خانم خدیجه جلالی در گفتوگو با خبرنگار خبرگزاری «حوزه» در تهران، با بیان اینکه مؤسس اربعین عقیله بنی هاشم حضرت ام المصائب زینب کبری(س) است، گفت: پیادهروی اربعین حسینی نوعی همدردی با حضرت زینب(س) است.
مدیر مجتمع آموزش علوم اسلامی کوثر افزود: در منابع معتبر شیعه مشهود است در روز اربعین حضرت زینب کبری(س) و امام سجاد(ع) وارد کربلا شدند و قبر مطهر امام حسین(ع) را زیارت کردند و از آنجا زیارت اربعین آغاز شد.
مؤلف کتاب «پیام بر عاشورا» با بیان اینکه در روز عاشورا وضع هیچکدام از بانوان و حتی امام سجاد(ع) را نمیتوان با زینب سلام الله علیها مقایسه کرد، اظهار کرد: عصر عاشورا یک نفر مرد در تمام خیمهگاه نبود مگر امام سجادعلیه السلام، این خیمهگاه و اردوگاهی که در آن هشتاد و چهار نفر زن و بچه هستند و در میان دریایی از دشمن محاصرهاند، وضعیت گرسنگی و تشنگی و شهدا در مقابل چشم زنان و فرزندان، بعضی برادر و بعضی فرزند آنها... یک حادثه بسیار تلخ و وحشتآوری است.
وی افزود: مدیریت همه این امور با زینب سلام الله علیها است. از آنجا که نقش و رسالت ابن بانوی بزرگ عاشورا در حماسه کربلا بسیار مهم و بی بدیل میباشد عنوان "پیام بری" شاید از عناوینی است که به نحوی بتواند در شناساندن مسئولیت و تاثیر ایشان در انتشار نتایج این قیام و پاسداشت آن نقش داشته باشد. همین رهبریِ "پیامبر" گونه کاروان و"پیام بری" این اهداف برای امت ها موجب حفظ ارزشها و جاودانگی آن شد.
جلالی افزود: در بازار کوفه در بین سران و دشمنان، در یک چنین شرائط بحرانی، ناگهان این خورشید عظمت طلوع میکند؛ همان لحنی را به کار میبرد که پدرش امیرالمؤمنین(ع) بر روی منبر خلافت در مقابل امت خود به کار میبرد؛ با همان کلمات، با همان فصاحت و بلاغت، با همان بلندی مضمون و معنا. و اینگونه او "پیام بر" رسالت و ولایت و امامت و شهادت به همه انحاء عالم در همه مکان ها و زمان ها به آزادی خواهان میباشد.
مؤلف کتاب «پیام بر عاشورا» با بیان اینکه مصائب جانکاه کربلا قابل بیان نیست، تصریح کرد: از شهادت طفل شش ماهه تا شهادت قمر منیر بنی هاشم و شهادت حجت خدا، حضرت ابا عبدالله الحسین سلام الله علیه از طرفی و قحط آب و زجر و سختی اهل بیت علیهم السلام از طرفی، قابل بیان و توضیح نیست و آنچه که در کتاب "پیام بر عاشورا" مسطور است، فقط گوشه ای از مصیبت اهل بیت علیهم السلام و ظلم و جنایت یزیدیان است.
مدیر مجتمع آموزش علوم اسلامی کوثر افزود: کشته شدن مردان و اسارت زنان از جمله وقایع تلخی است که توسط بدترین مردمان آن زمان اتفاق افتاد. قرة بن قیس میگوید: من هرگز سخنان جانسوز دخت امیر مؤمنان، «زینب»، به هنگامه عبور از کنار پیکر به خون خفته برادرش، حسین را فراموش نکردهام که چنین می گفت: ای محمد! ای پیامبر خدا! درود فرمانروای آسمان ها بر تو باد! این حسین توست که در این بیابان خشک و سوزان، به خون خویش غوطهور گردیده و با پیکری قطعه قطعه، بر خاک افتاده است. ای محمد! اینان دختران تو هستند که به بند اسارت کشیده شده و این فرزندان و نسل تواند که باد صبا بر این نازنین بدن ها می وزد.
مؤلف کتاب «پیام بر عاشورا» در پایان با اشاره به توبیخ کوفیان در خطبه حضرت زینب(س) نسبت به جنایت قتل فرزند پیامبر(ص)، گفت: حضرت در این خطبه ابتدا به بیان ختم رسل و معدن وحی اشاره می کنند و سپس به بیان سید شباب اهل الجنه می پردازد کلامی که همگی آنان شنیده بودند و این کلام ناآشنایی نبود و همه میدانستند که امام حسین علیهالسلام چه شأن و منزلتی نزد پیامبر دارد اما حرمت او را شکستند و اهل بیت او را به اسارت بردند. ۳۱۳/۴۲