سه‌شنبه ۱۸ اردیبهشت ۱۴۰۳ |۲۸ شوال ۱۴۴۵ | May 7, 2024
دشت گلی

حوزه / یکی از بدترین اجحاف‌ها به نمایش دینی این است که آن را به یک شکل از هنر نمایش خلاصه کنیم.

محمد‌علی دشت‌گلی، رئیس سازمان بسیج هنرمندان سپاه محمد رسول‌الله(ص) در گفت‌و‌گو با خبرگزاری«حوزه»، با بیان این‌که محصور کردن نمایش‌های دینی در مناسبت‌ها، ظلمی به هنر ارزشی است، اظهار کرد: به نظرم بدترین ظلمی که می‌توان نسبت به نمایش دینی انجام دادن محصور کردن این گونه نمایشی به مناسبت‌های خاص است، زیرا اگر چنین اتفاقی برای همیشه رسم شود دیگر تماشاگری برای این دست کارها باقی نخواهد ماند. در حقیقت وقتی ما برای نمایش تاریخ و زمان مشخص می‌کنیم به تماشاگر می‌گوییم تنها در این ایام باید به ارزشهای دینی عمل کرد و در دیگر ماه‌های سال نیازی به این پایبندی نیست!

وی افزود: موضوع دیگری که در این رابطه وجود دارد اهدای بلیط‌های رایگان به نمایش‌های دینی است. این اتفاق مدتهاست در عرصه تئاتر رخ می‌دهد و به نظرم یکی از دلایل مهم افت نمایش‌های دینی است. دلیلم نیز این است، وقتی به یک نمایش از طریق فروش بلیط یا اهدای سالن با قیمت پایین، کمک می‌شود دیگر کارگردان و عوامل به خود زحمت خلق کار باکیفیت را نمی‌دهد، برای همین عم عمده نمایش‌های دینی آثاری بی‌کیفیت هستند.

سرپرست سابق هنر‌های نمایشی وزارت ارشاد ادامه داد: در این میان هنرمندان هم نقشی تعیین کننده در ارتقای نمایش دینی ایفا می‌کنند، چون آنها هستند که با تولید کارهای بی‌کیفیت قادرند سطح سلیقه تماشاگر را بالا برند، اما متاسفانه در شرایطی فعلی عموماً کارهای دینی آثاری ضعیف هستند که تماشاگر میل و رغبتی برای تماشای آن ندارد. برای رهایی از این وضعیت راهی که به نظرم می‌رسد این است که دو یا سه سالن خوب به نمایش‌های دینی اختصاص داده شود تا در طول سال آنها امکان نمایش و روی صحنه رفتن کارهایشان را داشته باشند، البته این نمایش‌ها هم باید بتواند از عهده هزینه‌های خود برآیند. این اتفاق اگر رخ دهد در طولانی مدت شاهد اتفاقات خوبی در عرصه نمایش خواهیم بود.

این کارگردان با تاکید بر این‌که باید بخش خصوصی را تشویق کرد که در حوزه کارهای دینی سرمایه‌گذاری کنند، گفت: همانگونه که گفتم حمایت بدون حد و مرز دولت از کارهای دینی در بسیاری مواقع سم است، چون کارگردان و عوامل دغدغه‌ای برای برگشت سرمایه خود ندارند، اما وقتی بخش خصوصی در این زمینه ورود کند، دیگر وضعیت این‌گونه نخواهد بود، ولی سوالی در این میان وجود دارد آنهم اینکه چگونه می‌توان بخش خصوصی را به سمت کارهای دینی ترغیب کرد. به نظرم راه اندازی سیاست‌های حمایتی و برخی معافیت‌های مالیاتی در این زمینه یکی از اتفاقات خوبی است که می‌توان کمکی شایان توجه در این رابطه باشد.

وی با بیان این‌که محدود کردن نمایش دینی به کارهایی که در آنها قصص قرآنی روایت می‌شود، اشتبا محض است، گفت: اینگونه در ذهم مخاطب جا انداخته‌اند که نمایش دینی تنها کارهایی را در بر می‌گیرد که در آنها یا قصه‌ای دینی روایت می‌شود یا اینکه زندگی یکی از ائمه در آن نشان داده می‌شود، درصورتی‌که این روش سالهاست آزموده شده و نتیجه آن هم مثبت نبوده است، البته منظورم این نیست که چنین کارهای نباید تولید شود، چون این شکل کار هم، بخشی از تئاتر دینی است، اما همه ان را شامل نمی شود.

این کارگردان تئاتر متذکر شد: عده‌ای ممکن است ایراد بگیرند که فراگیر کردن موضوعات دینی در تئاتر دینی، دم دستی کردن معانی است. من این موضوع را قبول ندارم، چون رسول (ص) خود تاکید کرده‌اند که برای برپا کردن اخلاق آمده‌اند، پس با تکیه بر این حدیث نبودی به نظرم اگر بتوانیم اخلاقیات را به بهترین کیفیت در آثارمان مد نظر قرار دهیم اتفاقات خوبی را رقم زده‌ایم. در همین رابطه می‌خواهم به یک اتفاق خوب اشاره کنم. در نمایشگاه قرآن بخش کودک و نوجوان وجود دارد. در این قسمت از هنر نمایش بهره برده می‌شود تا کودکان هم علاقمند به هنر نمایش شوند، هم این‌که اخلاقیات به آنها آموزش داده شود. این اتفاق به نظم بسیار پسندیده است که در آینده می‌تواند برای ما سرمایه‌ای مطلوب شود.

وی در بخش دیگری از سخنان خود تصریح کرد: مسیری دیگری که برای اعتلای هنر دینی می‌توانم پیشنهاد کنم، توجه به نمایش خیابانی است. اگر بتوانیم نمایش خیابانی را در همه شهرها نهادینه کنم در حقیقت پایه‌های تئاتر را محکم کرده‌ایم. این اتفاق در کشورهایی که سابقه طولانی و خوب در تئاتر دارند رخ داده و جواب آن هم مثبت بوده است. در ضمن پیشنهاد می‌کنم همچون دهه شصت تئاتر به مساجد برده شود تا قشر دین‌مدار جامعه هم به سمت کارهای خوب دینی جذب شوند.

این دبیر جشنواره‌های تئاتر، در انتها درباره تعلقات قلبی کارگردان و تأثیر آن در اثرش گفت: پیرامون این حرف، زیاد سخن گفته‌ شده و همگی هم‌ روی یک مطلب تأکید دارند. برای همین تکرار مکررات نمی‌کنم و تنها به یک جمله بسنده خواهم کرد؛ هر چه از دل برآید لاجرم بر دل نشیند، البته از این گفته نباید این مطلب استباط شود که کار های اینچنینی محدود به قشری خاص باشد، بلکه همه باید امکان کار کردن در این عرصه را داشته باشند، اما باید توجه داشت تاثیرگذاری نمایش دینی با باور و اعتقاد است که بیشتر می‌شود.

انتهای پیام

ارسال نظر

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha