به گزارش خبرگزاری حوزه از اصفهان، حضرت آیت الله مظاهری امروز در درس اخلاق خود با تاکید براینکه يکي از امتيازهای مهم امام حسین«سلام‌الله‌عليه»، شور و حرارت محبّت ایشان است که در قلوب همۀ مردم قرار دارد، اظهارداشتند: حرارت محبّت این امام همام چنان در دل‌ها قرار گرفته که از بين رفتني نيست و نکتۀ مهم اينکه این عشق و شور و حرارت، در بهشت نیز همراه انسان‌ها خواهد بود.
معظم له افزودند: به تبع تازگی و همیشگی محبّت حسینی، مجالس عزاداری ایشان نیز کهنه شدنی نبوده، همواره برقرار و پابرجاست.
این مرجع تقلید با تاکید بر حضور پرشور مردم در مجالس عزاداری های امام حسین (ع) گفتند: همگان به واسطۀ حضور در این مراسم، می‌توانند دنيا و آخرت و دین خود را اصلاح نمایند. ضمن دعا برای خود، به فکر دیگران نیز باشند، خصوصاً در شرایط فعلی که وضعیّت زندگی برای همۀ مردم سخت شده است و چاره‌ای جز نظر لطف امام حسین«سلام‌الله‌عليه» نیست.
ایشان تاکیدکردند: در روايات معتبر، ثواب‌هاي فراوان و حيرت‌انگيزي برای گریه بر امام حسین«سلام‌الله‌عليه» بیان شده است، امّا برخی از افراد چون نمی‌توانند وجود این همه ثواب برای عزاداری را درک کنند، دست به انکار آن می‌زنند!
متن کامل سخنان این مرجع تقلید در ادامه تقدیم طلاب، اساتید و دانش پژوهان محترم می گردد.
*شور و محبّت حسینی در قلوب مردم
امام حسين«سلام‌الله‌عليه» از امتيازهايي برخوردار هستند که هیچکس، حتّی سایر حضرات معصومین«سلام‌الله‌عليهم»، از آن امتیازات برخوردار نیستند و هرکدام از این امتیازت و فضائل، به دنيا و آنچه در آن است، ارزش دارد.
يکي از امتيازهای مهم امام حسین«سلام‌الله‌عليه»، شور و حرارت محبّت ایشان است که در قلوب همۀ مردم قرار دارد. پیامبر اکرم«صلّی الله علیه و آله و سلّم» فرمودند:
«إِنَّ لِقَتْلِ الْحُسَيْنِ حَرَارَةً فِي قُلُوبِ الْمُؤْمِنِينَ لَا تَبْرُدُ أَبَدا»[1]
شهادت امام حسين«سلام‌الله‌عليه» عشق و شوری در دل مردم ايجاد کرده که فراموش شدني نيست. حرارت محبّت ایشان چنان در دل‌ها قرار گرفته که از بين رفتني نيست و نکتۀ مهم اينکه این عشق و شور و حرارت، در بهشت نیز همراه انسان‌ها خواهد بود.
*عزای حسینی کهنه شدنی نیست
به تبع تازگی همیشگی محبّت حسینی، مجالس عزاداری ایشان نیز کهنه شدنی نبوده، همواره برقرار و پابرجاست.
اگر کسی فرزند جوان خود را که به او علاقۀ فراوانی نیز داشته از دست بدهد، به شدّت متأثّر می‌شود و برای او گریه می‌کند. ولی پس از یک سال تأثّر او و گریه و زاري‌اش کم می‌شود و پس از چند سال، براي فقدان فرزند خود گریه نمی‌کند و داغ از دست دادن فرزند نزد او کم کم کهنه می‌شود. حال اين موضوع را با عزاداري براي حضرت سيّدالشّداء«سلام‌الله‌عليه» و اولاد و اصحاب ايشان مقايسه کنيد؛ هزار و چهارصد سال است که از واقعۀ کربلا می‌گذرد، ولی مثلاً شنیدن روضۀ حضرت علی اکبر، هنوز قدیمی و تکراری نشده و شنیدن آن، انسان را به گریه و ناله مي‌اندازد. حتي اگر در يک مجلس، چند نفر روضه خوان، يکي پس از ديگري، يک ذکر مصيبت واحد بخوانند، مستمعين با هربار شنيدن آن روضه، گریه می‌کنند و در مجلس ولوله‌ای به پا می‌شود.
