پنجشنبه ۲۲ آذر ۱۴۰۳ |۱۰ جمادی‌الثانی ۱۴۴۶ | Dec 12, 2024
طلبه شهید محمد بی‌آبادی

حوزه/ طلبه شهید محمد بی‌آبادی در تاریخ  ۱۳۴۷/۳/۱ در همدان به دنیا آمد و در خرداد سال ۱۳۶۵ در جزیره مجنون به خیل عظیم شهدای دفاع از انقلاب و اسلام پیوست، در وصیتنامه او می خوانیم، سفارش می‌کنم پدر و مادر مهربانم و برادران و خواهران عزیزم و دوستان را همگی‌ راه امام را که راه اسلام و قرآن است بروند چون پیروزی‌ هر دو جهان را در بر دارد

به گزارش خبرنگار خبرگزاری حوزه در همدان، در مبارزات با رژیم طاغوت و پس از آن، در سال‌های دفاع مقدس، شهدا با ایثار و بذل جان خود، به وظیفه خود عمل کردند و این نظام و انقلاب را حفظ کردند و لذا امنیت امروز ایران اسلامی در کنار ناامنی منطقه خاورمیانه را باید از برکات خون و ایثار این شهیدان دانست.

در میان اقشار مختلف جامعه، روحانیت به عنوان سربازان امام زمان(عج)، بیشترین آمار شهدا را دارا هستند؛ به نحوی که طبق اعلام بنیاد شهید، روحانیت ۱۲ برابر میانگین آحاد جامعه شهید داده است، به کلام دیگر به صورت میانگین در جامعه از هر هزار نفر ۴ نفر شهید شدند، در حالی که در قشر روحانیت از هر هزار نفر ۴۸ نفر شهید شده‌اند.

در این بین استان همدان نیز با تقدیم ۱۰۴ شهید روحانی نقش به سزایی را در این مسیر برعهده داشته است که باید به شهدایی همچون، شهید آیت الله مدنی، آیت الله مفتح، آیت الله قدوسی و آیت الله حیدری که جز شهدای شاخص هستند اشاره کرد و از این رو رهبر معظم انقلاب در مورد این شهدا در پیامی که به اجلاسیه کنگره بزرگداشت سرداران، امیران، فرماندهان و ۸ هزار شهید استان همدان در تاریخ ۱۵ آبان سال ۸۹ صادر کردند، این طور فرمودند که:

«شهدای گرانقدر همدان جزء برجسته ترین ها هستند، از شهدای روحانی معروف مثل شهید مدنی - ایشان در واقع به یک معنا همدانی هستند - تا شهید مفتح، شهید قدوسی، که حقا و انصافا راهنما و پیشوا بودند و بعد خیل عظیم شهدا و سرداران برجسته مثل شهید محمود شهبازی، و بقیه شهدای عزیزی را که باید جزء این مجموعه به حساب آورد، از مردم همدان هم باید حتما سپاسگزاری کنیم. مردم بسیار خونگرم، خوب و نسبت به جهاد و شهادت جدی»


یکی از این شهدای گرانقدر، طلبه شهید محمد بی‌آبادی است که در تاریخ  ۱۳۴۷/۳/۱ در همدان به دنیا آمد و در خرداد سال ۱۳۶۵ در جزیره مجنون به خیل عظیم شهدای دفاع از انقلاب و اسلام پیوست.

شهید بی‌آبادی از دل روستایی محروم در استان همدان چشم به جهان گشوده بود و خیلی زود دمیدن خورشید سعادت را در کالبد حیات ایمانی‌اش احساس کرد. او جاده‌های پر پیچ و خم تقدیر را با توکل بر دوست طی کرد و در عمر کوتاه اما پر برکتش بر حباب‌های هواپرستی و دنیاطلبی، مال دوستی و بت پرستی چهار تکبیر زد و در کاروان سالار بیت‌الحرم عطش جان به گوهر هدی سیراب ساخت.

محمد پس از گذراندن علوم کلاسیک وارد حوزه علمیه علی بن ابیطالب(ع) ملایر شد و در آنجا به تحصیل علوم دینی مشغول شد. اما با نواخته شدن طبل جنگ، شهید محمد بی‌آبادی بی‌قرار رفتن گشت و هر آن چه را که داشت در راه دوست تقدیم کرد و در نهایت نیز در همان تابستانی که رویید تبدیل به ستاره شد و به ایوان قدس عشق چسبید.

در ادامه وصیت نامه شهید را که چند روز قبل از شهادت نوشته را با هم می خوانیم:

"بسم الله الرحمن الرحیم  
 
اینجانب محمد بی آبادی به تاریخ ۱۳۶۵/۳/۳ وصیتنامه خود را به خانواده‌ام در سلامت کامل می‌نویسم. بنده محمد بی‌آبادی به امر امام امت خمینی بت شکن و برای درهم کوبیدن دشمنان خدا و اسلام و بجهت جنگ و جهاد با کافران عازم شدم و به قول امام اگر کشته شوم تکلیف انجام داده‌ام و اگر بکشم باز تکلیف را انجام می‌دهم و سفارش می‌کنم پدر و مادر مهربانم و برادران و خواهران عزیزم و دوستان را همگی‌ راه امام را که راه اسلام و قرآن است بروند چون پیروزی‌ هر دو جهان را در بر دارد؛ و از او هستیم و به سوی او خواهیم رفت.

پس از عرض سلام حضور خانواده گرامیم، پدر و مادر و برادران و خواهرانم وصیت نامه خود را برای شما عرض می‌کنم شما پدر و مادر و برادر و خواهر عزیزم از شما می‌خواهم آخر هر نماز برای پیروزی اسلام و رزمندگان و طول عمر امام امت ابر مرد تاریخ دعا کنید، خواهشی از تو مادر مهربان دارم این است اگر روزی خداوند خواست و به من لطفی عطا فرمود شهید شدم، می‌خواهم گریه نکنی و فقط بگویی خدایا این قربانی ناقابل را از من قبول کن. پدر و مادر بایست بدانید که فرزند جز امانتی در پیش شما نیست اگر آنرا خوب تربیت کردید در سرای آخرت در برابر خداوند بزرگ رو سفید هستید. ضمنا اگر توان مالی داشتید برای من و باقر یک اعمال حج بروید یا واجب یا عمره.
به خدا می سپارم همگی را
محمد بی آبادی

۶۵/۳/۳"
 

ارسال نظر

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha

نظرات

  • محمودچایانی IR ۰۹:۰۶ - ۱۴۰۱/۱۲/۰۵
    0 0
    سلام به روح بلند شهدای اسلام روحت شاد محمد جان