خبرگزاری حوزه | کوتاه می نویسم و نکته ای از خود ندارم؛ اما مرور گوشه ای از دو صحبت رهبر معظم انقلاب در دو تاریخ مختلف، افسوسی را به همراه داشت که دوست داشتم با شما هم در میان بگذارم.

حضرت آیت الله خامنه ای در ۲۱ تیر سال گذشته در دیدار مبلغان و طلاب حوزه‌های علمیه، اولویت اول حوزه را «تبلیغ» عنوان کردند و گفتند:

«امروز نگاه رایج در حوزه‌های علمیّه این است که تبلیغ در مرتبه‌ی دوّم قرار دارد... ما از این نگاه باید عبور کنیم. تبلیغ، مرتبه‌ی اوّل است... چرا این را میگوییم؟ برای اینکه ما هدف دین را چه میدانیم؟ دین خدا آمده است با ما انسانها چه بکند؟ خب یک هدف نهایی داریم که عبارت است از اینکه ما را در مسیر خلیفةاللّهی، در مسیر انسان کامل ارتقاء بدهد، بالا ببرد ــ حالا هر چه ظرفیّت داشته باشیم ــ این هدف نهایی دین است. هدفهای میانی و ابتدائی هم وجود دارد؛ مثلاً اقامه‌ی قسط: لِیَقومَ النّاسُ بِالقِسط؛(۱) یا تشکیل نظام اسلامی: وَ ما اَرسَلنا مِن رَسولٍ اِلّا لِیُطاعَ بِاِذنِ اللَّه‌؛(۲) مرکز اطاعت، دین است؛ این یعنی تشکیل نظام اسلامی؛ این جزو اهداف دین است؛ هدف میانی است. یا فرض کنید که اقامه‌ی معروف، اشاعه‌ی معروف، ازاله‌ی منکر، ترویج کَلِم طیّب و عمل صالح: اِلَیهِ یَصعَدُ الکَلِمُ الطَّیِّبُ وَ العَمَلُ الصَّالِحُ یَرفَعُه‌.(۳) خب اینها اهداف دین است؛ هر کدام از اینها را که شما نگاه کنید، وسیله و ابزار رسیدن به آن، تبلیغ است».

اما با نگاهی به سخنان ایشان در سال های دورتر، مجدد به همین نکته در ۲۹ سال قبل (۱۳۷۴/۱۰/۲۷) می رسیم که بیان کردند:

«من مُصرّم که جامعه تبلیغی ما باید به تبلیغ به صورت یک کار اصلی و حقیقی و لازمه قطعیِ علمِ دین نگاه کند. جامعه علمیِ دینی - یعنی روحانیت - اولین وظیفه‌اش تبلیغ است. تبلیغ یک وظیفه درجه دومِ مخصوصِ عدّه‌ای خاص از روحانیون نیست. شرایط و لوازم و نیازها و تلاشهایی احتیاج دارد. کسانی که اهل این کارند، باید دامن همّت به کمر بزنند و آستینها را بالا کنند و این حرکت را انجام دهند . امروز نظام اسلامی، پشتیبان این گونه حرکتهاست. علمای محترم دین، ائمّه محترم جماعات وآبرومندان محترم در هر جا که هستند، از این گونه حرکت حمایت کنند و آن را تأیید نمایند».

تقریبا ۲۹ سال از سخن قبلی ایشان و یک سال از تأکید مجدد ولی امر مسلمین جهان درباره اولویت اول حوزه می گذرد و امیدواریم همه حوزویان از طلاب گرفته تا مسئولان تصمیم‌ساز، از این نکته کلیدی غفلت نکرده و برنامه محسوس و ملموسی برای آن داشته باشند.

محمد رسول صفری عربی