به گزارش خبرگزاری حوزه، آن گونه که از روایات اهل بیت(ع) و سخن بزرگان برمی آید به احتمال بسیار زیاد، شب قدر همین شب بیست و سوم ماه مبارک رمضان است؛ شبی برتر از هزار ماه که به تعبیر صادق آل محمد(ص)، قلب ماه ضیافت الهی است.
طبق روایاتی که به دست ما رسیده، شب قدر از زمان رسول اکرم(ص) وجود داشته و تا روز قیامت که حجت الهی باقی است، تداوم خواهد داشت.
بی شک همه مردم توان و قابلیت درک عظمت و فضیلت کامل این شب بی همتا را ندارند و جز حضرات معصومین(ع) و معدود افرادی به معرفت کامل از این شب دست نمی یابند، اما آن چه مهم است این که هر کس به سهم و وُسع خویش در این وادی بکوشد که در شمار غافلین و محرومین نباشد، چه آن که شب قدر بهترین و بی نظیرترین فرصتی است که پروردگار عالم به جهت لطف و عنایتش در اختیار بندگان قرار داده تا با عبادت و تهجد، دعا و مناجات و به ویژه با قرآن به سر گرفتن و توسل بر ائمه اطهار(ع)، بهترین سرنوشت را برای یک سال خود رقم بزنند.
به تعبیر یکی از اساتید برجسته اخلاق، در این شب بیش از هر چیز دیگری باید به فکر احیای دل باشیم که اگر دل احیا شد به نور الهی، راه سعادت بسیار هموار است.
شب قدر همچنین فرصت طلایی و بسیار مغتنمی است تا بنده در مسیر معرفت و شناخت خود و خالقش حرکت کند و اینجاست که به تعبیر ناب حضرت ختمی مرتبت محمد مصطفی(ص)، ساعتی تفکر برتر از هفتاد سال عبادت است. به تعبیر حاج آقای قرائتی، شب قدر از خدا بیش از هر چیز دیگری، عزم و اراده ترک گناه را بخواهیم.
البته باید توجه داشت که حقیقت شب قدر، چیزی جز ولایت مولای متقیان علی (ع) و اولاد طاهرینشان نیست، تا آن جا که پیامبر اعظم(ص) خطاب به امیرالمومنین(ع) در باب معنای شب قدر فرمود: "خداوند تبارک و تعالی در این شب به تقدیر و سرنوشتی که در روز قیامت خواهد بود، قضا و حکم و اندازه گیری کرده و در آنچه خدا فرمان داد، ولایت تو بود و نیز ولایت امامان از نژاد تو تا روز قیامت. "
این سخن خاتم الانبیاء(ص) به خوبی ثابت می کند که همین ولایت در کنار عمل به قرآن کریم، ما را به مقصود نهایی که تقرب الی الله است می رساند و لذا چه خوب و شایسته است که در شب قدر، با خدای خود و پیامبراکرم (ص) و ائمه اطهار(ع) عهد و پیمان ببندیم که بنده خوب خدا باشیم و در مقام محب و دوستدار اهل بیت(ع) به حقوق دیگران و رعایت آداب مسلمانی به معنای واقعی کلمه التزام داشته باشیم.
سید محمد مهدی موسوی
