به گزارش خبرگزاری حوزه، در احوالات زندگی شخصی مرحوم حاج آقا مجتبی حاج آخوند آمده است که «در زندگی شخصی حتی الامکان سعی می‌کرد کارهای شخصی خود را انجام دهد و افراد خانواده را به زحمت نیندازد و اگر کاری را به آن ها محول می کرد، هیچ وقت حالت آمرانه نداشت.
همیشه به این امر «که مرد در زندگی باید یاور و همراه همسرش باشد»، عمل می‌کرد و در مواقع لزوم در کارهای خانه به همسرش کمک می‌کرد.
در بچه‌داری هیچ ابایی نداشت.
یک روز در خیابان فرزندشان را بغل گرفته بود که یکی از آشنایان به وی گفت: «چرا شما بچه را بغل کرده‌اید؟ مگر روحانی بچه بغل می‌کند؟»
وی در جواب گفت: «یک روحانی بیش از هر کس باید در امور خانواده، به افراد خانواده یاری کند».
منبع: مکاتبه با آیت الله نجومی، ص ۵
