط لباس کسی را عوض کردیم و چادر بر سرش انداختیم و نمازخوانش نمودیم و با شعارها و تلقینها و یا تشویقها و تهدیدها، داغش کردیم، بدون این که از درون روشنش کرده باشیم و عشقی در نهادش گذاشته باشیم، ناچار در محیطی دیگر سرد میشود و یخ میزند؛ همانطور که آهنِ تفتیده در محیط دیگر، سرد و سخت میشود.
برای سازندگی و تربیت باید از اعماق شروع کرد. هنگامی که میخواهیم رفتار و گفتار کسی را عوض کنیم، هنگامی که میخواهیم لباس کسی را دگرگون کنیم، باید پیش از این مرحله، عشقها و علاقههایش را عوض کنیم و شناختها و فکرهایش را... که ادامهی تفکّر، شناخت است و ادامهی شناخت، عشق و ادامهی عشق، عمل.
منبع: کتاب مسئولیت و سازندگی، ص ۴۴










نظر شما