به گزارش خبرنگار خبر گزاری «حوزه» از یزد، حجت الاسلام محسن قائمی، صبح امروز در نشست مجازی علمی پژوهشی که با عنوان «تأثیر کرونا بر دینداری»در مدیریت حوزه علمیه خواهران استان یزد برگزار شد اظهار کرد: در یک نگاه خاص پدیده کرونا یک بیماری نیست که ارتباط آن را با دینداری مطرح کنیم، بلکه نماینده ای از بیماری هاست.

وی با اشاره به آیه 155 سوره مبارکه بقره« وَلَنَبْلُوَنَّکُمْ بِشَیْءٍ مِنَ الْخَوْفِ وَالْجُوعِ وَنَقْصٍ مِنَ الْأَمْوَالِ وَالْأَنْفُسِ وَالثَّمَرَاتِ ۗ وَبَشِّرِ الصَّابِرِینَ» افزود: وجود بیماری نوعی ابتلاست و ارتباط آن با امتحان الهی نوعی فرسوده شدن و کهنه شدن انسان است.

استاد حوزه با اشاره به این که ابتلاء اختصاص به بدی ها ندارد، گفت: در  فرهنگ قرآن، ابتلا به دو صورت دارایی و ناداری تجلی یافته و ابتلاء هم به صورت حسنات و سیئات و هم خیر و شر نمود یافته است و هدف از این ابتلاء «برگشت» است.

حجت الاسلام قائمی با اشاره به مفهوم غفلت و انواع آن، خاطر نشان کرد: در آیات قرآن خداوند می فرماید: ما انسان ها را به حسنات و سیئات مبتلا می کنیم تا آن ها از غفلتی که دارند، برگردند، بنابراین پدیده کرونا هم می تواند غفلت زدایی داشته باشد، چرا که در غفلت به سر بردن بصیرت را از انسان می گیرد.

وی با اشاره به مفهوم دعا و جایگاه آن، گفت: انسان وقتی در دام گرفتاری می افتد لحن دعا کردن فرق می کند و خدا را خاضعانه طلب می کند، بنابراین یکی از نیازهای حتمی و اساسی مردم دعا و عبادت است.

استاد حوزه با بیان حدیثی از حضرت محمد(صلی الله علیه و آله و سلم) اظهار داشت: «مرگ» گل خوشبوی مؤمن است؛ با نگاه به مرگ، دستگیری انسان و خیر خواهی او نیز بیشتر خواهد شد.

حجت الاسلام قائمی با بیان این که دعا سلاح مومن است، افزود: گاهی بلا برای ارتقای درجه است، ولی همیشه دینداری متوقف بر بلا نیست و کسی که به بلا گرفتار نشده، احتیاج او به دعا بیشتر است، چرا که با دعا باید بلا ها را دفع، و نه رفع کنیم.

انتهای پیام/313/47