این مرد وارسته و عالم برجسته و فقیه متأله و دانشمند مبرز، فقيهی محدث و عالمی ثقه و از شناخته شده ترین اهالی و اصحاب علم رجال احاديث بود.
به نحوی که حر عاملی ميرزا محمد استر آبادی را «عالمی فاضل و محققی با دقت و پارسائی پرهيزکار و مورد اطمينان» معرفی می سازد.
او در فن حديث و علم رجال همچون بزرگان و بلندپایگانی و سرآمدانی چون نجاشی و سيد بن طاووس و... از تخصص و تبحری کم نظیر و تأثیرگذار برخوردار بود.
کتاب رجال میرزای استرآبادی از بهترين و جامع ترين کتب این حوزه علمی به شمار می آید و نیز سایر آثار مکتوب ایشان از جمله شرح آيات الاحکام و حاشيه تهذيب از ماندگاران عرصه تألیف و تصنیف متون دینی و از جرگه گرانسنگ نوشتارهای آیینی محسوب می شود.
زندگی معنوی این رادمرد عرصه علم و ایمان به راستی و درستی گویا و جویای یک جهاد علمی تمام عیار است که در میدان علوم دینی به افق های بلندی منتهی شد و خوان پرکرامتی از اندیشه و رهیافتهای معنوی و اصول فکری را برای طالبان علم و عاشقان معنویت گسترد و همه طلاب علم و عمل را بدان دعوت نمود.
توجه و جد و جهد ایشان در چندین حوزه علمی و خاصه عرصه فقه و رجال براستی زبانزد و مثال زدنی است.
و بی تردید این تبحر و بزرگی نه تنها از مجرای طلبگی و تلاش در عرصه علم و بلکه از مجلای ایمان و مجاهدت عارفانه و پرهیزگاری و تقوا میسر شده است.
و این خاصیت علوم و معارف دینی و مفاهیم آیینی است که بی هیچ تردید و ترددی بایستی علاوه بر سیطره علمی به عمق ایمانی نیز مجهز باشد و الا به هیچ نتیجه ای نخواهد رسید.
محمد بن علی بن ابراهيم معروف به ميرزا محمد استر آبادی پس از عمری جهاد علمی در سنه 1028 هجری قمری به دیار باقی شتافت و روح پرفتوحش به ملکوت اعلی پرکشید. درود و رحمت خدا بر او و یادش گرامی و راهش پر رهرو.
