به گزارش گروه ترجمه خبرگزاری «حوزه» به نقل از الجزیره، در شب ۲۶ دسامبر ۲۰۰۱ ، محمد عبدالحی برای شرکت کردن در یک سمینار سه روزه درباره آموزش مسلمانان ، از جودپور در ایالت راجستان شمال غربی هند به شهر سورات در همسایگی گجرات سوار قطار شد. این سمینار توسط هیئت آموزش اقلیت‌های هند برگزار شد ، که وی در آن سازمان عضو بود.

انتظار می رفت در این مراسم سه روزه نزدیک به ۴۰۰ دانشمند مسلمان ، فعال و رهبر اجتماعی از سراسر هند شرکت کنند. وی از این سمینار هیجان زده شد. اما او نمی‌دانست که این رویداد زندگی او را برای همیشه تغییر خواهد داد و به زودی او نه تنها «تروریست» و «ضد ملی» خوانده می‌شود بلکه باید ۱۴ ماه آینده را در زندان سپری کند.

پلیس در مجموع ۱۲۷ مسلمان را در رابطه با شرکت در این همایش و عضویت در «جنبش دانشجویان مسلمان هندی»، یک سازمان ممنوع شده در این کشور بازداشت کرد. بیش از ۱۹ سال پس از دستگیری آنها ، دادگاهی در سورات روز یکشنبه همه متهمان این پرونده را تبرئه کرد. که پنج نفر از آنها در طول دادرسی طولانی مرده بودند.

مقامات هند این گروه اسلامی را به انجام چندین بمب گذاری و ارتباط با گروه‌های مسلح مستقر در پاکستان متهم کرده بودند. صدها نفر از اعضای ادعایی آن دستگیر شده‌اند، اما این گروه می‌گوید که آنها فقط «سبک زندگی اسلامی» را برای مسلمانان هند تبلیغ می‌کنند.

دولت هند پس از حملات ۱۱ سپتامبر در ایالات متحده ، این جنبش اسلامی را در سال ۲۰۰۱ ممنوع کرد.

دادگاه سورات ، در دستور ۶ مارس خود ، گفت که دادسرا در ارائه شواهد «متقن ، قابل اعتماد و رضایت بخش» برای اثبات جرم متهمین عضو این گروه موفق نبوده است و آن‌ها مجرم نیستند.

عبدالحی می‌گوید: این پرونده مشکلات زیادی را برای ما و خانواده‌های ما ایجاد کرد. برخی از قربانیان شغل دولت خود را از دست دادند ، برخی دیگر سال‌ها نتوانستند کار کنند.

او که پس از گذراندن ۱۴ ماه در زندان ،  با وثیقه آزاد شد و اکنون ۶۶ ساله است می‌گوید که تمام زندگی‌اش در سایه شوم این وضعیت ناعادلانه تلف شده است.

عبدالحی گفت: برای چندین سال هر هفته ، بیش از ۷۰۰ کیلومتر (۴۳۰ مایل) از خانه خود در جودپور را طی می‌کردم تا خود را در مقابل پلیس در سوره حاضر کنم.

او ماهانه دو بار همان سفر را انجام می‌داد تا در دادگاه قضایی در شهر گجرات حاضر شود. در همین حال ، سه ماه پس از گرفتن وثیقه ، وی در دانشگاه خود بازگردانده شد اما به دلیل پرونده از هرگونه ارتقا درجه محروم شد.

وی افزود: من  در ۲۷ دسامبر ۲۰۰۱ به عنوان دانشیار کار می کردم و در ژوئن ۲۰۱۵ در همان سمت بازنشسته شدم. در تمام این سالها نتوانستم یک ارتقا داشته باشم و بسیاری از مزایای مالی یک کارمند دولت را از دست دادم ، از جمله کمک هزینه در زمان بازنشستگی.

دیگر متهمان این پرونده نیز آسیب‌های فراوانی دیده‌اند. اکنون که دادگاه آن‌ها را از کلیه اتهامات تبرئه کرده است ، این مسلمانان خواستار جبران خسارت هستند.