به گزارش خبرگزاری «حوزه»، پرفسور فرحات الجعبیری شب گذشته در نشست بررسی تفکرات فرقه اباضیه که در دفتر مرحوم آیت الله العظمی فاضل لنکرانی برگزارشد گفت: مبانی تفکرات این فرقه دارای دو بخش مباحث علمی و نظری و اعتقادی است؛ سرمنشا آنها در قرون اولیه است که عبدالله بن اباض از استادش جابربن زید مباحثی را از صحابه بزرگوار پیامبر اسلام از جمله عبدالله بن عباس استفاده کردند و بهره مند شدند.
وی خاطرنشان کرد: مهمترین مساله این است که آیا اباضیه زیرمجموعه خوارج هستند یا خیر. ولی این بحث همیشه یک طعنه بوده به اباضیه در حالی که آنها خودشان این بحث را قبول ندارند چون آغاز فعالیت ما پیش از خوارج بوده است و حاضر به همکاری با خوارج نبودند زیرا معتقد هستند که خون مسلمانان محترم است.
فرحات الجعبیری افزود: مهمترین نکته ای که به آن اعتقاد داریم، مساله اتحاد جهان اسلام است و وحدت امت اسلامی از مهمترین مباحثی است که در کتاب امام جابر بیان شده است.
رئیس فرقه اباضیه در تونس گفت: عبدالله بن اباض که در قرن اول زندگی می کردند مبلغینی به مناطق مختلف اعزام کردند و این فرقه از اولین فرق اسلامی است که در دایره فرق اسلامی شکل گرفته است.
استاد دانشگاه الزیتونه تونس خاطرنشان کرد: فقه الامام، دو کتاب از امام جابر است که از مباحث دیگر مذاهب نیز سخن گفته است و به مسایل فقهی و تفسیری و روایی و... پرداخته شده است که از مهمترین منابع علمی اباضیه به شمار می رود.
وی گفت: مهمترین مساله در اباضیه مخالفت ما با اموی ها است که این مساله در نامه نگاری عبدالله بن اباض با ابن مروان پدیدار است و این مساله از مهمترین مسایلی است که در خصوص این فرقه می توان به آن اشاره کرد.
الجعبیری بیان کرد: دو کتاب مهمی که در قرن ششم هجری در شمال آفریقا به دفاع از افکار و آرای اباضیه نوشته شده است الموجز و الدلیل و البرهان نام دارند که از مهمترین کتاب های اباضیه به شمار می روند.
وی افزود: در ادامه این دو کتاب، کتاب هایی چون القواعد الاسلام نیز از کتاب های معتبر و بسیار مهم در فرقه اباضیه به شمار می رود ؛ کتاب هایی چون عقیده و فقه و شرح عقیده برای شناخت این فرقه بسیار مهم است.
رییس فرقه اباضیه در تونس گفت: کتابی از معاصرین اباضیه شیخ عبدالعزیز ثمینی نوشته شده است که در واقع در قالب فقه مقارن است که این عالم مدعی است که تمام مباحث فقهی را از زاویه مذاهب مختلف از جمله شیعه مطرح کرده است؛ وی بیان می کند که هر مساله فقهی که بیان شده است نظرهمه مذاهب بیان شده است.
