به گزارش گروه ترجمه خبرگزاری حوزه همزمان با پیروزی انقلاب اسلامی در سال ۱۳۵۷ شمسی دو نامه از نجف اشرف به امام خمینی نوشته شد که اولین نامه از جانب آیت الله شهید سید محمدباقر صدر(قدس سره) و نامه دوم از جانب آیت الله شیخ علی کاشف الغطاء(قدس سره) بود که این دو مرجع بزرگ در این دو نامه پیروزی انقلاب اسلامی را به امام خمینی تبریک گفته و برای موفقیت انقلاب دعا کردند اما به خاطر خفقان شدید رژیم بعث نتوانستند به ایران سفر کنند و نامه اول به صورت شفاهی ثبت شده و نامه دوم نیز عین آن موجود است.
در نامه آیت الله شهید سید محمدباقر صدر چنین آمده است:
به امام مجاهد سید خمینی دام ظله
پیامتان که نشان دهنده عنایت پدرانه شما نسبت به بنده است را شنیدم، اما نمی توانم پاسخ شما را به صورت مکتوب بدهم زیرا در خانه زندانی هستم و نمی توانم کسی را ببینم یا کسی مرا ببیند و تنها کاری که می توانم انجام دهم این است که از خدای متعال بخواهم سایه شما را برای اسلام مستدام بدارد و دین حنیف را به مرجعیت و رهبری شما حفظ کند.
همچنین از خدای متعال می خواهم این رنج ها در راه او را از ما بپذیرد و به ما توفیق حفظ عقیده امت اسلام را عنایت کند زیرا زندگی هر انسان به اندازه ای ارزش دارد که با زندگی و فکر و وجود خود به امت خویش خدمت کند و شما از فکر و وجود خویش به مسلمانان خدمتی کردید که در طول تاریخ الگوی بزرگی برای تمام مجاهدان خواهد بود و السلام علیکم و رحمة الله و برکاته.
در نامه آیت الله شیخ علی کاشف الغطاء نیز چنین آمده است:
مبارک باد جمهوری اسلامی که سرشار از خیر دو جهان و موجب سعادت دنیا و آخرت است و روزگار با لبخند ماه و خورشید به آن روی کرده و زندگی دینی ملت های اسلامی از نور آن بهره مند شده است و کاخ های ظلم و ستم و دشمنی را درهم کوبیده است و این توفیق بزرگی است که با یاری خداوند حاصل شد و اکنون این نعمت که موجب عذاب طاغوت ها شده بر شما گوارا باد.
به آبروی کسی که در جوار او پناه گرفته ایم از خدای متعال می خواهیم اخباری از شما به ما برسد که موجب شادی و روشنی چشم باشد و همواره در پناه لطف خدا باشید.
