خبرگزاری حوزه/ سوم ذی الحجه برابر است با سالروز رحلت دو عالم برجسته شیعی که در حوزه فقه اصول و تاریخ نگاری ترازی بایسته و همتی شایسته از خود به یادگار نهادند و حیات طیبه خویش را ظرفی برای ریختن آب حیات در کالبد زمین و زمان یافتند و در این راه، از هیچ مجاهدتی فروگذار ننمودند.

می‌توان برگ‌های تاریخ را ورق زد و زرینه صفحات سبز و سرخ ممارست‌ها و مجاهدت‌های مردان بزرگی را دید که دل به یار دیرین سپردند و در راه دین و آیین، از جان گذشتند و جز عشق معبود و گام زدن در مسیر شیرین و سخت عاشقیش کاری نکردند.

آنها مردان خدا بودند که پرده پندار دریدند و یعنی همه جا غیر خدا یار ندیدند.

ما را نه بیانی هست که توصیف‌گر همت مومنانه و مجاهدت دین‌مدارانه آنان باشیم و نه توانی که از پس شکر تلاش‌های مخلصانه‌شان برآییم؛ تنها به نشان وفا و در مسیر تعظیم بزرگی و عظمت مردانی که در راه اعتلای کلمه حق، جان و دل گذاشتند و از خود گذشتند، یاد و نام آنان را در حد بضاعت خویش و نه در قدر و قیمت حقیقت آنان، یادشان را زنده می داریم و نامشان را به بزرگی می بریم باشد که ما نیز در زمره این راه درآییم و در تپش نبض عشق در دانه دردانه وجود سهمی برگیریم.

این روز با نام دو عزیز از خطه بزرگان، نحله رادمردان و زمره دین باوران و صفه علم آوران همراه است؛

*حاج ملا هاشم خراسانی

حاج ملا هاشم خراسانی فرزند محمد علی که جزء علما و فقهای معرفت اندیش و برجسته عصر خویش بود.

این عالم ربانی و فقیه نورانی در بیستم صفر سال 1284 در مشهد متولد شد .

تحصیلات مقدماتی را به انجام رساند با همه توش و توان علمی خود به نشر معارف دین به ویژه به بیان مسائل فقهی پرداخت .

علاوه، بر تبلیغ و گسترش دین در حوزه‌های مختلف فعالیت‌های تبلیغی، از این عالم ربانی آثار تألیفی ارزشمندی نیز برجای مانده است.

کتاب نام آور و ارزشمند«منتخب التواریخ» از زمره این آثار پربرکت است که برای اهل نظر نامی آشنا و پرقدر به شمار می‌آید همچنین رساله های ربا ،رضا علیه السلام ،وسیله الامان،ارث ، معاملات نیز از دیگر آثار ایشان است .

مرحوم آیت الله حاج ملا هاشم این عالم جلیل القدر در سوم ذیحجه سال 1352 بدرود حیات گفت و به دیدار حق شتافت. پیکر پاکش در رواق دارالحفاظ در جوار بارگاه ملکوتی علی ابن موسی الرضا(ع) به خاک سپرده شد.

*آیت‌الله شیخ حسین رشتی نجفی

اما عالم بزرگوار دیگری که امروز مصادف با رحلت ایشان است آیت الله شیخ حسین رشتی نجفی است که ایشان نیز از زمره بزرگان دین، علمای آیین و از مراجع بزرگ شیعه است که در سال 1348 قمری در کاظمین بدورد حیات گفت؛ ایشان نیز این توفیق معنوی را به دست آورد تا در جوار امامین همامین و درصحن مطهر امام کاظم و امام جواد (علیهاالسلام ) به خاک سپرده شود.

آيت اللَّه شيخ حسين بن عبدالکريم رشتي نجفي عالم بزرگوار شیعی فقيه، اصولي، متکلم و محدث به نام و عالیمقامی است که توفیق یافت در طی مراحل تحصیل و تکمیل مدارج علوم دینی در نجف اشرف به حضور اساتید برجسته ای چون حضرات آيات، علامه سيدمحمد کاظم طباطبايي يزدي و محقق خراساني برسد و فقه و اصول را از این بزرگان بیاموزد و پس از چندی خود در جرگه فقهای به نام و مدرسین شایسته آن حوزه علمی درآید.

 ایشان پس از مدتي راهي کاظمين شد و محفل علمی و مجمع درسی خویش را در آن سامان بنا نهاد.

 از نتایج پربرکت عمر این مرد علمی و خرد ورز دانشی، آثاری است که خُلاصَةُ الفقه و حاشيه بر کفايه از جمله آنانند.

این بزرگواران با عشق و اخلاص و بی شائبه، عمر خویش را در راه احیای ارزشهای دینی نهادند و در این راه سنگلاخ، چه زحمتها که متحمل شدند و چه سختی ها که چشیدند.

اما برای عاشق پاکباز، چشیدن طعم این سختی، به شرنگی می ماند که او را به وادی نور و سرور و شیدایی و شور می رهاند.

آری؛ می توان برگهای تاریخ را ورق زد و زرینه صفحات سبز و سرخ ممارستها و مجاهدتهای مردان بزرگی را دید که دل به یار دیرین سپردیند و در راه دین و آیین از جان گذشتند و جز عشق معبود و گام زدن در مسیر شیرین و سخت عاشقیش کاری نکردند.

گرامی باد یاد و نام و خاطره شان و درود خدا بر روح پاک و جان شیفته شان؛ راهشان زنده و روانشان زاینده باد!