دلیل این تازگی همیشگی، محبّتی است که از امام حسین«سلام‌الله‌عليه» در قلوب همۀ مردم قرار گرفته است و به صورت معجزه‌آسا، مؤمنين را به سوي خود مي‌کشاند.
تازگي و کهنه نشدن عزاي امام حسين«سلام‌الله‌عليه»، شبيه طراوت دائمي قرآن کريم است که يکي از معجزات آن کتاب نوراني به شمار مي‌رود. از حضرت ثامن الائمّه امام رضا«سلام‌الله‌عليه» نقل شده است که از امام صادق«سلام‌الله‌عليه» سؤال شد: يابن رسول الله! چرا هرچه قرآن خوانده می شود و آموزش داده می‌شود و نشر می‌گردد، باز همچنان تازه است؟ حضرت فرمودند: زیرا آن برای یک زمان و یک گروه خاص از مردم نازل نکرده است و تازگی آن هميشگي است.[2]
اگر کسی در ماه مبارک رمضان ده مرتبه قرآن را ختم کند، قرائت مجدد قرآن همچنان برای او تازگی دارد و با مرتبه اول هيچ تفاوتي نخواهد داشت و اين در حالي است که معتبرترين، بهترين و حتي عاشقانه‌ترين نوشته‌هاي بشري پس از چند مرتبه خواندن، کهنه و تکراري مي‌شوند. اين معجزۀ قرآن کريم بر خلاف برخی ديگر از معجزات آن؛ مانند فصاحت و بلاغت؛ براي همه به راحتي قابل درک و فهم است.
*تأکید بر شرکت در جلسات عزاداری
يکي ديگر از امتيازات منحصر بفرد امام حسين«سلام‌الله‌عليه»، مجالس عزاداری آن حضرت است که در هزار و چهارصد سال گذشته به صورت بسیار ویژه و خاص، مورد توجّه واقع شده و هر سال رو به گسترش و فزوني است. از اين جهت به همگان توصیه می‌شود که از فرصت بي‌نظير محرّم و صفر استفاده کنيد و به مجالس عزاداري اهميّت دهيد. شرکت در جلسات عزاي حضرت اباعبدالله الحسين «سلام‌الله‌عليه» را برای خود واجب بدانيد و دست کم در دهۀ اوّل محرّم، هرطور شده به مجالس عزاداری بروید و بر مصائب عاشورا گریه کنید. انسان هرچه بخواهد، در این مجالس می‌تواند به دست بیاورد. اگر کسی به دنبال دنيا و متاع دنیوی باشد، در اثر شرکت در این مجالس می‌تواند به دست بیاورد و نيز اگر کسی به دنبال آخرت آباد و شفاعت باشد، در اين مجالس مي‌تواند بيابد.
شرکت در مجلس عزاداری امام حسین«سلام‌الله‌عليه»، شنیدن روضه و گریه بر مظلوميّت و مصائب اهل بيت«سلام‌الله‌عليهم»، دل انسان را مي‌شکند و قلب آدمي را رقيق مي‌کند و چنين دلي، نزد خداوند متعال، قيمت و ارزش ديگري پيدا مي‌کند. دلِ شکسته نزد خداوند متعال، ارزش فراوانی دارد و می‌تواند انسان را به مقامات والاي معنوی، عروج دهد. ضمن آنکه اشک ریختن در عزای امام حسین«سلام‌الله‌عليه»، ثواب فراوانی دارد، به اندازه‌ای که در برخی از روایات، از حجّ و عمره نیز برتر شمرده شده است.
*لزوم پرهيز از انکار ثواب گریه بر امام حسین(ع)
در روايات معتبر، ثواب‌هاي فراوان و حيرت‌انگيزي برای گریه بر امام حسین«سلام‌الله‌عليه» بیان شده است، امّا برخی از افراد چون نمی‌توانند وجود این همه ثواب برای عزاداری را درک کنند، دست به انکار آن می‌زنند!
علامۀ مجلسي «رضوان‌الله‌تعالي‌عليه» نقل مي‌کنند که در جلسه‌اي در حضور علما، بحث از ثواب عزاداري امام حسین«سلام‌الله‌عليه» شد و از جملۀ روایات، این روایت بود که ثواب عزاداري براي امام حسين«سلام‌الله‌عليه»، از شهادت و از حج و عمره نیز بالاتر است. يکی از افراد ساده لوح در مجلس، منکر این قضیه شد و آن را رد کرد. شب هنگام، آن شخص در خواب ديد که قيامت شده است و او فوق‌العاده تشنه است. وقتی چشمش به حوض کوثر افتاد، بر لب حوض کوثر رفت و ديد که پیامبر و امیرالمؤمنین و حضرت زهرا«صلوات الله‌عليهم»، به صورت سياه پوش، مواظب حوض کوثر هستند. او به نزد آنان رفت و از حضرت زهرا«سلام‌الله‌عليها» درخواست آب کرد، امّا وجود اقدس حضرت زهرا«سلام‌الله‌عليها» فرمودند: تو کسي هستي که منکر عزاداري پسرم شدي و آب به تو نمي‌دهم. علامه مجلسي مي‌فرمايد: این شخص وقتی از خواب بيدار شد، متوجّه اشتباه خود شد و لذا در جلسۀ بعد، خواب خود را نقل کرد.
اگر کسي درک بعضي از مطالب موثق و مستند که از سوي بزرگان دين نقل مي‌شود را نداشت، لااقل بايد منکر آن مطالب نشود.
استاد بزرگوار ما حضرت امام خميني«قدّس‌سرّه» در جملۀ شيريني مي‌فرمودند: اگر از نظر عرفان چيزهايي عرفاي بزرگ اسلام نقل کردند، اگر تو اهل آن نيستي، لاأقل منکر نشو.
*رسوخ شبهات رنگ دار در دانشگاهها
کلام ايشان انصافاً متين و به جا است. یکی از مصائب بزرگ که امروزه، خصوصاً در دانشگاهها رسوخ کرده است، آن است که برخي افراد منکر چیزهایی می‌شوند که خود قادر به درک آن نیستند و در مقابل، شبهاتي که رنگ دارد را می‌پذیرند و حتّی منکر عزاداری برای امام حسين«سلام‌الله‌عليه» مي‌شوند. به عنوان مثال، شبهه‌افکنان القاء می‌کنند که چون در روز عاشورا، امام حسین«سلام‌الله‌عليه» به لقای خداوند رسیده و اسلام را زنده کرده است، پس باید برای این موفقیّت بزرگ، جشن گرفت و شادی کرد! برخي جوانان کم اطلاع نیز وقتی اين حرف را با احساسات سطحی خود مي‌سنجند، به راحتی می‌پذیرند و دست از عزاداری بر می‌دارند.
*فلسفه پاداش های حیرت آور عزاداری
در روایات فراوانی ثواب های محیّرالعقولی برای عزاداری امام حسین«سلام‌الله‌عليه» وضع شده است. مثلاً فرموده اند:
«و من بكى أو أبكى واحدا فله الجنة و من تباكى فله الجنة»[3]
آن که مي‌گرياند و کسي که گريه مي‌کند و آن که دل ندارد، اما خودش را شبيه گريه کنندگان درمي‌آورد، آنگاه آن جلسه بهشت مي‌شود و بهشت براي اينها واجب مي‌شود.
حال اگر کسی به این میزان پاداش باور هم ندارد، لااقل نباید منکر شود و باید بداند که به راستی جلسات عزاداری اباعبدالله الحسین«سلام‌الله‌عليه»، دل انسان را پاک می‌کند، زنگارها را نابود می‌سازد و او را مستحقّ بهشت می‌گرداند.
افزون بر این، ثواب های حیرت انگیز عزاداری، یک دلیل لمّی هم دارد که در ادامه به شرح آن پرداخته می شود:
بنی امیّه شجره خبیثه ای بودند که در طول پنجاه سال، هرچه توانستند برای براندازی اسلام اقدام کردند و حتی در این راستا، حکومت اسلامی پیامبر اکرم«صلّی الله علیه و آله و سلّم» را به سلطنت اموی مبدّل کردند. امام حسین«سلام‌الله‌عليه»، با قیام خود، دین اسلام را از خطر بزرگ نابودی و اضمحلال نجات بخشیدند و در آن مقطع زمانی، موجب بیداری و هوشیاری امّت اسلامی شدند. اسارت خاندان وحی نیز موج شهادت امام و یاران ایشان را سراسری کرد و پیام قیام را به دنیای آن روز رسانید.
حال اگر حرکت و قیام حسینی تنها به شهادت یا حتّی اسارت خاندان امام حسین«سلام‌الله‌عليه» ختم می‌شد، مسلّما در گذر زمان فراموش می‌شد و کم کم از یاد مردم می‌رفت. این حرکت عظیم، پس از شهادت و اسارت، به موج سوّمی نیاز داشت تا پیام قیام و شهادت امام حسین«سلام‌الله‌عليه» را به نسل های بعدی برساند و آن موج سوّم در عزاداری ها تحقّق یافت. در واقع جلسات عزاداری امام حسین«سلام‌الله‌عليه» پس از شهادت ایشان آغاز شد و تاکنون توانسته است یاد و نام امام حسین«سلام‌الله‌عليه» را در اذهان و قلوب مردم زنده نگاه دارد که این یادآوری احیای دین را در پی داشته است.
با این مقدمه می توان نتیجه گرفت که وضع ثواب های شگفت آور برای برگزاری یا شرکت در جلسات عزاداری، به این خاطر است که این جلسات، منجر به زنده ماندن دین و معارف اسلامی در قلوب و اذهان مردم است و خداوند متعال دوست دارد جلسات عزاداری همیشه پابرجا باشد، از این جهت و به جهت تشویق و ترغیب مسلمین و مومنین به برگزاری پر رونق و با شکوه مجالس عزاداری، چنین ثواب هایی برای آن وضع فرموده است.
*عزادری ها ی امام حسین(ع) علّت مبقيّۀ اسلام است
حضرت امام خمینی«قدّس سرّه» می‌فرمودند: ثواب‌ها گاهی استحقاقی است و گاهی تفضّلی. ثواب تفضلي نظیر دانه‌ای است که برای کبوتر ریخته می‌شود. یعنی دانه می ریزند تا کبوتر را بگیرند. در حقیقت با وضع ثواب‌های تفضّلی برای عزاداری‌های امام حسین«سلام‌الله‌عليه»، راهی ایجاد می‌شود که اسلام برای همیشه زنده بماند تا اینکه روزی پرچم اسلام به دست شیعه و به رهبری امام زمان«ارواحنافداه»، بر روی کرۀ زمین برافراشته شود. به عبارت دیگر می‌توان گفت که عزاداري‌ها، علّت مبقيّۀ اسلام و عاملی برای استمرار مسیر و حرکت امام حسین«سلام‌الله‌عليه» و اسارت خاندان ایشان است و لذا هرچه ثواب برای آن در نظر گرفته شود، باز کم است.
راوی نقل می‌کند که روزی خدمت امام رضا«سلام‌الله‌عليه» رسیدم و ديدم ایشان غمناک هستند. پرسيدم: یابن رسول الله! چه شده است؟! حضرت فرمودند: دهۀ محرم است و بعد از کمی توضیح فرمودند: هرکسي که براي امام حسين«سلام‌الله‌عليه» عزاداري کند، و برای ایشان، ولو به اندازۀ بال مگسی اشک بریزد، خداوند متعال ثواب حج و عمره به او مي‌دهد و ما در روز قيامت او را شفاعت مي‌کنيم.[4]
در طول تاریخ نیز معمولاً زورگویان و جبّارین، وقتی در فکر نابودی اسلام و تشیّع می‌افتادند، سعی می‌کردند عزاداری‌ها را تعطیل کنند. در زمان طاغوت نیز پهلوی اوّل قصد داشت عزاداری‌ها را به زور تعطیل کند؛ زيرا مي‌دانست که اگر عزاداري نباشد، تشيع نابود مي‌شود؛ با آنکه او بسیار در این راه تلاش کرد، ولی بحمد الله موفّق نشد و خودش به درک واصل گردید.
*گذری کوتاه بر فلسفه قیام و شهادت امام حسین«ع»
همان طور که بیان شد، در دوران بنی امیّه و به خصوص معاویه، تلاش‌های فراوانی برای ریشه دار کردن بنی امیّه صورت گرفت و بیت المال مسلمین، برای تثبیت این حکومت ظالمانه و سلطنتی صرف گردید. حکومت حدوداً پنجاه سالۀ معاویه، وی را به تنها حاکم مطلق ممالک اسلامی تبدیل کرده بود و نفوذ عجیبی در میان مردم داشت. ضمن آنکه کسی اقدامی برای سرنگونی وی نمی‌کرد، زیرا عملاً تلاش او بی فایده بود و در برابر شجرۀ ملعونۀ تثبیت شدۀ بنی امیّه، کاری از پیش نمی‌برد. با مرگ معاویه و جانشینی یزید، امام حسين«سلام‌الله‌عليه» اسلام را در مخاطرۀ نابودی ديدند و سکوت در برابر آن را جایز نشمردند، لذا بر ایشان واجب شد که قيام کنند، با آنکه مي‌دانستند نمي‌توانند با امکانات مادی در مقابل لشکریان يزيد و اطرافيان آنها قرار گیرند، ولی برای حفظ اسلام و شکستن شخصیّت و ابهّتی که امویان از خود به نام اسلام در میان مردم پیدا کرده بودند، قیام کردند.
قيام ارزندۀ امام حسين «سلام‌الله‌عليه» گرچه به شهادت ایشان و یاران فداکارشان منجر شد، ولی پس از واقعۀ عاشورا، موجب اضمحلال و نابودی بنی امیّه گردید. قیام امام حسین«سلام‌الله‌عليه» و به دنبال آن، اسارت آل الله و روشنگری‌های حضرت زینب«سلام‌الله‌عليها» و امام سجّاد«سلام‌الله‌عليه»، شجرۀ ملعونۀ بنی امیّه که در جامعۀ اسلامی ریشه دوانده بود و کسی تصوّر نمی‌کرد که کنده شود را نابود کرد.
هنگامی که یزید به درک واصل شد، پسر او به نام معاويه خليفه شد. او به منبر رفت و گفت: خدا لعنت کند ابي‌سفيان و معاويه و پدر مرا، خدا بني اميّه و اطرافيان آنها را لعنت کند. خلافت براي اميرالمؤمنين و خاندان ایشان است و ربطی به بنی امیّه ندارد. اکنون نیز خلافت و حکومت حقّ امام سجاد«سلام‌الله‌عليه» است که در مدینه هستند. برای بیعت به نزد او بروید. آنگاه از منبر پایین آمد و پس از مدّت کوتاهی مرد.[5] البته تصوّر می شود این اقدام او به خاطر فضای سیاسی موجود بود و چون مطمئن بود که نمی‌تواند خلافت کند و حکومت امویان هیچ زمینه ای ندارد، چنین کرد.
به هر حال با مرگ او، طومار بنی امیّه در هم پیچیده شد. البته گرچه بنی مروان بر سر کار آمدند و با کشت و کشتار فراوان و نصب حاکمانی همچون حجاج بن يوسف ثقفي، خواستند آن شجرۀ ملعونه را احیا و ریشه دار کنند، ولی دیگر نتوانستند و بالاخره با قیام ابومسلم خراسانی، بنی مروان و اعوان و انصار بنی امیّه همگی نابود شدند.
وقتی مروان حمار، از دست لشکریان ابومسلم گریخت، در میان راه، قضای حاجت پیدا کرد، لذا وقتی از اسب پایین آمد تا قضای حاجت کند، لشکریان به او رسیدند و او را کشتند. بیابان گردی که قضیه را می‌دانست، گفت: «ذهبت الدولة بالبولة».
*قیام امام حسین(ع) اسلام ناب را زنده کرد
بنابراین حرکت تاریخی و به هنگام امام حسين«سلام‌الله‌عليه» اسلام را زنده کرد و به دنبال آن، اسارت خاندان ایشان، موجب نابودی بنی امیّه گردید. اگر شهادت امام حسين و اسارت اهل بيت نبود، الان تشيّع وجود نداشت. اگر معاویه به عنوان حاکم مطلق جامعۀ اسلامی مطرح می‌ماند معلوم نبود نامی از اسلام حقیقی و تشیّع باقی بماند.
شخصی نزد معاویه رفت و او را ناراحت دید. به او گفت: تو که حضرت علي و امام حسن«سلام‌الله‌عليهما» را شهيد کردي و الان بر جهان اسلام مسلّط هستي، پس چرا هنوز ناراحتی و غم و غصّه‌ای در چهره داری؟ ناگهان صدای اذان بلند شد و مؤذّن گفت: «اشهد أن محمداً رسول الله». معاویه در پاسخ به آن شخص گفت: تا وقتی اين اسم در مؤذنه‌ها باشد، من غمناک هستم. وقتي شاد می‌شوم که بتوانم اين اسم را نابود کنم!
يزيد نیز در جلسه‌اي که حضرت زينب ايستاده بودند و سر مقدّس امام حسین«سلام‌الله‌عليه» در مقابل او قرار داشت، در حالت مستي و غرور. گفت:
«لعبت هاشم بالملک فلا خبر جاء و لا وحى نزل»[6]
خبري جايي نيست. نه قرآني و نه وحي و نه امام و پيغمبري وجود ندارد!
با وجود این حاکمان، مسلّما بدون قیام و شهادت امام حسين«سلام‌الله‌عليه»، چیزی از اسلام باقی نمی‌ماند. ولی با شهادت امام و اسارت خانواده و فرزندان، این شجرۀ ملعونه ریشه کن شد و از بین رفت.
*جایگاه عزاداری امام حسین«ع» در بین انبیاء و اهل ملکوت
وقتي حضرت آدم جداً توبه کرد و خواست الهی بر پذیرش توبۀ او قرار گرفت، جبرئیل بر او نازل شد و اسماء آل عبا را به ایشان یاد داد که با توسّل به نام آنها، توبه اش مقبول درگاه الهی واقع شود. هنگامی که حضرت آدم توسّل پيدا کرد و توبه‌اش مقبول حضرت احدیّت افتاد، از جبرئیل پرسید: پنجمين نفر از این اسماء چه کسی بود که با بردن نام او، دلم شکست و حرارتي در دلم پيدا شد؟ جبرئیل مقداری از امام حسین«سلام‌الله‌عليه» صحبت کرد و اوّلین جلسۀ روضه و عزاداری بر روی زمین، توسّط جبرئیل برای حضرت آدم«سلام‌الله‌عليه» خوانده شد و جبرئیل از مصیبت عطش، برای آدم مطالبی را بیان کرد.[7]
در یکی از مناجات‌های حضرت موسي«سلام‌الله‌عليه» با خداوند، نام چهارده معصوم«سلام‌الله‌عليهم» و درجات و مقام ایشان جلو آمد. حضرت موسي«سلام‌الله‌عليه» با شنیدن نام مبارک معصومین، از خدا سؤال کرد که: خدايا! اين حسين کيست؟! آنگاه خداوند متعال، امام حسين«سلام‌الله‌عليه» را معرّفي کرد و مقداری از قضایای شهادت، مصائب و عطش امام حسین را بیان فرمود.[8]
در روایات آمده است که واقعۀ کربلا و شهادت امام حسین«سلام‌الله‌عليه» نزد همۀ انبياء روشن بوده است و همۀ آنها براي این مصائب، گریه کرده‌اند.[9]
عزاداری و گریه بر امام حسین«سلام‌الله‌عليه» منحصر به روایات شیعه نیست و اهل سنّت نیز روایت مختلفی در مورد عزاداری امام حسین«سلام‌الله‌عليه» نقل کرده‌اند.[10] عزاداري برای امام حسین«سلام‌الله‌عليه»، از جمله مشهورترین مسائل در اسلام است و هرکه به آن بپردازد، بهشت بر او واجب مي‌شود و خير دنيا و آخرت را پيدا مي‌کند.
*برخی های بجای نوع عزاداری به فکر نوع پذیرایی هستند!
در زمان گذشته، جلسات روضه و عزاداری رونق بیشتر و بهتری داشت. ولی متأسّفانه امروز برخی از افراد، بیشتر به فکر نوع پذیرایی در آن مجلس هستند تا نوع عزاداری! لذا بسیار شایسته است که توجّه بیشتری به عزاداری‌ها شود و ضمن دوری از بدعت‌ها و نوآوری‌های کاذب در این جلسات، خود را سوگوار حقیقی امام حسین«سلام‌الله‌عليه» قرار دهید.
