به گزارش گروه ترجمه خبرگزاری «حوزه»، همچنان برخی از بزرگسالان در قاهره پایتخت مصر موکب عزاداری حسینی موسوم به "مراسم عجم" را به یاد می آورند که تا قبل از سال ۱۹۱۴ میلادی در خیابان های قاهره برگزار می شد.
"مراسم عجم" هر سال از اول محرم به مدت ده روز برگزار می شد و دسته عزاداری از حسینیه یا تکیه الاعجمیه در خیابان الموسکی آغاز می شد و این دسته تا مسجد امام حسین (ع) در محله الحسین (ع) در قاهره قدیم حرکت می کرد.
"علی پاشا مبارک" در کتاب "الخطط التوفیقیه" و همچنین شماری از مستشرقان از جمله "ماکفرسون" در کتاب "الموالد فی المصر" آورده اند که چگونه این دسته عزاداری هر روز در بیشتر خیابان های قاهره در میان ازدحام ساکنان حرکت کرده و صد ها نفر از اهالی برای مشاهده این دسته بدون تعصب مذهبی یا طایفه ای پیرامون آن جمع می شدند.
"ماکفرسون" می گوید: اکثریت مردم قاهره سنی هستند، امّا سنی و شیعه در کنار هم در مسجد الحسین (ع) جمع شده و در این دسته عزاداری چیزی جز همدری و مشارکت عاطفی دیده نمی شد.
دلیل نامگذاری این دسته عزاداری به "مراسم عجم" به این خاطر است که دسته عزا از تکیه فارسی زبان ها که مقر ایرانی های مقیم مصر در دوره "محمد علی پاشا" بوده، حرکت می کرد و در این مراسم مصری ها بدون هیچ مشکل یا ترسی حضور یافته و شیعه بودن خود را آشکار می کردند.
شعائر گریه بر امام حسین (ع) برای مردم مصر که فطرتی شیعی داشته و تاریخ آنها سرشار از گرایش علوی هاشمی بوده، موجب نارحتی نشده است.
امّا در سال ۱۹۱۴ و با آغاز جنگ جهانی اولی و ورود استعمار انگلیسی به مصر و برکناری "خدیو عباس الثانی" و انتخاب عموی وی به عنوان حاکم مصر از سوی انگلیس، مجموعه ای تصمیمات امنیتی صادر شد که از جمله آنها ممنوعیت و جلوگیری از برگزاری "مراسم عجم" بود و از آن زمان این مراسم ممنوع شد.
