به گزارش خبرگزاری حوزه، رهبر معظم انقلاب اسلامی در دیدار جمعی از روحانیون در سال ۱۳۷۰ به سه مسئولیتی که بر روی دوش روحانیون است، اشاره نموده و بیان کردند:
بعضی از موقعیت‌های اجتماعی، مسؤولیت‌های مضاعفی دارد؛ و لباس ما از جمله‌ی آن موقعیت‌هایی است که از چند جهت مسؤولیتش مضاعف است:
اولاً چون لباس علم است و عالم از دیگران مسؤول‌تر است؛ بخصوص علم دین است، که اذاعه‌ی علم دین و بیان حقایق الهی، شغل انبیای عظام پروردگار است.
ثانیاً چون مردم معتقدند که در ملبسان به این لباس، معنویت و تقوا و ورعی هست. مردمی که در امور مادّی و معنویشان با احتیاط برخورد می کنند، به یک روحانی که می رسند، احساس اعتماد می‌کنند.
با این لباس هر جا باشید، مردم به شما احترام و سلام می کنند؛ وقت نماز بشود، اگر بخواهند از بین خودشان یک نفر را به امامت بگمارند، شما را خواهند گمارد؛ اینها حاکی از اعتماد دینی مردم به این لباس است؛ این خود به طور اضافه مسؤولیتی را بر دوش ما بار می کند. ما باید کاری کنیم که مشمول آن روایاتی نباشیم که هرکس باطن او از ظاهرش کمتر بود، «فهو ملعون».
مسؤولیت سوم این است که امروز در نظام سیاسی کشور، روحانیت نقش دارد - چون نظام، نظام دینی است - و این نقش در شکل های مختلف مشاهده می شود؛ از حضور در دستگاهی برای اقامه‌ی نماز جماعت یا بیان احکام دین بگیرید، تا زمامداری جامعه.
کارهای دینی و مسؤولیت هایی که متوقف به معرفت دینی است؛ حتّی خیلی از آنهایی هم که متوقف به معرفت دینی نیست، به روحانیون محول می شود؛ اینها مسؤولیت های شماست. شما اگر معمم هم نبودید، البته مسؤولیت داشتید. اگر کسی عالم دین باشد و معمم نباشد، البته مسؤولیت دارد؛ اما اگر معمم باشد، این مسؤولیت مضاعف است؛ حواستان را جمع کنید.
بیانات در دیدار جمعی از روحانیون ؛ ۱۳۷۰/۱۱/۳۰
