پنجشنبه ۲۲ آذر ۱۴۰۳ |۱۰ جمادی‌الثانی ۱۴۴۶ | Dec 12, 2024
کد خبر: 1183587
۳۰ شهریور ۱۴۰۳ - ۰۷:۰۵
وقف

حوزه/ وقف را اسلام ابداع نکرده و قبل از اسلام نیز در مذاهب دیگر اوقاف بسیاری وجود داشت؛ ولی اسلام اهمّیّت خاصی برای آن قائل شده و تحت عنوان صدقات جاریه بر آن تأکید کرده است.

به گزارش خبرگزاری حوزه، سی‌ام شهریور در تقویم جمهوری اسلامی ایران روز وقف نامگذاری شده است که به همین مناسبت پرسش و پاسخی در مورد «اهمیت و جایگاه وقف در دین مبین اسلام» تقدیم شما فرهیختگان می‌شود.

پرسش :

«وقف» در اسلام از چه جایگاهی برخوردار است؟

پاسخ اجمالی:

«وقف» صدقه جاریه‌ای است که پیش از اسلام نیز در ادیان دیگر رواج داشته است؛ اما اهتمام اولیای الهی به ویژه امام علی(ع) به سنت وقف نشانه جایگاه فوق العاده آن در اسلام است.

از این رو امام صادق(ع) می فرماید: «صدقه جاریه بهترین چیزی است که انسان بعد از خود به یادگار می گذارد».

از سوی دیگر یکی از طرق پیشگیری از تکاثر و ثروت اندوزی، گسترش سنّت وقف است که سبب می شود اموال از چنگ افراد معدودی بیرون آید و منافع آن در اختیار نیازمندان قرار گیرد.

پاسخ تفصیلی:

اهتمام اولیای الهی، خصوصا امیرمؤمنان علی(علیه السلام) به امر وقف و پیشگام بودن در این کار خیر به خوبی نشان می دهد که این مسئله ارزش فوق العاده ای در اسلام دارد.

گرچه وقف را اسلام ابداع نکرده و قبل از اسلام نیز در مذاهب دیگر اوقاف بسیاری وجود داشت؛ ولی اسلام اهمّیّت خاصی برای آن قائل شده و تحت عنوان صدقات جاریه بر آن تأکید کرده است.

در حدیثی از رسول خدا(صلی الله علیه وآله) می خوانیم که: «از کنار باغستانی عبور می کرد، مردی را دید که مشغول غرس درختی است.

پیامبر (صلی الله علیه وآله) به او فرمود: می خواهی غرسی بهتر از این را به تو یادآوری کنم؟ سپس اذکار مهمی را به او تعلیم فرمود.

آن مرد عرض کرد: ای رسول خدا من تو را گواه می گیرم که تمام این باغ را بر فقهای مسلمین از اهل صفه وقف کردم.

در اینجا این آیات شریفه نازل شد: «فَأَمّا مَنْ أَعْطی وَ اتَّقَی * وَ صَدَّقَ بِالْحُسْنَی * فَسَنُیَسِّرُهُ لِلْیُسْرَی»(۱) (امّا آن کس که در راه خدا انفاق کند و پرهیزکاری پیش گیرد و جزای نیک الهی را تصدیق کند * ما او را در مسیر آسانی قرار می دهیم).

به این ترتیب، وقف به عنوان یک سنّت حسنه اسلامی مورد تأیید قرار گرفت».(۲)

در بعضی از روایات از جابر ابن عبدالله نقل شده که تمام صحابه که اموالی داشتند، وقفی از خود به یادگار گذاشتند.

در امالی شیخ طوسی از امام صادق(علیه السلام) نقل شده که حضرت می فرمودند:

«خَیْرُ مَا یُخَلِّفُهُ الرَّجُلُ بَعْدَهُ ثَلَاثَةٌ: وَلَدٌ بَارٌّ یَسْتَغْفِرُ لَهُ وَ سُنَّةُ خَیْرٍ یُقْتَدَی بِهِ فِیهَا وَ صَدَقَةٌ تَجْرِی مِنْ بَعْدِهِ»(۳)؛ (بهترین چیزی که انسان بعد از خود به یادگار می گذارد سه چیز است: فرزند نیکوکاری که برای انسان استغفار کند و سنّت نیکی که مردم در آن به او اقتدا نمایند و صدقه ای که بعد از او جریان داشته باشد).


احادیث در این زمینه فراوان است و باید توجّه داشت که یکی از طرق پیشگیری از تکاثر و ثروت اندوزی، گسترش دادن سنّت وقف است که اموال را از چنگ افراد معدودی بیرون می آورد و منافع آن را در اختیار نیازمندان قرار می دهد.(۴)

پی نوشت:

۱. سوره لیل، آیات ۵ الی ۷.

۲. الأمالی، ابن بابویه، محمد بن علی‏، کتابچی‏، تهران، ‏‏۱۳۷۶ شمسی‏، چاپ: ششم، ص ۲۰۳، (المجلس السادس و الثلاثون).

۳. الأمالی، طوسی، محمد بن حسن‏، دار الثقافة، قم‏، ۱۴۱۴ قمری، ‏چاپ: اول‏، ص ۲۳۷، (المجلس التاسع).

۴. گردآوری از کتاب: پیام امام امیرالمؤمنین(علیه السلام)‏، مکارم شیرازی، ناصر، تهیه و تنظیم: جمعی از فضلاء، دار الکتب الاسلامیة‏، تهران‏، ۱۳۸۶ شمسی‏، چاپ: اول‏، ج ۹، ص ۲۹۴.

منبع: آیین رحمت - دفتر آیت الله العظمی مکارم شیرازی

ارسال نظر

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha