به گزارش سرویس بین الملل خبرگزاری «حوزه» دکتر علی الشعیبی از مسلمانان متولد رقه سوریه است که از کودکی علاقه و استعداد سرشاری در یادگیری و تبلیغ اسلام داشت و از زمان 12 سالگی تحت تاثیر شیوخ وهابی رقه به این فرقه مذهبی گرایش پیدا کرد و جوانی خود را در سوریه و عربستان با اعتقاد به وهابیت و تعالیم محمد بن عبدالوهاب گذراند و سال ها نیز به عنوان مشاور ملک فهد پادشاه عربستان فعالیت کرد، تا اینکه به دروغگو بودن محمد بن عبدالوهاب و ابن تیمیه پی برد و با آشنایی با حدیث غدیر خود را بر سر دوراهی بهشت و جهنم یافت.

آنچه در ادامه می خوانید ترجمه گفتگوی شبکه الکوثر با این اندیشمند جهان اسلام و کارشناس وهابیت است. علی الشعیبی در این حلقه از گفتگو از حمله وهابی ها به عمان، بحرین و قطر سخن می گوید. هم پیمانی وهابی ها با انگلستان از روز نخست، مقاومت مردم عمان در برابر ارتش وهابی، عدم اصالت آل خلیفه در بحرین و مسالمت آمیز بودن مردم این کشور از نکات برجسته ای است که وی در این گفتگو به آنها اشاره کرد.

در تاریخ آمده که وهابی ها به عمان هم حمله کرده اند. این حمله چگونه بوده و چه ویژگی هایی داشته؟

در پاسخ به سؤال شما لازم است به عنوان مقدمه مطالبی را درباره تاریخ عمان بیان کنم. عمان کشوری کهن و قدیمی است که تاریخ آن به ده هزار سال پیش از میلاد باز می گردد و در طول تاریخ همواره کشوری قوی بوده. مردم عمان از زمان پیامبر(ص) تا کنون مسلمان بوده اند. در تاریخ معاصر نیز می بینیم عمان در قرن هفدهم میلادی با ناوگان انگلستان و پرتغال وارد جنگ شده و از این رو توانست امتداد زیادی تا زنگبار پیدا کند و  در تاریخ داریم که وهابی ها از تصرف شهر شناص در عمان ناتوان بودند، چون عمان کشوری قوی بود تا اینکه انگلیسی ها این شهر را هدف توپ قرار دادند و تصرف کردند و آن را مانند یک لقمه آماده به وهابی ها تحویل دادند و وهابی ها هم از انگلستان تشکر کردند و این قضیه می تواند مقدمه ای باشد برای ورود ما به مساله توافق امنیتی میان وهابی ها و انگلستان.

اولین باری که وهابی ها به سراغ عمان رفتند می توان گفت در سال 1207 هجری بوده که بر منطقه البریمی مسلط شدند. البریمی منطقه ای است که چند قبیله عربی از جمله النعیم، بنی کعب و قبایل دیگری در آن زندگی می کردند. در آن زمان مطلق المطیری فرمانده وهابی با کمک برخی جاسوس های خائن توانست بر البریمی مسلط شود.

در اینجا لازم است ذکر کنم کتاب" عنوان المجد في تاریخ نجد" که ما در بیان برخی مطالب تاریخی به آن استناد می کنیم، در توصیف حمله وهابی ها به عمان دروغ گفته و واقعیت ها را پنهان کرده. به عنوان مثال ناصر، ترکی و سعد فرزندان سعود بن عبدالعزیز بن محمد بن عبدالعزیز هستند. این بشر می گوید آنها از پدرشان خواستند اجازه دهد به عمان حمله کنند اما پدرشان نپذیرفت و گفت مطلق المطیری برای این کار کافی است، اما این سخن نادرست و دروغ است. هم اینها و هم افراد دیگر آل سعود همواره به دنبال راهی هستند تا اموال زیادی در اختیار داشته باشند و برای رسیدن به این هدف به قبایل دیگر حمله می کنند و در اینجا ابن بشر دروغ و گفته و ادعا کرده آنها بدون اطلاع پدرشان حمله کرده اند که این یک دروغ بزرگ است، چون آنها به البریمی حمله کردند و آنجا را تصرف کردند و پس از آن تلاش کردند تمام عمان را تصرف کنند.

باید بدانیم که مردم عمان سه دسته هستند. اباضیه، شیعه و اهل سنت. در اینجا نمی خواهیم وارد این مساله شویم که کدام دسته از وهابی ها حمایت کردند و کدام دسته روبروی آنها ایستادند، بلکه ما از اهل عمان به شکل عام صحبت می کنیم و می گوییم مردم عمان در برابر وهابی ها ایستادند و پس از آن معرکه صحار آغاز شد و در آنجا مقاومت شدیدی در برابر وهابی ها صورت گرفت تا جایی که سعود بر آن شد به دنبال فرمانده نیروهای خود در المنفوحه بفرستد تا از نیروهای مطلق المطیری درعمان حمایت کند. اما درباره مطلق المطیری و شخصیت او باید بگویم که ضرب المثل فساد و افساد و خشونت و کشتار و خونریزی بوده و من فکر می کنم هنوز هم مردم عمان مطلق المطیری را فراموش نکرده باشند. به هر حال ارتش المطیری تلاش کردند خود را به مسقط برسانند. در آن زمان آل سعید در مسقط خاندانی قدرتمند بودند و لازم به ذکر است بدانید شهر مسقط از سال 1625 میلادی با دیواری محکم احاطه شده بود چون مردم مسقط در برابر انگلیسی ها و پرتغالی ها و هلندی ها مقاومت کرده بودند و جنگ آزموده بودند تا اینکه نوبت به وهابی ها رسید و نتوانستند مسقط را تصرف کنند و در اینجا بود که وهابی ها مانند گذشته که در تصرف شناص از انگلیسی ها کمک گرفتند در اینجا نیز دست به دامان انگلستان شدند. درباره تاریخ عمان و حمله وهابی ها یکی از منابع قابل استفاده کتابی است به نام "عمان، دموکراسی اسلامی، آیین های امامت و تاریخ سیاسی[1]"که ما در بحث خود با تاریخ سیاسی عمان کار داریم. این کتاب جنایت ها ی وهابی ها در عمان را ذکر می کند.

وهابی ها چه جنایت هایی را در بحرین مرتکب شدند؟

در ابتدای پاسخ خود باید این نکته را در پرانتز بگویم که محمد بن عبدالوهاب بر این باور بود که مسلمانان تا 600 سال پیش از او همه کافر هستند و این شامل تمام مذاهب و حتی علما می شود و این در حالی است که سید اولاد آدم و سید ما مسلمانان حرف آخر را در این مساله بیان فرمود و گفت: «به خدا سوگند پس از خودم از مشرک شدن شما نمی ترسم» و من در اینجا از تمام مسلمانان سؤال می کنم ما باید سخن پیامبر خود را باور کنیم یا سخن این او را؟ و این حدیث پیامبر هم در صحیح بخاری آمده است.

اما در مورد خونریزی وهابی ها؛ شهر به شهر و کشور به کشور مطالبی را گفتیم تا اینکه امروز نوبت به بحرین رسید.

بحرین کشوری متمدن با تاریخی کهن است و تاریخ آن به 5 هزار سال پیش از میلاد بر می گردد که نام قدیمی آن دیلمون است و در گذشته نام بحرین به سرزمینی اطلاق می شد که شامل احساء، هجر و بحرین کنونی می شد. اما بحرین کنونی 925 کیلومتر مربع مساحت دارد و 32 جزیره دارد. آل خلیفه در گذشته از کویت به این کشور آمدند. آل خلیفه از قبیله عتبان( بنی عتیبه) هستند و اصالت بحرینی ندارند. در آن زمان انگلیسی ها از عبدالله مبارک الصباح خواستند که نماینده آنها باشد و گفتگوهایی میان او و انگلیسی ها صورت گرفت. آنها از او خواستند از میان خویشان خود کسانی را به بحرین بفرستد تا به کمک انگلستان حکومتی تشکیل دهند و کشتی های انگلستان در آن موقع در ساحل بحرین بود.

بحرین همچنین از نخستین کشورهایی است که به دعوت پیامبر(ص) ایمان آورد و حاکم وقت بحرین پسر خواهر خود را به سوی پیامبر(ص) فرستاد تا با ایشان بیعت کند و در تاریخ اسلامی هم آمده که درباره استقرار نبوت سه فرضیه وجود داشته که می توانسته در مدینه، بحرین یا فلسطین اتفاق بیفتد و پیامبر مدینه را ترجیح داده است به خاطر اینکه به مکه نزدیک بوده. مطرح بودن بحرین هم به این خاطر بوده که مردم آن خیلی زود ایمان آوردند و با اختیار خود هم ایمان آوردند. علاوه بر این معبد بن عباس بن عبدالمطلب و ابّان بن سعید ابن العاص کسانی هستند که تشیع را در بحرین تاسیس کردند و اینها از صحابه هستند.

هنگامی که احمد بن محمد خلیفه و برادرش عبدالله به کمک انگلستان به بحرین آمدند، حاکمان بحرین شدند و مردم بحرین هم مردمی اهل مسالمت بودند همان طور که امروز هم می بینیم پنج سال است انقلاب مسالمت آمیز خود را آغاز کرده اند و تازیانه بالای سر آنها است و از تمام جهان کمک می خواهند و صبر عجیبی دارند.

