به گزارش خبرنگار خبرگزاری حوزه اعزامی به قزوین، دکتر محسن رضایی، امروز در اجلاس جهانی شهر اسلامی که در مسجد النبی(ص) قزوین برگزار شد، با اشاره به مقاومت غرب در برابر بیداری اسلامی، اظهارداشت: بمب‌ها و موشک‌ها در پیکر جهان اسلام کارساز نیست و غرب باید از ظهور مجدد تمدن اسلامی استقبال کرده و راه گفت‌‌وگو را در پیش گیرد.
وی با اشاره به اینکه قریب به 30 سال است شاهد تحرکاتی در جهان اسلام، چه در حوزه سیاسی و چه در حوزه فرهنگی هستیم، ابراز داشت: درباره تحولات اخیر، باید گفت که غرب نمی‌تواند این امواج را خاموش نماید.
رضایی با بیان اینکه سرچشمه بیداری تمدنی، شهر اسلامی است، ادامه داد: نمی‌توان بیداری تمدنی را بدون توجه به شکوفایی، اقتصاد، فرهنگ و توجه روشنفکران و علمای شهر اسلامی در نظر گرفت.
دبیر مجمع تشخیص مصلحت نظام تصریح کرد: قصه دردناک فروپاشی آثار اسلامی را می‌توانیم در شهرهای اسلامی ببینیم، به عنوان مثال، این اتفاق دردناک در بیشتر شهرهای اسلامی از جمله مکه، مدینه، کربلا و دمشق دیده می‌شود.
وی اضافه کرد: متاسفانه فروپاشی یک تمدن و در کنار آن سر برآوردن تمدن غیر بومی را در دل تمدن اصیل می‌توان مشاهده کرد؛ وقتی آثار باستانی را در برخی از شهرها مشاهده می‌کنیم، مانند شهر جنگ‌زده‌ای است که در کنار شهر جدید وجود دارد.
رضایی یادآور شد: تمدن جدید غربی با بمباران فرهنگی، وارد شهرهای اسلامی شد به طوری که آنچه شکل گرفته است، تناسبی با اسلام و حتی فرهنگ بومی آن مناطق هم ندارد و از زمانی که شهرهای غربی به وجود آمده‌اند، خانه‌ها، محل‌ها و ملت‌ها بی‌هویت شده‌اند.
دبیر مجمع تشخیص مصلحت نظام با بیان اینکه از معماری غربی، خشونت تولید می‌شود، تصریح کرد: در این نوع معماری به جای اینکه فرزندان، اسلامی تربیت شوند، افرادی با خشونت، بار می‌آوریم و به جای این که اذان در وجود مردم تلقین شود، خشونت نهادینه می‌شود؛ حال سوال اینجاست که آیا در عصر مدرن امروز می‌توان به شهر گذشته بازگشت که پاسخ آن منفی است.
وی در ادامه یادآور شد: نمی‌توانیم علوم جدید را نادیده بگیرم، اما باید شهر اسلامی نوین طراحی شده و به نحوی، با حفظ اصول، از پیشرفت و فناوری هم استفاده نماید.
دبیر مجمع تشخیص مصلحت نظام با اشاره به اینکه هر سال تعدادی از مسلمانان به حج می‌روند و مناسکی را برای شرک‌زدایی به جای می‌آورند، بیان داشت: نکته قابل توجه این است که همه در انجام این مناسک، جا پای ابراهیم(ع) و هاجر (س) و اسماعیل(ع) می‌گذارند و معنای آن این است که ابراهیمی کردن زندگی، به تجلی توحید در شهرها بستگی دارد.
رضایی در پایان خاطرنشان کرد: نباید صرفا نگاه مهندسی به شهرها داشته باشیم، بلکه نگاه به یک شهر، همانند نگاه به انسان کامل، یعنی دارای روح، روان، نشاط و آرامش باشد.