نکتۀ مهم آن است که انسان در جلسات عزاداری، می‌تواند حوائج مادی و معنوی خود را نیز از خداوند متعال بخواهد و مطمئن باشد که خواستۀ او برآورده می‌شود.
*وقتی یک قطره اشک برتمام پزشکان فائق آمد
این حقیقت به تجربه اثبات شده است و خود من نیز آن را تجربه کرده ام. در زمان جوانی دل دردي داشتم و خيلي دکتر رفتم و خوب نشد و اين دل درد معمولاً برای من مزاحمت ایجاد می‌کرد و موقع هضم غذا، به شدّت درد می‌گرفت و مرا از مطالعه یا سایر کارها باز می‌داشت. برای بهبودی آن، به پزشکان متعدّد در اصفهان و تهران نیز مراجعه کردیم و نتیجه‌ای نگرفتیم. هيچ کس نمي‌دانست که اين دل درد، چرا اتّفاق می‌افتد. روزی در مجلس روضه دلم شکست و اشک ریختم. ناگهان با خود گفتم: اين اشک فايده بخش است و می‌تواند دوای دردها باشد، لذا اشک چشمم را گرفتم و بر سر دلم ماليدم. از آن موقع تا الان، دیگر دردی در دل خود احساس نکرده ام و به طور کلي آن دل درد رفع گردید.
* توسل به امام حسین(ع)؛ تنها راه برون رفت از مشکلات کشور
از همگان تقاضا دارم که به مجالس عزاداري امام حسين«سلام‌الله‌عليه» اهميّت دهيد، زیرا به واسطۀ آن، می‌توانید دنيا و آخرت و دین خود را اصلاح نمایید. ضمن دعا برای خود، به فکر دیگران نیز باشید، خصوصاً در شرایط فعلی که وضعیّت زندگی برای همۀ مردم سخت شده است و چاره‌ای جز نظر لطف امام حسین«سلام‌الله‌عليه» نیست.
اهل دلی چند سال پیش مي‌گفت: در خواب یا مکاشفه ديدم که آتشی از تخت فولاد به طرف اصفهان مي‌آيد و نزديک است که اصفهان را بگيرد. دهۀ محرم و مجالس عزا آمد، و ناگهان ديدم که آتش خاموش شد.
*فساد های اقتصادی به اصل نظام ضربه می زند
اگر مي‌خواهيد اين آتشي که اکنون دامن گير ما شده است و اين مسئلۀ فساد اقتصادي که خيلي براي همه مشکل شده است و اين فساد اداري که به اصل نظام ضربه مي‌زند و بدتر از اين دو، فساد اخلاقي، حل شود و اين بي‌بند و باري ها و بي تفاوتي ها بر طرف گردد، به دهۀ اوّل محرم و گريۀ جدي و عزاداری واقعی بپردازید. اگر مي‌خواهيد آتش مشکلات و مفاسد اقتصادی، مفاسد اداری، مفاسد اخلاقی و ...، خاموش شود و از آنها نجات یابید، با توسّل به امام حسین«سلام‌الله‌عليه» و احیای مجالس عزاداری برای ایشان، بخواهید که نظر لطفی نمایند و مشکلات را با نظر عنائیّۀ خود برطرف سازند.
به تعبیر یکی از بزرگان، امام حسين«سلام‌الله‌عليه» همه چيز خود را فدا کرد و جا دارد که خداوند نیز هرچه امام حسين«سلام‌الله‌عليه» بخواهند، به ایشان عطا فرماید.
پی نوشت‌ها:
==============
[1][1]. مستدركالوسائل، ج 10، ص 318
2. الامالی الطوسی، ص 580
3. اللهوف، ص 10
4. عیون اخبارالرضا، ج 1، ص 299
5. بحارالانوار، ج 46، ص 118
6. الاحتجاج، ج 2، ص 307
7. بحار الأنوار، ج 44، ص 245
8. بحار الأنوار، ج 44، ص 308
9. کاملالزيارات، ص 67
10. ر.ک: المناقب (خوارزمی)، مقتل الحسین، مطالب السئول فی مناقب آل الرسول و ...
انتهای پیام 18/313
