خبرگزاری «حوزه»/ رادیو را باید در دسترس ترین رسانه دانست که مردم به راحتی با آن ارتباط برقرار می کنند. گوش دادن به رادیو، مستلزم این نیست که مخاطب کار خود را رها کرده و تمام حواسش به آن برنامه باشد، بلکه قادر است هم کارش را انجام داده و در کنارش هر برنامه از را که می خواهد، دنبال کند. برای مثال یک خانم خانه دار هنگام کار در منزل یا یک راننده تاکسی و اتوبوس هنگام رانندگی قادر است شنونده برنامه های رادیو باشد. دیگر مشاغل نیز این گونه است، اما با وجود این امتیازات استفاده لازم را از آن نبرده ایم.
*چرا از رادیو بهره نبرده ایم
امروز ما همانند دو یا سه دهه قبل تنها یک یا دو شبکه رادیویی نداریم، بلکه تعداد بسیار زیادی شبکه وجود دارد که هر کدام به صورت ویژه موضوعی را دنبال می کنند. برای مثال در رادیو معارف برنامه های دینی دنبال می شوند و در شبکه قرآن تنها موضوعات قرآنی مد نظر قرار می گیرد، با این حال تخصصی شدن برنامه ها، سبب نشده تا مخاطبان این شبکه ها فراگیر شوند. در این میان می بایست رادیو ورزش یا رادیو صبا را استثنا دانست که به واسطه جنس برنامه هایشان تا حدودی تعداد مخاطبان بسیاری را به خود اختصاص داده اند.
درباره چرایی کم بودن مخاطبان رادیو قرآن و معارف نیز می توان اظهار نظرهای فراوانی کرد، اما مهمترین عامل در یکنواخت بودن برنامه و نحوه اجرای آنها در چند نکته نمود پیدا می کند یعنی در برنامه های این شبکه ها تنها تبلیغ مستقیم و موعظه گرایانه هدف است و اصولا به مخاطبان از بالا نگاه می شود. برای همین تماشاگر آن را نمی پذیرد و با آن ارتباط برقرار نمی کند.
*نمایش های کلیشه ای رادیو
نکته دیگری که باید به آن اشاره کرد، به برنامه های نمایشی رادیو معارف و قرآن مربوط می شود. چه آنکه شکل اجرای نمایش ها بسیار کلیشه ای و تکراری است. در عموم این برنامه ها همیشه آدمی وجود دارد که به ذاته خوب است و سعی دارد مردم را اصلاح کند، اما هیچگاه درباره شک ها و تردید های چنین آدم هایی حرف زده نمی شود یا در برنامه هایی که به صورت میزگرد اجرا می شود از همان ابتدا هدف برنامه مشخص است.
*یکنواختی برنامه های دینی در صدا
یعنی در برنامه های مذهبی و قرآنی رادیو، تنها یک جنس صدا شنیده می شود برای همین مخاطب آن نیز به یک قشر به خصوص خلاصه می شود، در صورتیکه می شود با پرداختن به بسیاری از شک ها و تردیدها، امکانی را فراهم آورد تا همه مردم مخاطب برنامه های مذهبی رادیو باشند.
برای نمونه می توان به برنامه هایی اشاره کرد که در آنها به سئوالات جوانان پاسخ داده می شود، البته نه به این نحو که در صدا و سیما کشورمان شاهد هستیم، بلکه اجرای برنامه ها به نحوی باشد که سئوالات به صورت کاملا چالشی مطرح گردد.
در پایان باید به یاد داشت رادیو هم اکنون رقیبان بسیاری دارد، چون در گذشته تنها یک یا چند شبکه تلویزیون رقیب رادیو بود، اما با گسترش فضای اینترنتی و ماهواره، دیگر کسی در انتخاب سرگرمی با محدودیت رو به رو نیست و اگر بخواهیم با همین روش تکراری برنامه های رادیو را تولید کنیم، در آینده نزدیک تعداد شنوندگان رادیو کاهش چشمگیری خواهد داشت.
