پنجشنبه ۶ اردیبهشت ۱۴۰۳ |۱۵ شوال ۱۴۴۵ | Apr 25, 2024
ولادت حضرت زهرا(س)

حوزه/ محقق حوزه به تشریح ابعاد مختلف و ویژگی های ناب حضرت زهرا(س) از منظر قرآن و عترت پرداخت.

حجت الاسلام  حجت الله سروری در گفتگو با خبرگزاری «حوزه»گفت: روز میلاد حضرت زهرا(س) یکی از زیباترین روزهای خلفت است که در این روز یکی از اعجازهای قرآنی یعنی سوره کوثر نیز نیز نازل شده است.

وی افزود: بررسی ابعاد وجودی حضرت زهرا(س) از منظر وحی و عترت می تواند ما را به شناخت بیشتر از این حضرت و بانوی با کرامت برساند.

حضرت فاطمه زهراء «سلام اللّه عليها» از ديدگاه قرآن و وحى‏
‏نویسنده حوزوی بیان کرد: خداوند، ‏آيات بسيارى را به اهل بيت اختصاص داده است؛ به گونه‏اى كه همه مسلمين در نزول اين آيات درباره ايشان اجماع نموده‏اند و آن را دليل عنايت خدا به شأن ايشان و بزرگداشت مقام آنان و ترغيب ساير مسلمين به حركت در مسير هدايت ايشان و اقتداى به آنان مى‏دانند.

وی افزود: برخى از اين آيات، ‏عبارتند از؛  فَمَنْ حَاجَّكَ فيهِ مِنْ بَعْدِ ما جاءَكَ مِنَ الْعِلْمِ فَقُلْ تَعالَوْا نَدْعُ أَبْناءَنا وَ أَبْناءَكُمْ وَ نِساءَنا وَ نِساءَكُمْ وَ أَنْفُسَنا وَ أَنْفُسَكُمْ ثُمَّ نَبْتَهِلْ فَنَجْعَلْ لَعْنَتَ اللّهِ عَلَى الْكاذِبينَ ؛ پس كسى كه با تو محاجه كند، ‏پس از آنكه براى تو علم حاصل شد، ‏بگو كه بيائيد فرزندانمان و فرزندانتان و زنانمان و زنانتان و خودمان و خودتان را فراخوانيم و سپس مباهله كرده، ‏لعنت خدا را بر دروغگويان قرار دهيم؛ همه اهل قبله حتى خوارج اجماع كرده‏اند كه پيامبر(ص) از ميان زنان جز دخترش فاطمه(س) را براى مباهله دعوت ننمود.

این محقق حوزه بیان کرد: آیه دوم، آیه تطهر است که خداوند در آن بیان کرده است که إِنَّما يُريدُ اللّهُ لِيُذْهِبَ عَنْكُمُ الرِّجْسَ أَهْلَ الْبَيْتِ وَ يُطَهِّرَكُمْ تَطْهيرًا؛ همانا خداوند اراده كرده است كه هر گونه زشتى و ناپاكى را از شما اهل بيت دور گرداند و شما را پاك و مطهر سازد؛ احاديث زيادى از طرق عامه و خاصه صادر شده و دلالت مى ‏كنند كه آيه فوق در شأن پيامبر و على و فاطمه و حسن و حسين(ع) نازل شده است.

این محقق حوزوی افزود: از باب نمونه می توان گفت؛ احمد و طبرانى از ابوسعيد خدرى نقل مى‏ كنند: پيامبر(ص) چهل روز صبح به خانه فاطمه(س) مى‏ آمد در حالى كه مى‏فرمود: سلام بر شما اهل بيت و رحمه ‏اللّه و بركاته، ‏خداوند شما را رحمت كند و آيه مذكور را قرائت مى‏ فرمودند.

وی گفت: از‏امّ سلمه نقل شده كه پيامبر در خانه من بود كه اين آيه نازل شد، ‏پس رسول خدا(ص) نزد على و فاطمه و حسن و حسين فرستاد و فرمود: اينان اهل بيت من هستند؛ بيشتر مفسّران برآنند كه اين آيه درباره حضرت على و فاطمه و حسن و حسين(ع) نازل شده است.

