شنبه ۲۹ آذر ۱۴۰۴ - ۲۱:۰۱
مرحوم آیت الله شاهچراغی، انسانی بی‌قرارِ خدمت و عاشق مردم بود

حوزه/ حجت الاسلام و المسلمین حاج علی اکبری گفت: آقای شاهچراغی عزیز ما، انسانی بی‌قرارِ خدمت و عاشق مردم بود؛ عاشق خدمت به بندگان خدا. ناصحی امین که از مسجد تا منزل، از دفتر تا هر جایی که حضور داشت، آنجا محل مراجعه مردم بود.

به گزارش خبرگزاری حوزه از تهران، حجت الاسلام و المسلمین محمد جواد حاج علی اکبری، عصر امروز شنبه در مراسم یادبود ارتحال ملکوتی عالم مجاهد و خدوم آیت‌الله سید محمد شاهچراغی(ره) نماینده سابق ولی‌فقیه در استان سمنان و عضو پیشین مجلس خبرگان رهبری که با حضور شخصیت‌های کشوری و لشکری و اقشار مختلف مردم، در مسجد پیامبر اعظم(ص) شهرک شهید محلاتی تهران برگزار شد، اظهار داشت: مرحوم شاهچراغی متخلق به اخلاق الهی بود.

رئیس شورای سیاستگذاری ائمه جمعه کشور با بیان اینکه بیان شیرین و دلنشین ایشان آراسته به معنویت بود و از این جهت می‌توانست نمایندگی اولیای خدا، عترت پیامبر (ص) و اهل‌بیت علیهم‌السلام را بر عهده داشته باشد، افزود: می‌توانستیم از خلق خوش این سید نورانی، عطر معنویت را استشمام کنیم.

وی ادامه داد: حاصل این ویژگی‌ها این است که چنین سیدی در خانه خدا و در منصب امامت، چه در امامت جماعت و چه در امامت جمعه، به شمع جمع اهل معنا تبدیل می‌شود؛ شمعی که اهل دل پروانه‌وار گرد او جمع می‌شوند، از نورانیتش بهره می‌گیرند، با او صفا می‌کنند و از او خط زندگی خود را می‌شناسند. این جایگاه، حلقه واسط میان مردم و اولیای خداست؛ مقامی امن که وقتی انسان به آن می‌رسد، با طیب خاطر می‌تواند نقشه راه زندگی خود را در آن بیابد.

امام جمعه موقت تهران با اشاره به ویژگی‌های شخصیتی مرحوم شاهچراغی گفت: آقای شاهچراغی عزیز ما، انسانی بی‌قرارِ خدمت و عاشق مردم بود؛ عاشق خدمت به بندگان خدا. ناصحی امین که از مسجد تا منزل، از دفتر تا هر جایی که حضور داشت، آنجا محل مراجعه مردم بود. مستضعفان، مضطران و مسکینان همانند اولیای الهی به او پناه می‌بردند و از او کمک می‌خواستند.

حجت الاسلام و المسلمین حاج علی اکبری خاطرنشان کرد: حتی اگر کسی به سوی او نمی‌رفت، خود او پیش‌قدم می‌شد. اگر می‌دید خانواده‌های شهدا نیازمند خدمتگزاری عاشق و صادق هستند، خادم‌الشهدا و خادم خانواده‌های شهدا می‌شد و اگر می‌دید که محرومان منطقه‌اش نیازمند چنین خدمتی هستند، مسئولیت کمیته امداد را می‌پذیرفت. این عناوین برای او هیچ اهمیتی نداشت؛ مهم این بود که کجا می‌تواند بساط خدمت به بندگان خدا را پهن کند.

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha