به گزارش خبرگزاری حوزه، حجت الاسلام والمسلمین ابوالفضل ساجدی از کارشناسان مسائل اعتقادی در کانال شخصی خود به این سؤال که چگونه آیه قرآنی «لااکراه فی الدین» با الزام قانونی حجاب قابل جمع است؟ پاسخ داد و نوشت:
این آیه که می فرماید «لا اکراه فی الدین / در پذیرش دین، اکراهی نیست» ناظر به اعتقاد قلبی است که امری درونی و غیر آشکار است که تکوینا اکراه بردار نیست، بلکه با استدلال و موعظه می‌توان در دلها نفوذ کرد، اما رفتار، امری آشکار و اجباربردار است.
کسی را نمی توان به اعتقاد به حرمت شرابخواری مجبور کرد؛ اما می توان گفت کسی حق رانندگی در حال مستی را ندارد چون سبب تصادف و آسیب به دیگران می شود و حقوق عمومی را پایمال می کند.
بی حجابی هم رفتاری است که آسیب‌های اجتماعی، خانوادگی و اخلاقی متعددی به دنبال دارد و لذا حرام است.
بی حجابی علنی مصداق اشاعه فحشا (گسترش زشتیها و گناهان) و مورد نهی خداوند است که می فرماید:
إِنَّ الَّذِینَ یُحِبُّونَ أَنْ تَشِیعَ الْفَاحِشَةُ فِی الَّذِینَ آمَنُوا لَهُمْ عَذَابٌ أَلِیمٌ فِی الدُّنْیَا وَالْآخِرَةِ (نور: ۱۹)
«برای کسانی که دوست دارند زشتیها و گناهان در میان اهل‌ایمان شایع گردد، در دنیا و آخرت عذاب دردناکی است.»
