خبرگزاری «حوزه» - سمنان/ «آدینه‌های مهدوی»، یک پرونده خبری در خبرگزاری حوزه است که برای یادآوری عزیزترینی که در این دل‌مشغولی‌های زندگی شده است غریب‌ترین، طرح‌ریزی‌شده تا شاید با عنایت حضرت صاحب‌الزمان (عج) باعث چشاندن نمکی از طعم زندگی مهدوی به جامعه گردد.
خانم نرگس خاتون امینی کمرودی، استاد حوزه علمیه خواهران سمنان، در گفت‌وگو با خبرنگار خبرگزاری «حوزه» در سمنان، از ابعاد سبک زندگی مهدوی و چگونگی رسیدن به این سبک و وظایف منتظران قائم آل محمد(عج) در عصر غیبت سخن گفته است؛ مشروح این گفت‌وگو را در ادامه می‌خوانید:
منظور از انتظار فرج چیست؟
انتظار فرج به معنای چشم‌به‌راه بودن ظهور ماه چهاردهم و آماده شدن برای نصرت و یاری حضرت است، هرچه شعله انتظار انسان پر فروزان‌تر باشد تحرک و امید او در زندگی و منتظر امام زمان بودن بیشتر می‌شود؛ انتظار فرج اهمیت آن به‌قدری است که جزء «برترین جهاد» به شمار می‌آید که رسول اکرم(ص) می‌فرمایند: برترین جهاد امت من انتظار فرج است (تحف العقول، ص۳۷).
چه نوع از زندگی رضایت‌بخش امام زمان(عج) است؟
وقتی آدمی کسی را دوست دارد، سبک زندگی خویش را چنان تنظیم می‌کند که رضایت و خشنودی محبوب خود را به دست آورد؛ زندگی که رضایت‌بخش مولای و سرور ما امام زمان(عج) می‌باشد در سایه عمل به دین و انجام وظایف و دستورات آن ممکن پذیر است؛ خداوند متعال می‌فرماید: انّ الذین آمَنوا و عملوا الصالحات سیجعل لهم الرحمن وُدّا(مریم۹۶) به درستی که کسانی که ایمان بیاورند و عمل صالح انجام دهند خدای رحمان دوستی و محبت بین آنان قرار می‌دهد.
زندگی امام زمان(عج) چه ابعادی دارد؟
سبک زندگی شخصی امام زمان(عج) به دور از تجمل و اشرافی گری می‌باشد که در روایات زندگی وی را همانند شیوه و روش زندگی پیامبر اکرم صل الله و امیرالمؤمنین حضرت علی(ع) دانسته‌اند، در برابر خداوند هستی‌بخش بسیار فروتن و خاشع است و ذره‌ای از حق عدل نمی‌کند؛ در سبک زندگی اجتماعی تحقق عدالت و گسترش آن از آرمان‌های بنیادی وی است ازاین‌رو در برخی دعاها از او به "عدل منتظر" یاد شده است.
راه‌های اتصال و نزدیکی با امام عصر چیست؟
یکی از راه‌های ارتباط قلبی با امام عصر و زمان این است که پیوسته و همه حال در فکر و اندیشه امام خویش باشد و در هیچ حال و در هیچ مکانی از یاد حجت خدا فارغ نباشد، روایت شده است: وقتی امام موسی بن جعفر (ع) از امام غایب و نعمت باطنی خدا یاد کرد. فردی پرسید: آیا از امامان کسی غائب می‌شود؟ فرمود: «نعم،یغیبُ عن ابصار النّاس شخصُهُ و لایَغیبُ عن قُلوب المؤمنین ذکرَهُ وهو الثانی عشرمنّا»(بحار الانوار، ج۵۱،ص۱۵۰) «بله، شخص او از دیدگاه‌های مردم غائب می‌شود: ولی یاد او از دل‌های مؤمنان نهان نمی‌شود و او دوازدهمین نفر از ما است»؛ مهرورزی و محبت به امام نیز موجب نزدیکی به وی می‌شود که پیامبر اکرم صل الله می‌فرمایند: «هرکس دوست دارد خدا را ملاقات کند؛ درحالی‌که ایمانش کامل و اسلامش نیکو باشد، پس باید دوستدار حضرت حجت، صاحب‌الزمان منتظر باشد.»
مهم‌ترین وظیفه منتظران در عصر ظهور چیست؟
مهم‌ترین وظیفه منتظران این است که نسبت به وجود مقدس حجت زمان خویش معرفت داشته باشند. در روایتی، کلینی از امام محمدباقر (ع) چنین نقل می‌کند: مَنْ ماتَ وَ لَیْسَ لَهُ إِمامٌ فَمیتَتُهُ میتَةً جاهِلِیَّةً، وَ مَنْ ماتَ وَ هُوَ عارِفٌ لاِءِمامِهِ لَمْ یَضُرُّهُ، تَقَدَّمَ هذَا الْأَمْرُ أَوْ تَأَخَّرَ، وَ مَنْ ماتَ وَ هُوَ عارِفٌ لاِءِمامِهِ کانَ کَمَنْ هُوَ مَعَ الْقائِمِ فِی فُسْطاطِهِ (الکافی، ج ۱، ص ۳۷۱، ح ۵) هر کس در حالی که امامی نداشته باشد، بمیرد، مردنش، مردن جاهلیت است و هر آن‌که در حال شناختن امامش بمیرد، پیش افتادن یا تأخیر این امر [دولت آل محمد(ص)]، او را زیان نرساند و هر کس بمیرد درحالی‌که امامش را شناخته، همچون کسی است که در خیمه قائم با آن حضرت باشد، وظیفه مهم دیگری که هر منتظر بر عهده دارد، پیراستن خود از رذایل اخلاقی و آراستن خود به اخلاق نیکوی مهدوی است. در روایتی از امام صادق (ع) آمده است: مَنْ سَرَّهُ أَنْ یَکُونَ مِنْ أَصْحابِ الْقائِمِ، فَلْیَنْتَظِرْ، وَ لْیَعْمَلْ بِالْوَرَعِ وَ مَحاسِنِ الْأَخْلاقِ، وَ هُوَ مُنْتَظِرٌ... (الغیبة نعمانی، ص ۲۰۰، ح ۱۶) هر کس دوست دارد از یاران حضرت قائم(عج) باشد، باید منتظر باشد و در این حال، به پرهیزکاری و اخلاق نیکو رفتار کند، درحالی‌که منتظر است؛ تهذیب نفس و دوری گزیدن از کردار ناشایست، چنان اهمیتی دارد که در توقیع شریفی که از ناحیه مقدسه حضرت صاحب‌الامر خطاب به شیخ مفید (ره) صادر گشته، کردار ناشایست و گناهان، یکی از اسباب طولانی شدن غیبت امام عصر و زمان شمرده شده است ...فَما یَحْبِسُنا عَنْهُمْ إِلاّ ما یَتَّصِلُ بِنا مِمّا نُکْرِهُهُ وَ لانُؤْثِرُهُ مِنْهُمْ (بحارالانوار، ج ۵۳، ص ۱۷۷) پس تنها چیزی که ما را از آنان (شیعیان) پوشیده می‌دارد، همانا چیزهای ناخوشایندی است که از ایشان به ما می‌رسد و خوشایند ما نیست و از آنان انتظار نمی‌رود، بنابراین تنها زمانی می‌توانیم خود را منتظر و پیرو واقعی حضرت مهدی(عج) بدانیم که در زندگی فردی و اجتماعی خویش به اخلاق نیکوی مهدوی آراسته شویم.
فلسفه غیبت امام زمان(عج) چیست؟
یکی از فلسفه‌های غیبت حضرت حجت(عج) امتحان و آزمایش انسان‌هاست که به واسطه انتظار و صبر بر پیشامدهای ناگوار، ارزش منتظران واقعی معلوم شده، غربال می‌شوند.
جابر گوید: به امام باقر(ع) عرض کردم، فرج شما چه هنگام خواهد بود؟ فرمود: «هیهات! هیهات!: لا یکون فرجنا حتّی تغربلوا ثمّ تغربلوا حتی یذهب الکیدر و یبقی الصفو»(بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۱۱۳)؛ «دور است، دور است؛ فرج ما پیش نخواهد آمد تا اینکه غربال شوید، باز غربال شوید.. . تا اینکه ناخالصی از بین برود و صافی باقی بماند»، با غیبت طولانی ولی‌عصر همه افراد به ناتوانی و ضعف خویش در اداره جامعه و گسترش عدالت پی می‌برند از این طریق حجت بر مردم تمام شده و توجه بشریت به‌سوی حکومت مهدوی جلب می‌شود؛ امام صادق(ع) در این زمینه می‌فرماید: «ما یکون هذا الامر حتّی لا یبقی صنف من النّاس الا و قد ولّوا علی الناس حتی لا یقول قائل: انّا لو ولّینا، لعدلنا؛ ثمّ یقوم القائم بالحقّ و العدل»(بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۲۴۴)؛ «ظهور تحقق نمی یابد تا اینکه گروهی نماند، مگر اینکه بر مردم حکومت کرده باشد تا کسی نگوید: اگر ما حکومت داشتیم؛ عدالت را (می‌گستراندیم)! آنگاه قائم به‌حق و عدل قیام می‌کند»، بنابراین فلسفه غیبت آماده ساختن جامعه بشری و تربیت مردم برای پذیرفتن حکومت امام زمان (عج) است.
انتهای پیام./