ابن سعود در آن زمان نتوانست به آنها حمله کند، چون تحت حمایت انگستان بودند و از این رو می بینیم قدیمی ترین کلیسا در تمام جزیرة العرب در بحرین موجود است.

پس از آن مکاتباتی میان آل سعود یعنی عبدالعزیز و پسرش از سویی و انگلستان از سوی دیگر صورت گرفت و عبدالعزیز به آنها فهماند که چیزی به آنها داده و در مقابل باید چیزی دریافت کند. اما چیزی که آل سعود به انگلستان دادند چه بود؟

در آن زمان قواسم[2] حکّام راس الخیمه بودند و بیش از 280 کشتی بزرگ و کوچک داشتند و با کشتی های خود انگلیسی ها را خسته کرده بودند، چون می خواستند انگلستان را از تمام سواحل خلیج فارس بیرون کنند و انگلیسی ها برای مقابله با آنها ناچار شدند از سعودی ها کمک بگیرند و این یکی از دلایلی بود که انگلستان را مجبور کرد در منطقه با سعودی ها و وهابی ها هم پیمان شود و پس از آن بود که انگلستان از این مانع نجات یافت و وهابی ها در مقابل این خدمت که به انگلیسی ها کردند، از آنها خواستند دست از بحرین بردارند و در اینجا بود که انگلستان بحرین را به آل سعود تقدیم کرد و آنها وارد بحرین شدند و ابراهیم ابن عفیصان نیز گماشته و امیر آل سعود در بحرین شد و مردم بحرین را مجبور کردند وهابی شوند، اما بسیاری از آنها قبول نکردند و به مسقط فرار کردند و به همین دلیل غارت شدند.

پس از آن در سال 1225 مردم بحرین از اوضاع موجود به ستوه آمدند و تعدادی از سران بحرین همراه زنان و فرزندان خود نزد بن سعود در الدرعیه آمدند تا با آل سعود صحبت کنند، اما در آنجا همه بازداشت شدند و تمام دارایی آنها را مصادره کردند و فرزندان آنها فرار کردند و این از اخلاق عرب به دور است چون رفتار راهزن ها و اوباش این گونه است. در آن زمان خیلی از مردم بحرین به عمان فرار کردند.

چگونه شد که وهابی ها به قطر حمله کردند و در آنجا چه جنایت هایی را مرتکب شدند؟

پس از تسلط بر بحرین فقط قطر پیش روی وهابی ها ماند. در سال 1207 هجری وهابی ها تلاش کردند بر قطر مسلط شوند و در ابتدا سعی کردند تمام منابع اقتصادی قطر را سلب کنند و در این راستا هیچ اسب و شتر و گوسفند و درهم و دینار و لباس و درختی برای آنها باقی نگذاشتند و حتی آب آشامیدنی آنها را نابود کردند چون افرادی بدوی وحشی بودند. در سال 1206 سلیمان بن عفیصان عزم حمله به قطر کرد و پس از آن ابراهیم بن عفیصان به قطر حمله کرد و شترهای فراوانی از آنها غارت کرد و در احساء آنها را فروخت. خیلی از مردم قطر در آن زمان با زن و بچه از این سرزمین فرار کردند و باقی مانده آنها ناچار شدند مذهب وهابیت را بپذیرند تا کشته نشوند و اموال آنها غارت نشود.

پس از تسلط بر قطر، وهابی ها به ابوظبی حمله کردند و آنجا را نیز تصرف کردند. ابوظبی و راس الخیمه در اصل در گذشته توسط انگلیسی ها به آنها واگذار شده بود تا از شر قواسم که انگلستان به آنها راهزن می گفت خلاص شوند و قواسم در راس الخیمه و ابوظبی بودند و تا کنون از وهابی ها پیروی نکرده اند و البته خورشید وهابی ها در حال غروب است و به زودی نابود می شوند و همه باید این واقعیت را بدانند و این به فضل خداوند متعال و برکت آگاهی مسلمانان است و البته رهبری انقلاب اسلامی ایران هم خیلی از مفاهیم را در جهان تغییر داد و به این خاطر است که رسانه وهابی نمی تواند یک شیعه یا سنی را به راحتی تکفیر کند، چون همه می بینند وکه شیعه و سنی اهل نماز و روزه و حج هستند و همه می بینند شیعیان چگونه به تمام قرآن و احکام قرآن ایمان دارند و به راحتی نمی توانند نسل جدید مسلمان را فریب دهند. جوانان امروز مسلمان در عصر اطلاعات زندگی می کنند و به راحتی فریب نمی خورند.

این گفتگو ادامه دارد...