حجت الاسلام سروری بیان کرد: آیه سوم آیه مودت است که خداوند در آن فرمودند، قُلْ لا أَسْئَلُكُمْ عَلَيْهِ أَجْرًا إِلاَّ الْمَوَدَّه َ فِي الْقُرْبى‏؛ از ابن عباس نقل شده: كه وقتى اين آيه نازل شد، ‏مردم گفتند: اى رسول خدا! اين نزديكانت كه دوستى آنان را بر ما واجب ساخته ‏اى، چه كسانى هستند؟ فرمودند: على، ‏فاطمه و دو فرزندش.

وی گفت: در روايت ديگرى پيامبر(ص) مى‏فرمايد: خداوند اجر رسالت مرا بر شما دوستى اهل بيتم قرار داده است و من بزودى فردا(قيامت) درباره آنها از شما سؤال خواهم نمود.

حجت الاسلام سروری اظهارکرد: آیه بعدی آیه،  وَ هُوَ الَّذي خَلَقَ مِنَ الْماءِ بَشَرًا فَجَعَلَهُ نَسَبًا وَ صِهْرًا؛ از ابن عباس روايت شده كه خداوند نطفه سفيد مكنونه‏اى بيافريد و او را در صلب آدم(ع) قرار داد، ‏سپس آنرا از صلب آدم در صلب شيث و از صلب شيث به صلب اَنوش و از صلب انوش به صلب قنيان و از صلب قنيان به اصلاب پاكيزه و ارحام مطهره منتقل گرداند تا رسيد به صلب عبدالمطلب، ‏سپس خداوند آنرا دو قسمت فرمود، ‏نصفش را در صلب عبداللّه و نصف ديگر را در صلب ابيطالب قرار داد و از سلاله عبداللّه حضرت رسول خدا متولد گرديد و از سلاله ابيطالب حضرت على(ع) به دنيا آمد و اين است معناى كلام خدا؛ پس فاطمه(س) را به على(ع) تزويج نمود و على از محمد(ص) و محمد از على است و حسن و حسين(ع) نسب و نژاد آنها و على(ع) داماد و پيوند است.

وی گفت: اين فضيلت مخصوص حضرت فاطمه(س) است و قرآن مجيد در آيه مباهله فرزندان فاطمه را فرزندان پيامبر ناميده و فرموده: «نَوعُ اَبْنائَنا وَ اَبْنائَكُم» يعنى: مى‏خوانيم پسران خود و پسران شما را. پس معلوم گرديد كه اين فضيلت بزرگ را خداوند مخصوص فاطمه نمود و نسب اولاد فاطمه را به رسول خدا پيوند داد.

حجت الاسلام سروری خاطرنشان کرد: آیه بعدی آیه إِنَّ اْلأَبْرارَ يَشْرَبُونَ مِنْ كَأْسٍ كانَ مِزاجُها كافُورًا، ‏عَيْنًا يَشْرَبُ بِها عِبادُ اللّهِ يُفَجِّرُونَها تَفْجيرًا، ‏يُوفُونَ بِالنَّذْرِ وَ يَخافُونَ يَوْمًا كانَ شَرُّهُ مُسْتَطيرًا، ‏وَ يُطْعِمُونَ الطَّعامَ عَلى‏ حُبِّهِ مِسْكينًا وَ يَتيمًا وَ أَسيرًا ، است؛ سوره مباركه انسان در شأن حضرت زهراء(س) نازل شده و آيتى است بر عظمت وجود آن حضرت؛ روايتى از ابن عباس نقل شده كه: روزى حسن و حسين در خردسالى مريض شدند. حضرت فاطمه (س) نذر كردند، ‏اگر مريضى آنها خوب شود، ‏سه روز روزه بگيرند، ‏پس خداوند آنان راعافيت بخشيد؛ اهل خانه حضرت زهرا(س) سه روز، ‏روزه گرفتند و هر سه روز، ‏هنگام افطار كه مى‏شد مسكين و يتيم و اسير به در خانه آنها آمدند و طلب غذا كردند و ايشان هم نانى را كه مى ‏خواستند با آن افطار كنند به آنها بخشيدند، ‏سه روز تمام گرسنه بودند و حضرت فاطمه(س) وقتى كه پدرش به ديدنش آمدند، ‏ديدند آن بزرگوار در محراب عبادت مشغول نيايش و پرستش خداست در حالي كه از شدت گرسنگى شكمش به پشتش چسبيده به گودى نشسته است.

وی افزود: ديدن اين منظره براى رسول خدا(ص) سخت تأثر آور بود. در اين هنگام جبرئيل فرود آمده و عرض كرد، ‏اين هديه را بگير، ‏خداى تعالى به داشتن چنين اهل بيتى به تو تهنيت گفته است، ‏پس آيات را بر وى خواند؛ البته آیات دیگری نیز دراین زمینه بیان شده است که در این مقال نمی گنجد.

حضرت فاطمه زهرا(س) از ديدگاه ائمه معصومين عليهم السّلام

‏امير المؤمنين على
وی افزود: امام علی(ع) بیان فرمودند که روزى هنگامى كه وارد منزل شدم ديدم رسول خدا(ص) در حالي كه حسن در سمت راست و حسين در سمت چپ و فاطمه(س) پيش روى آن حضرت نشسته بودند، ‏مى ‏فرمايد: اى حسن و اى حسين، ‏شما دو كفّه ترازو هستيد و فاطمه زبانه آن است، ‏دو كفّه جز به وسيله زبانه يكسان و هماهنگ نمى ‏شود و زبانه نيز جز بر روى دو كفّه استوار نمى‏ ماند، ‏شما دو نفر‏امام هستيد و مادرتان داراى مقام شفاعت است.

حضرت حسن بن على(ع)
وی خاطرنشان کرد: ‏امام حسن مجتبى(ع) مى‏ فرمايد: در شب جمعه ‏اى مادرم فاطمه(س) در محراب ايستاد و به عبادت خداوند پرداخته و تا هنگام دميدن سپيده صبح پيوسته در حال ركوع و سجود بود، ‏شنيدم كه نام ‏هاى يكايك مردان و زنان با ايمان را برده بر ايشان دعاى فراوان كه دو براى خود از خداوند چيزى نخواست به آن حضرت گفتم: اى مادر، ‏چرا به همان ‏گونه كه براى ديگران دعا مى‏ كنى، براى خويشتن دعا نمى ‏نمايى؟ فرمود: فرزندم بايد كه همسايه را به خود مقدم داشت.

حضرت حسين بن على(ع)
‏این استاد حوزه بیان کرد: امام حسين(ع) مى‏ فرمايد: رسول خدا(ص) فرمود: فاطمه شادمانى قلب من است. دو پسرش ميوه دلم. و شوهرش نور ديدگانم و پيشوايان از فرزندانش ‏امين ‏هاى پروردگارم و رشته پيوند ميان او و آفريدگانش مى‏باشند، ‏هر كس به آن ريسمان چنگ زند نجات يافته و هر كه از آن تخلّف ورزد نابود خواهد شد.

حضرت على بن الحسين(ع)
‏وی گفت: امام سجاد(ع) مى‏ فرمايد: در دوران ظهور اسلام از خديجه(س) فرزند ديگرى براى رسول خدا(ص) متولّد نشد.

حضرت‏امام محمد باقر(ع)
‏این پژوهشگر حوزوی بیان کرد: امام باقر(ع) به نقل از پدران بزرگوارشان(ع) مى‏فرمايد: فاطمه دختر رسول خدا(ص) از آن جهت طاهره ناميده شد كه از آلودگى و ناشايستگى پاك بود. او هيچگاه خون حيض و نفاس نديد.

حضرت‏امام صادق(ع)
‏وی گفت: امام صادق(ع) مى‏ فرمايد: تا هنگامى كه فاطمه زنده بود، ‏خداوند ديگر زنان را بر على(ع) حرام كرده بود. زيرا آن حضرت پاك بود و عادت زنانگى نداشت.

حضرت‏امام موسى بن جعفر(ع)
‏وی اظهارکرد: امام كاظم(ع) مى‏ فرمايد: در خانه ‏اى كه اسم محمد يا احمد يا على يا حسن يا حسين و از زنان، ‏اسم فاطمه(س) باشد فقر و تهيدستى وارد نخواهد شد.

وی گفت: ‏امام موسى ابن جعفر(ع) از پدرانش نقل فرموده است كه حضرت على(ع) فرمود: فرد نابينائى اجازه خواست كه به منزل فاطمه(س) وارد شود، ‏آن حضرت خود را به مانند پرده‏اى از او پوشيده داشت. رسول خدا(ص) به او فرمود، ‏چرا خود را پوشيده داشتى در حالى‏كه نابيناست و ترا نمى‏بيند؟ حضرت زهرا(س) عرض كرد: اگر او مرا نمى‏ بيند، ‏من او را مى‏ بينم و نيز رائحه و عطر را مى‏ بويد و شامه‏اش سالم است. رسول خدا(ص) فرمود: گواهى مى ‏دهم كه تو پاره تن من هستى.

حضرت ‏امام رضا(ع)
‏سروری بیان کرد: امام رضا(ع) مى‏فرمايد: رسول خدا(ص) فرمودند: هنگامى كه به آسمان بالا رفتم، ‏جبرئيل دستم را گرفته مرا وارد بهشت كرد از خرماى بهشتى به من داد و خوردم، ‏آن خرما در پشت من تبديل به نطفه شد هنگاميكه به زمين برگشتم با خديجه همبستر شدم و او فاطمه را حامله شد، ‏بنابراين فاطمه حوريه‏ اى انسانى است، ‏هرگاه مشتاق بوى بهشت مى‏شوم دخترم فاطمه را مى‏ بويم.

حضرت‏امام جواد الائمه(ع)
وی گفت: موسى بن قاسم گويد: به حضرت جواد(ع) عرض كردم، ‏تصميم گرفته بودم كه به نيابت شما و پدر بزرگوارت طواف كنم؛ به من گفته شد كه به نيابت جانشينان نمى‏شود طواف كرد؛ حضرت فرمود: هر قدر كه مى‏توانى طواف كن، ‏زيرا اين كار جايز است. سه سال بعد به آن حضرت عرض كردم. من درباره طواف به نيابت از شما و پدرت اجازه گرفتم و اذن فرموديد. از طرف شما تا جايى كه خداوند خواست طواف كردم و بعد چيزى در دلم خطور كرد و به آن عمل نمودم. فرمود آن چيز چه بود؟ عرض كردم يك روز به نيابت از حضرت رسول خدا(ص) طواف كردم حضرت سه مرتبه فرمود، ‏درود خداوند بر رسول خدا باد و بعد روز دوم از طرف‏اميرالمؤمنين طواف كردم. و روز سوم به نيابت از حضرت حسن و چهارمين روز از حضرت حسين و پنجم از طرف على بن الحسين و روز ششم از طرف ابوجعفر محمد بن على و روز هفتم از سوى جعفر بن محمد و روز هشتم از طرف پدرت حضرت موسى روز دهم از سوى پدرت حضرت على بن موسى و روز دهم از طرف شما اى آقاى من و اينها همان كسانى هستند كه دين خداوند را با ولايت آنان پذيرفته‏ام. عرض كردم، ‏گاهى از سوى مادرت حضرت فاطمه(س) نيز طواف كردم و گاهى هم طواف نكردم. فرمود: آن را زياد كن، ‏زيرا كه برترين چيزى است كه بدان عمل مى‏كنى.

حضرت هادى(ع)
‏حجت الاسلام سروری اظهارکرد: امام هادى(ع) فرمود: رسول خدا(ص) فرمودند: دخترم فاطمه بدان جهت «فاطمه» ناميده شد كه خداوند عزوجلّ او و دوستانش را از آتش جدا ساخته و بدور نگه داشته است.

حضرت ابو محمد‏امام حسن عسکرى(ع)
وی بیان کرد: ابو هاشم عسکرى گويد، ‏از حضرت عسکرى(ع) پرسيدم: به چه جهت فاطمه(س) زهرا ناميده شد؟ فرمود، ‏بدان جهت كه چهره‏اش براى‏اميرالمؤمنين در آغاز روز بسان خورشيد درخشان مى‏ درخشيد و به هنگام ظهر بسان ماه تابان و در وقت غروب مانند ستاره فروزان تابناك بود.

حضرت بقيه ‏اللّه اعظم ‏امام زمان(ع)
محقق حوزه گفت: من از دختر رسول خدا(ص) سرمشق نيكوئى دارم. انسان نادان به پستى كار خودش گرفتار خواهد شد و به زودى شخص كافر خواهد دانست كه كار از آن كيست؟

فاطمه(س) فانوس نور خداوند عزوجل و زيتونى مى‏باشد كه بركاتش همگان را فراگرفته است.

او قطب دايره هستى و نقطه‏ اى(مركزى) است كه هنگامى كه نازل شد كثرات فراوان پيدا نمود.

وى احمد دوّم و ستوده‏ ترين مردم دوران خويش است او در ميدان يكتاپرستى اصل و اساس است. 

ارسال نظر

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha