به گزارش خبرگزاری «حوزه» از تهران، سی‌و‌چهارمین جشنواره فیلم فجر از روز گذشته آغاز شد و در اولین روز از این جشنواره چهار فیلم سینمایی و مستند به نمایش در آمدند.
*«اهالی خیابان یک طرفه»
اولین فیلمی که در نخستین روز به نمایش در آمد یک کار مستند با نام «اهالی خیابان یک طرفه» بود این کار در بخش سینما حقیقت، روی پرده رفت. این مستند روایت خیابان سی تیر (قوام السلطنه) است و آنچه طی چند سال گذشته در این خیابان روی داده به تصویر کشیده می‌شود. نکته جالبی که در این مستند وجود دارد موضوعی است که در این کار مدنظر قرار گرفته است. نزدیکی ادیان، محور اصلی این کار است. این موضوع به بهانه کلیسایی که در این خیابان قرار دارد مد نظر می باشد. البته این خیابان طی سال‌های گذشته، محل سکنای هموطنان مسیحی ما بوده و هست، اما این همزیستی یک پیام بسیار ارزشی به همراه دارد. آنهم این است که در ایران اسلامی ادیان ابراهیمی بدون هیچ اختلافی در کنار هم زندگی می‌کنند. در این میان مراسم های دینی هموطنان مسیحی نیز بدون کوچکترین محدودیتی انجام می‌شود.
مطلب دیگر که در این مستند مد نظر قرار گرفته، موضوعات سیاسی آن است. در این میان بیشتر اتفاقات مد نظر اثر، معطوف به رویدادهایی می‌شود که در دوران انقلاب رخ داده است. جدا از بحث به وجود آمده، آنچه که بیش از همه جالب توجه است استقبالی است که از این فیلم به عمل آمد. به ویژه اینکه برای معدود دفعات است که می‌بینیم از یک فیلم مستند مخاطبان استقبال می‌کنند. درباره وجه کیفی کار هم باید گفت که استانداردهای مد نظر یک فیلم مستند به خوبی در این کار رعایت شده، همچنین در ضمن اطلاع رسانی که در این کار به عمل آمده در جای خود پسندیده و قابل ذکر است.
*«گیتا»
«گیتا» نخستین فیلم سینمایی اولین روز جشنواره بود که در قالب بخش هنر و تجربه روی پرده می‌رود. این کار از بازی مریلا زارعی سود می‌برد و داستان کار روایتگر زندگی زنی (مریلا زارعی) است که پس از رفتن پسرش به خارج زندگی برایش سخت و دشوار می‌شود. در این فیلم، محور اصلی قصه، بحث مهاجرت است. در«گیتا» به روی این امر تاکید می‌شود که مهاجرت شاید در مقطعی دست آوردهای شخصی داشته باشد، اما مسلماً خانواده را دستخوش اتفاقات ناخوشایندی می‌کند.
این فیلم سینمایی اولین تجربه بلند سینمایی مسعود مرادی در مقام کارگران است، اما شکل و ساختاری که فیلم دارد برای تماشاگر خسته کننده است. اصطلاحاً این دست فیلم‌ها تنها برای قشری خاصی ساخته می‌شود و مخاطب فراوانی ندارد. این مسئله نیز به شدت به سینمای فعلی ما ضربه زده و احیاناً سالن‌های سینما را بیش از گذشته خالی می‌کند، البته فیلم سعی دارد سبک زندگی ایرانی- اسلامی را مد نظر قرار دهد و بر روی این امر تاکید داشته باشد که سبک زندگی غربی نخواهد توانست با روحیات ما همخوانی داشته باشد.
درباره کارگردانی کار، چیزی خاصی برای گفتن وجود ندارد، جز اینکه فیلم اولین تجربه یک فیلمساز است که می‌خواهد به سینمای حرفه‌ای با داستانی تکراری ورود کند.نکته آخری که درباره این فیلم باید گفت استقبال نه چندان مناسب تماشاگران از فیلم است هر چند بنا به دلایل کاملاً مشخص، می‌شد این اتفاق را حدس زد!
*«نقطه کور»
این فیلم سومین تجربه مهدی گلستانه در مقام کارگردان است که سعی دارد داستانی خانوادگی را مد نظر قرار دهد. این کار هم باز فضای تاریک و عصبی از زندگی خانوادگی را شاهد هستیم بدون اینکه در آن گرایشات دینی را مشاهده کنیم. همین اتفاق در بسیاری از فیلم‌های این روزهای سینمای ما روی می‌دهد و متاسفانه ادامه نیز دارد. این اتفاق برخلاف فیلم‌های خانوادگی دهه شصت بود که بهترین و مشخص‌ترین شاخصه‌اش گرایشات اسلامی در خانواده ایرانی بود.
متاسفانه در برخی از فیلم سینمایی این روزهای سینمای ایران حتی به لحاظ ظاهری هم برخی شاخصه‌های خانواده مسلمان رعایت نمی‌شود. این مسئله را هم می توان در مناسبات افراد مشاهده کرد هم اینکه در ظاهر گرایشات مد نظر وجود ندارد. مطلب دیگری که در این بحث وجود دارد فضای تاریکی است که در «نقطه کور» وجود دارد، البته این سیاهی همه چیز عجیبی در این فیلم نیست، چون با نامی که کارگردان برای فیلم خود انتخاب کرد تکلیف کارگردان با کارش مشخص است.
*«برداشت دوم از قضیه اول»
آخرین فیلم شب اول جشنواره فیلمی دیگر از تینا پاکروان است. این کار «برداشت دوم از قضیه اول» نام دارد و روایتگر عشقی غیر متعارف است در این کار زوج که با هم اختلاف سنی زیادی دارند. در این فیلم تنها چیزی را که بیان نمی کند آموزه‌هایی است که در آن سبک زندگی ایرانی اسلامی وجود داشته باشد، البته حضور بازیگران خوب در کار کمک کرده تا جذابیت تصویری بیشتر شود، اما قصه به نحوی نیست که احساس رضایت را در تماشگر برانگیزد. کارگردانی این فیلم هم چیز زیادی برای گفتن ندارد، اما به هر حال تجربه‌ای است که پاکروان سعی کرده، آن را تجربه کند.
در انتهای باید گفت که روز اول جشنواره سپری شد، اما آن چیزی که انتظار بود، رخ نداد و باز هم فیلم‌های تلخ و سیاه را شاهد بودیم، اما به هر حال امیدواریم در روزهای آینده فیلم‌های بهتری را شاهد باشیم.
