پنجشنبه ۱۶ اسفند ۱۴۰۳ - ۰۳:۴۰
هیئت دیوانگان کربلا قهرمان مسابقات هیئات مذهبی خوی شد

حوزه/ هیئت دیوانگان کربلا جام قهرمانی اولین دوره مسابقات هیئات مذهبی خوی را از آن خود کرد.

به گزارش خبرنگار خبرگزاری حوزه از ارومیه، اولین دوره مسابقات فوتسال هیئات مذهبی شهرستان خوی با عنوان «جام تا انقلاب مهدی» که با هدف گرامیداشت اعیاد شعبانیه و دهه مهدویت و ایجاد فضایی از همدلی و اتحاد بین هیئات مذهبی شهرستان برگزار شد، با قهرمانی تیم هیئت دیوانگان کربلا به پایان رسید.

این رویداد که به همت شورای اسلامی شهر و شهرداری خوی و با همکاری تبلیغات اسلامی و اداره ورزش و جوانان شهرستان خوی برگزار شده بود با استقبال پرشور عاشقان اهل بیت (ع) و ورزش‌دوستان خویی در سالن شهدای ۲۰ بهمن شهرداری خوی برگزار شد.

در پایان این رقابت‌ها تیم هیئت دیوانگان کربلا توانست عنوان قهرمانی این دوره از مسابقات را از آن خود کند و جام قهرمانی را بالای سر ببرد.

تیم هیئت جانثاران کربلا نیز به مقام نایب قهرمانی دست یافت. همچنین، تیم ریحانة الحسین به دلیل رعایت اخلاق ورزشی و رفتارهای جوانمردانه در طول مسابقات، مفتخر به دریافت عنوان تیم اخلاق شد.

عادل محمدلو، بازیکن تیم مکتب الشهداء نیز به عنوان آقای گل و برترین بازیکن اولین دوره مسابقات فوتسال هیئات مذهبی شهرستان خوی انتخاب و به عنوان پدیده‌ای جدید در این مسابقات معرفی شد.

این مسابقات که برای نخستین بار در شهرستان خوی با حضور ۱۴ تیم از هیئات مذهبی شهر خوی در سه گروه مجزا برگزار شد

هدف اصلی از برگزاری این مسابقات، علاوه بر گرامیداشت یاد و خاطره امام زمان (عج) و اعیاد شعبانیه، ایجاد همدلی، یکدلی و اتحاد هرچه بیشتر در بین هیئات مذهبی و ترویج فرهنگ ورزش و سلامتی در بین جوانان و نوجوانان شهرستان بود که با استقبال پرشور و حضور فعال هیئات و تماشاگران، این اهداف تا حد زیادی محقق شده است.

