به گزارش خبرگزاری «حوزه» از مشهد، حجت الاسلام و المسلمین قائینی در نشست مشترک تعدادی از مسئولان بهداشتی و پزشکی مشهد با موضوع «روزه و کرونا» برگزار شد، به مبحث روزه داری از منظر فقهی در ماه رمضان پرداخت و گفت: پس از ماجرای شیوع بیماری کرونا به این نکته توجه شد که از آنجا که گاهی وقت‌ها برخی از متون و روایات بیانی دارد که درک آن برای تعدادی از افراد سخت است و همان امر دستاویزی برای این اشخاص می گردد و ضعف ادراک شان به ایجاد شبهه تبدیل شود، با نظر به شرایط روز، بیماری های واگیردار از منظر فقه مورد بحث قرار گرفت.
وی افزود: در ضمن این بحث به این مطلب رسیدیم که برخی از این متون به توصیه های بهداشتی بیماری های واگیردار که امروزه نیز درباره رعایت آن اقدام می شود، پرداخته است.
استاد حوزه علمیه قم یادآور شد: برخی از این دست از متون منعکس نشده است؛ جالب است بدانید که در برخی از این متون برای بیماری های واگیردار توصیه شده که اگر به شهری وارد شود، نه کسی خارج و نه کسی به آن شهر وارد شود.
وی ابراز کرد: مرحوم سید یزدی در عروه که کتاب فقهی مهم شیعه است در رابطه با بیماریی مانند طاعون و وبا فرمایشی بر اساس متنی از متون روایات دارد و می فرماید: فرار از بیماریی مانند طاعون جایز است؛ در واقع فقیهان شیعه به تبع روایات و اهل بیت(ع) اصرار دارند که فرار از وبا باید انجام شود.
استاد حوزه توضیح داد: در یک مورد خاص تعدادی از سربازان اسلام که در نقطه ای مدافع بودن و بیماری وبا اتفاق افتاد و فرار کردن آن ها موجب شکست مسلمانان می‌شد، در این شرایط پیامبر توصیه کردند که فرار نکنند. این توصیه نه اینکه یک سفارش همگانی باشد. در واقع برای حفظ سرزمین اسلامی آن تعداد از مدافعان می بایست حضور داشته و فرار نمی کردند.
حجت الاسلام و المسلمین قائینی افزود: در یک روایت معتبر اینگونه داریم که امام علیه السلام می فرمایند که اگر وبا به مسجد شما برسد دیگر از این شهر خارج نشوید. برداشت برخی این بوده که اگر وبا به مسجد برسد از مسجد خارج نشوید اما این معنا خوشایند نیست بلکه روایت اینگونه تعبیر می شود که اگر وبا به مسجد محل رسید و در واقع فراگیری به گونه‌ای بود که به محلات سرایت کرد،کسی حق ندارد از آن شهر خارج شود اما اگر در حد کمی بود خروج از شهر اشکال ندارد.
وی با بیان اینکه بنابراین جمع بین روایات این است که اگر بیماری در حد فراگیر ای نیست اشخاص به عنوان حفظ نفس از آن نقطه به جاهای امن منتقل شوند اما اگر فراگیری در حد وسیع شد که به محله ها سرایت کرد، دیگر در حقیقت خروج از آن شهر جایز نیست، زیرا در واقع این کار فرار از وبا نیست بلکه خروج از شهر، نشر و انتشار وبا خواهد بود.
استاد حوزه علمیه قم درباره روزه داری در ایام فراگیری بیماری و وظیفه مکلف نسبت به صوم، ابراز کرد: یکی از شرایط روزه‌داری این است که فرد بیمار نباشد؛ منتها بیماری یک تعبیر کنایه‌ای به معنی عدم توانایی است و در واقع بیماری موضوعیت ندارد بلکه عدم توانایی موضوعیت دارد و بیماری یکی از اسباب توانایی نداشتن محسوب می شود.
وی با اشاره به اینکه معیار ضرر داشتن برای روزه برای انسان این است که از متخصصان به عنوان یک حجت استفاده کند و این نیز به این معنی نیست که هر پزشکی برای هر کسی تجویزی کرد برای همه حجت باشد، اظهار کرد: فرد با وجود گفته‌های که اهل تخصص و نیز به زمینه تجربی که در عمل برای او احساس شده و بدون دچار شدن به وسواس، باید ببیند که توان روزه گرفتن دارد یا خیر؟
در این نشست، که در محل اتاق جلسات ساختمان هیئت های اندیشه ورز حوزه علمیه خراسان برگزار شد، متخصصان حاضر در جلسه به استفاده از مایعات در سحر و افطار، توجه به سه اصل کنترل و مداخلات و بیماری بهداشت و سیستم ایمنی(تغذیه) و رعایت آن و نیز مباحث پزشکی مرتبط با کرونا پرداخته و مطالبی بیان کردند.
انتهای پیام/313/25
