حجت‌الاسلام والمسلمین ملکی، استاد دروس خارج حوزه علمیه خراسان، در گفت‌وگو با خبرنگار خبرگزاری حوزه در مشهد، با اشاره به مضامین عمیق دعای روز سیزدهم ماه مبارک رمضان، آن را متنی آموزنده و زیبا برای خودسازی انسان مؤمن برشمرد، و بر اهمیت تذکر بندگی از طریق این دعا تأکید کرد.
وی این دعا را مورد توجه ویژه قرار داد و به بیان سه درخواست اساسی مطرح‌شده در آن پرداخت و اظهار داشت: دعای روز سیزدهم ماه مبارک رمضان با بهره‌گیری از معانی پاکی، صبر و تقوا نشان می‌دهد که بندگی در قرآن و آموزه‌های اسلامی، در تمامی عرصه‌های دنیوی و معنوی مورد تأکید قرار گرفته است.
استاد دروس خارج حوزه علمیه خراسان، با اشاره به مفهوم پاکی و طهارت درون، بیان کرد: مضامین این دعا انسان را به تلاش برای پاک بودن از گناه و آلودگی‌های زندگی دعوت کرده و مقوله تهذیب نفس و رها شدن از تعلقات مادی را محور نخست خود قرار می‌دهد، این پاکی از گناه که از خداوند طلب می‌شود، مقدمه‌ای برای بندگی حقیقی و نزدیک شدن به مقام تقوا و فضیلت معنوی است.
حجت‌الاسلام والمسلمین ملکی صبر را یکی از ارکان بندگی در آموزه‌های اسلامی خطاب کرد و یادآور شد: مضمون دیگر دعای روز سیزدهم، دعوت به استقامت و پایداری است، صبر در مصیبت‌ها، تحمل سختی‌های زندگی و پایداری در مسیر طاعت و بندگی، از ویژگی‌هایی است که انسان روزه‌دار در این دعا از خالق خود طلب می‌کند.
وی تأکید کرد: این آموزه بخشی از اخلاق الهی و یکی از راه‌های رسیدن به فضایل انسانی است.
حجت‌الاسلام والمسلمین ملکی، همنشینی با انسان‌های صالح را یکی از پایه‌های زندگی مؤمنانه برشمرد و تصریح کرد: روابط اجتماعی انسان مسلمان، بدون همدلی و تعامل سالم با افراد صالح امکان‌پذیر نیست، دعای روز سیزدهم ماه مبارک رمضان، مؤمن را به جست‌وجوی دوستی بر مبانی توحیدی دعوت می‌کند، چنان‌که در این دعا از خداوند تقاضا می‌شود که انسان را در مسیر همنشینی با اهل تقوا قرار دهد.
وی با اشاره به آیه شریفه «وَتَعَاوَنُوا عَلَی الْبِرِّ وَالتَّقْوَی» از سوره مبارکه مائده، ابراز کرد: مضمون این دعا ارتباط مستقیم با برپایی زندگی اجتماعی بر پایه نیکی و تقوا دارد، این زندگی اجتماعی، مرز میان ظاهر و باطن انسان را در عرصه بندگی به‌هم نزدیک می‌کند و الگوی زندگی اسلامی را در ارتباطات و همکاری‌های اجتماعی بر مبنای اصول قرآنی معرفی می‌کند.
استاد دروس خارج حوزه علمیه خراسان، با استناد به روایتی از پیامبر(ص) که فرمودند: «تمام البر أن تطهُرَ مَلْفَ السرّ وعَمَلَ العَلانِیة»، گفت: این روایت از رسول اکرم(ص) نقطه تأکیدی بر هماهنگ شدن تمامی ابعاد زندگی مؤمنانه با قواعد اخلاق دینی و تربیت اسلامی دارد.
حجت‌الاسلام والمسلمین ملکی دعاهای ماه مبارک رمضان را بستری مناسب برای تذکر بندگی خواند و ابراز کرد: این متن‌ها که به پیامبر اکرم نسبت داده شده‌اند، خود زمینه‌ای برای تذکر و توجه به خداوند متعال هستند.
وی اظهار کرد: دعای روز سیزدهم ماه مبارک رمضان بر محور بندگی کامل استوار بوده و مؤمن را به بازنگری در معنای بندگی، تعامل مؤمنانه و صبوری دعوت می‌کند.
این استاد حوزه علمیه خراسان، خاطرنشان کرد: این دعا، انسان مؤمن را به جست‌وجوی روابط دوستانه بر پایه تقوا فرا می‌خواند و مسئله دوست‌یابی را به عنوان یک اصل اجتماعی در زندگی طرح می‌کند.
وی چنین روابطی را بر پایه همکاری برای نیکی و تقوا معرفی کرد و آن را نشانه‌ای از زندگی اجتماعی توحیدی دانست که بر اساس مبانی دین اسلام شکل می‌گیرد.
انتهای پیام. /
نظر شما