به گزارش خبرنگار خبرگزاری حوزه در مشهد، حجت الاسلام والمسلمین سید محمدتقی قبولی درافشان، رئیس دانشکده الهیات و علوم اسلامی دانشگاه فردوسی مشهد، امروز یکشنبه ۷ دی ماه در سومین پیش نشست همایش اندیشهها، آثار و نوآوریهای علامه فرزانه آیت الله محمد واعظ زاده خراسانی اظهار داشت: این همایش صرفاً یادبود یک شخصیت علمی برجسته نیست بلکه تلاشی آگاهانه برای بازخوانی یک سنت فکری زنده و اثرگذار در سپهر علوم اسلامی معاصر به شمار میرود.
وی افزود: حضور در این پیش نشست برای اعضای دانشکده الهیات و معارف اسلامی دانشگاه فردوسی مشهد مغتنم و مایه افتخار است و هدف آن تنها ارج نهادن به شخصیت علمی آیت الله واعظ زاده نیست بلکه تحلیل و بازاندیشی در مسیر علمی و روش تحقیقاتی ایشان است که میتواند افقهای نوینی برای پژوهشهای علوم اسلامی دانشگاهی فراهم کند.
سابقه و نقش آیت الله واعظ زاده در دانشکده الهیات
حجت الاسلام والمسلمین قبولی درافشان با بیان تاریخچه تأسیس دانشکده الهیات دانشگاه فردوسی مشهد، گفت: این دانشکده که در سال ۱۳۳۷ با عنوان دانشکده معقول و منقول تأسیس شد، از نخستین نهادهای آموزش عالی کشور بود که ماموریت خود را در پیوند نظاممند میان علوم اسلامی و فضای دانشگاهی استوار ساخت؛ در چنین بستری، حضور استادانی که هم در سنت علمی حوزه و هم در فضای دانشگاهی تبحر داشتند، نقش تعیینکنندهای در شکلگیری هویت علمی دانشکده ایفا کرد.
وی ادامه داد: آیت الله محمد واعظ زاده خراسانی در سال ۱۳۳۹، تنها دو سال پس از تأسیس دانشکده، با تشویق حضرت آیت الله دکتر شهید بهشتی به جمع استادان دانشکده پیوست؛ این پیوستن نشاندهنده نگاه راهبردی و آیندهنگر به نقش استادانی بود که میتوانستند زبان مشترکی میان سنت علمی حوزه و نظام آموزش عالی دانشگاهی برقرار کنند. حضور ایشان از همان آغاز حضوری اثرگذار و هویتساز در دانشکده الهیات بود و نقش مهمی در تثبیت جایگاه علمی این مجموعه ایفا کرد.
رئیس دانشکده الهیات و علوم معارف اسلامی دانشگاه فردوسی افزود: آیت الله واعظ زاده نه تنها به تدریس دروس علمی پرداخت بلکه با هدایت دانشجویان به تحلیل تاریخی و روشمند، آموزش نقلی را به آموزش مسئله محور و پژوهشمحور تبدیل کرد؛ تدریس ایشان در حوزههایی مانند تاریخ فقه، تاریخ حدیث، تفسیر قرآن و علوم اسلامی، افق نگاه دانشجویان را گستردهتر کرد و آنان را با روشهای تحقیق علمی و تحلیل دقیق آشنا ساخت.
وی همچنین بر فعالیتهای علمی برجسته آیت الله واعظ زاده در دانشگاه فردوسی تاکید کرد و گفت: یکی از این فعالیتها برگزاری کنگره هزاره شیخ طوسی در سالهای ۱۳۴۹ و ۱۳۵۰ با حضور استادان برجسته داخلی و خارجی بود. ایشان با تلاش و دقت علمی، آثار مهمی از شیخ طوسی را تصحیح و منتشر کردند که از جمله آنها میتوان به کتاب فهرست شیخ طوسی، اختیار و معرفت رجال، یک جلد مقالات عربی و دو جلد مقالات فارسی اشاره کرد که همگی به عنوان منابع معتبر در شناخت زندگی و آثار شیخ طوسی مورد استفاده پژوهشگران قرار میگیرد.
حجت الاسلام والمسلمین قبولی درافشان گفت: آیت الله محمد واعظ زاده خراسانی از عالمان پرکار و تأثیرگذار معاصر بود و کارنامه علمی ایشان شامل دهها عنوان کتاب، تصحیح و مقاله علمی در حوزههای فقه، اصول، حدیث، تاریخ فقه، مطالعات قرآنی و تقریب مذاهب اسلامی است؛ ایشان سالها عضو هیئت تحریریه مجله علمی پژوهشی دانشکده الهیات و معارف اسلامی دانشگاه فردوسی مشهد بود و از این طریق در ارتقای سطح علمی و جهتدهی پژوهشها نقش آفرینی کرد.
وی افزود: آنچه آیت الله واعظ زاده را در میان استادان ممتاز میکرد، صرفاً گستره دانش یا عمق تسلط علمی نبود بلکه رویکرد تربیتی، اخلاقی و علمی ایشان نیز عامل مؤثر بود. ایشان دانشگاه را به مثابه محل تربیت اندیشه و شخصیت میدید و نه صرفاً محل انتقال اطلاعات و دانش، و با شیوهای از تفکر دینی، دانشجویان را با وفاداری به سنت، عقلانیت گفتگو و توجه به نیازهای زمانه آشنا میکرد.
رئیس دانشکده الهیات و علوم اسلامی دانشگاه فردوسی خاطرنشان کرد امروز شاگردان مستقیم و غیرمستقیم ایشان که در کلاسها و فضای علمی استاد فرزانه پرورش یافتهاند، خود از اساتید برجسته و اثرگذار دانشکده محسوب میشوند و با همان نگاه روشمند، اخلاقمدار و گفتگو محور در عرصه آموزش و پژوهش علوم اسلامی فعالیت میکنند. این تداوم نسلی نشان میدهد اندیشه و روش آیت الله واعظ زاده محدود به یک دوره تاریخی نبوده بلکه به یک سنت علمی پایدار در دانشکده تبدیل شده است.
وی در پایان اظهار امیدواری کرد: بازخوانی اندیشهها و آثار ایشان زمینهساز پژوهشهای عمیقتر، گفتگوهای علمی گستردهتر و توجه جدیتر به میراث فکری عالمان شود و مسیر تعامل سازنده میان سنت و دانشگاه هموار گردد.
انتهای پیام/
نظر شما