انتهای خبر./

اخبار مرتبط

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha

نظرات

  • A IR ۰۶:۵۵ - ۱۴۰۳/۱۲/۱۶
    بنام خدا. شب عاشورا امام حسین( ع)، به همرزمان خود فرمود: هر کس مدیون است( انواع حق الناس بدهکار است( که در ایران بدهکار آن زیاد است)، برگردد که، اگر فردا کشته شود ، شهید د راه خدا و حق محسوب نمی‌شود( وقتی کشته ی بدهکار حق الناس در رکاب امام حسین شهید د راه خدا و حق محسوب نشود ؛ آیا در رکاب های دیگر میشود ؟!،)،....
    • مسلم IR ۱۶:۳۲ - ۱۴۰۳/۱۲/۱۶
      احسنتم
    • پ ب "A" IR ۲۰:۱۶ - ۱۴۰۳/۱۲/۱۷
      الإمامُ الباقرُ(ع): کلُّ ذَنبٍ یکفِّرُهُ القَتلُ فی سَبیلِ اللّهِ عزّ و جلّ إلّا الدَّینَ لا کفّارَةَ لَهُ إلّا أداؤهُ، أو یقضِی صاحِبُهُ، أو یعفُو الذی لَهُ الحَقُّ.[۴] امام باقر(ع): کشته شدن در راه خدا، هر گناهى جز قرض را پاک مى کند؛ زیرا قرض جز با ادا شدن پاک نشود. یا باید وام دار، وام خود را بپردازد و یا طلبکار از حقّ خود بگذرد.
    • پ ب "A" IR ۱۶:۵۴ - ۱۴۰۳/۱۲/۱۸
      مدرک حدیث؟
  • پاسخ به "A" ١ IR ۱۴:۲۷ - ۱۴۰۳/۱۲/۲۱
    حجت الاسلام والمسلمین سیدعلی احمدی، پژوهشگر و استاد بنیاد بین‌المللی امامت در یادداشتی که در اختیار ایکنا قرار داده است به نقد حدیثی با مضمون «اولویت داشتن حق‌الناس بر دفاع از امام حسین(ع)» پرداخت. متن کامل این یادداشت را بخوانید؛ در روزها و هفته‌های گذشته مکررا حدیثی از سخنرانان شنیده می‌شد که سیدالشهدا(ع) در شب عاشورا فرموده کسی که بر عهده‌اش حق‌الناس است فردا مرا همراهی نکند و در رکاب من نجنگد. حدیثی که با شواهد عقلی و آموزه‌های دینی ما شیعیان ناسازگار است و در عجب آن که چگونه برخی بی آن که مصدر این حدیث را ببینند، آن را به امام(ع) نسبت می‌دهند و بی آن که در معنا و مفهوم آن تأمل کنند نشر داده و نقل می‌کنند. آیا به راستی نتیجه این حدیث آن است که دفاع از امام معصوم(ع) را می‌توان به خاطر حق‌الناس رها کرد؟ آیا حق‌الناس هرچند اندک باشد از جان امام معصوم مهمتر است؟ آیا می‌توان این حدیث را پذیرفت؟
  • پاسخ به"A" ٢ IR ۱۴:۳۳ - ۱۴۰۳/۱۲/۲۱
    حدیثی مشهور بدون سند معتبر اولین مواجهه با این حدیث این است که حدیث یادشده با متن «لا یُقاتِل مَعِی رَجُلٌ عَلَیه دَینٌ» و مشابه آن در هیچ یک از متون روایی شیعه نقل نشده و تنها منابع تاریخی اهل تسنن آغازگر نقل این حدیث هستند (طبقات ابن سعد، ترجمة الامام الحسین، ص۷۱؛ معجم الکبیر، طبرانی، ج۳، ص۱۲۳، ح۲۸۷۲) و جای بسی شگفتی است که چگونه می‌شود حدیثی را امام حسین(ع) فرموده باشند و راویان اهل تسنن نقل کرده ولی شیعیان و پیروان آن امام به هیچ نحوی آن را نقل نکرده باشند. اما فارق از توجه به سند این حدیث، تعارضات این حدیث با برخی از روایات شیعه و بعضی از باورهای عقلی و دینی نه تنها آن را به هاله‌ای از ابهام می‌کشاند بلکه آن را از اعتبار خارج کرده و در زمره احادیث بی اعتبار می‌نشاند. از یک سو در سیره اهل بیت(ع) قرض گرفتن امری شایع است به گونه‌ای که بسیاری از امامان وقتی از دنیا می‌رفتند بدهکار بودند. پیامبر صلی الله علیه وآله هنگامی که از دنیا رفت بدهکار بود. امیرمؤمنان(ع) حین شهادت مقروض بوده و وصیت کرده تا بعد از شهادت ایشان پرداخت کنند.
  • پاسخ به "A" ٤ IR ۱۴:۳۶ - ۱۴۰۳/۱۲/۲۱
    امام حسن(ع) نیز به همین صورت(علل الشرایع، شیخ صدوق، ج۲، ص۵۹۰). جالب آن که خود امام حسین(ع) مدیون بوده و بعد از شهادت ایشان وقتی امام سجاد(ع) به مدینه بازگشتند قرض سیدالشهدا را پرداخت کردند. (همان، معجم الکبیر، ج۳، ص۱۲۳). حال پرسش مهم و تعیین‌کننده اعتبار حدیث این است که چگونه امکان دارد امام حسین(ع) خود بدهکار باشند ولی از همراهی افراد بدهکار با خویش ممانعت کنند. با کمی تأمل می‌توان به نادرستی این حدیث پی برد. از سوی دیگر حضرت سیدالشهدا(ع) در ابتدای حرکت خویش از مدینه، حرکت خود را بر سیره پیامبر و امیرمؤمنان صلوات الله علیهما معرفی می‌کند (الفتوح، ج۵، ص۲۱). آیا بازداشتن فرد بدهکار و مقروض، از مجاهدت در راه خدا و دفاع از امام معصوم(ع)، از سیره رسول خدا و امیرمؤمنان(ع) است؟ باید در گزارش‌های رسیده از اهل بیت(ع) روایتی باشد که رسول خدا و امیرمؤمنان صلوات الله علیهما در هنگام نبرد با دشمنان از همراهی بدهکاران و مقروضان، ممانعت ورزیده باشند. در صورتی که ملتزم شدن به چنین سخنی، لازمه‌اش خلوت شدن لشکر اسلام از مجاهدان خواهد بود چرا که وقتی خود امامان معصوم بدهکار بودند،
  • پاسخ به "A" ٥ IR ۱۴:۴۱ - ۱۴۰۳/۱۲/۲۱
    اندک افرادی پیدا می‌شوند که بدهکار نباشند. جالب اینکه در کلمات امام حسین(ع) در طول سفر خود از مدینه به مکه و از مکه به کربلا با وجود کلمات فراوان وارد شده از ایشان، هیچ سخنی شاهد و مؤید این حدیث وجود ندارد و امام(ع) همه افرادی را که ملاقات می‌کرد به همراهی با خود و دفاع از خود دعوت می‌کرد و به هیچ یک از افراد، همراهی آنان را مقید به مدیون نبودن نفرمود و سخنی مؤید این حدیث از امام وارد نشده است. تنافی روایت با عقل از جهت سوم و از همه مهمتر تعارض با شواهد عقلی است. عقل در هنگام تعارض دو شیئ به لزوم انجام کار مهمتر دستور می‌دهد، به خصوص کاری که جایگزین داشته باشد. مانند آبی که اندک است و تنها یا به اندازه وضو است و یا برای خوردن مصرف می‌شود. عقل می‌گوید وضو جایگزین دارد ولی حفظ نفس با آب جایگزین ندارد.
  • پاسخ به "A" ٦ IR ۱۴:۴۳ - ۱۴۰۳/۱۲/۲۱
    در روز عاشورا حفظ جان امام و دفاع از امام و نوامیس پیامبر(ص) امری ضروری و بدون جایگزین بود در حالی که وصیت به قرض و دِین چنان که در سیره ائمه(ع) نیز بوده جایگزین پرداخت دِین و قرض است و برای کاری که جایگزین دارد امری بی‌بدیل رها نمی‌شود؛ به خصوص که آن امر دفاع از جان امام زمان خویش و نوامیس او باشد. گفتنی است که بی اعتبار دانستن این حدیث، به معنای نفی اهمیت حق‌الناس نبوده و لزوم پرداخت آن و اهتمام به آن از امور ضروری و غیر قابل انکار است ولی اینکه با حدیث یادشده بخواهیم اهمیت حق‌الناس را به گونه‌ای آشکار کنیم که حتی از جان امام معصوم نیز مهمتر باشد قابل پذیرش نیست