خبرگزاری حوزه/ در دنیای کنونی و در عصر ارتباطات، روز به روز بر اهمیت مقوله روابط عمومی افزوده می شود و با این حال متأسفانه هنوز در برخی نهادها و ارگان های کشور، روابط عمومی صرفاً در جایگاه ویترین تشریفاتی قرار دارد.
از سوی دیگر شیوع ویروس منحوس کرونا نشان داد که تا چه حد مساله ارتباطات و روابط عمومی و به طور کلی فعالیت های رسانه ای حائز اهمیت است و به ویژه در بحث اقناع افکار عمومی و اعتمادسازی مورد توجه می باشد.
ناگفته پیداست که تاثیرگذاری مطلوب بر افکار عمومی و اعتمادسازی هر ارگان و نهادی در روزگار کنونی، نیازمند کار رسانه‌ای و تبلیغاتی قوی است؛ کارهایی که البته توأم با چاشنی خلاقیت و روزآمدی و نیازسنجی باشد و از کلیشه ها و امور تکراری و کم اثر فاصله معناداری پیدا کند. همچنین باید توجه داشت که روابط عمومی به عنوان حلقه ارتباطی یک نهاد و سازمان با بدنه جامعه جایگاه بسیار حائز اهمیت دارد به نحوی که هر چقدر این حلقه ارتباطی مستحکم تر باشد، به همان میزان نهادها و سازمان ها در پیشبرد اهداف و فعالیتهایشان با توفیق بیشتری همراه خواهند بود.
به تعبیر مقام معظم رهبری"روابط عمومی ها می توانند فعالیت نهادها را ارزیابی و منعکس کننده و مشخص کننده روش ها و نقص های دستگاه مربوطه خود باشند. "
به دیگر سخن، هر نهاد و ارگانی برپایه وظایف و مأموریت های خویش به واسطه روابط عمومی، ارتباط مؤثر و هدفمندی را با مخاطبان و گروه‌هایی که با آن نهاد و ارگان در ارتباط هستند برقرار می‌کند که تنها بخشی از آن ناظر به انتشار اخبار و مواضع سازمانی است بلکه مهم تر از آن مربوط به زمینه سازی جهت اقناع افکار عمومی می شود و لذا از این روست که به شدت معتقدیم روابط عمومی جایگاه بسیار مهم و رفیعی در سازمان اداری دارد و این طور نیست که از نگاه برخی مدیران و مسئولان به سان یک ویترین تشریفاتی باشد!
به گفته یکی از اساتید شاخص علم ارتباطات، امروزه در جهان، سازمان های موفق آن سازمان هایی هستند که مجموعه دست اندرکاران روابط عمومی آن ها به خوبی بدانند که چگونه باید به شکلی شفاف و آگاهانه به تجزیه و تحلیل امور مبتلابه سازمان خود و رفع و رجوع مسائل بپردازند و نقش مهم خود را در تعیین سمت و سوی سیاست‌های همگانی ایفا نمایند.
مساله مهم بعدی ناظر به اصل همکاری و تعامل سازنده روابط عمومی‌ها با رسانه‌های جمعی به عنوان نمایندگان افکار عمومی است، چه آن که شکل گیری این مساله بر اساس اعتماد متقابل یکی از شاخصه های مهم ارزیابی عملکرد مطلوب نهادها و سازمان ها به شمار می رود؛ در واقع بر این اساس، هنر روابط عمومی باید این باشد که بتواند امکانات و شرایط محیط بیرونی را تشخیص داده و آن ها را با امکانات و اقتضائات درون سازمان پیوند دهد و به این وسیله بسترسازی مناسبی جهت تحقق اهداف و مأموریت های محوله داشته باشد.
