به گزارش خبرگزاری حوزه، شهید چمران دستان همسر خود را پس از پرستاری از مادر بیمارش میبوسد، زیرا خدمت به مادر را مقدس و نشانهی خیر و نیکی میدانست.
خدمت به مادر
یک هفته بود مادرم در بیمارستان بستری بود.
مصطفی به من سفارش کرد شما بالای سر مادرتان بمانید؛ رهایش نکنید حتی شب ها و من هم این کار را کردم مادر که خوب شد، آمدیم خانه من دو روز دیگر هم پیش او ماندم.
یادم هست روزی که مصطفی آمد دنبالم قبل از اینکه ماشین را روشن کند دست مرا گرفت و بوسید!
میبوسید و همان طور با گریه از من تشکر می کرد!
من گفتم برای چی؟
مصطفی گفت: این دستی که این همه روز به مادرش خدمت کرده برای من مقدس است و باید آن را بوسید.
گفتم از من تشکر می کنید؟
خب به مادر خودم خدمت کردم؛ مادر شما که نبود که این کار را می کنید؟
گفت:«دستی که به مادرش خدمت می کند مقدس است و کسی که به مادرش خیر ندارد به هیچ کس خیر ندارد»
من از شما ممنونم که با این همه محبت و عشق به مادرتان خدمت کردید
هیچ وقت یادم نرفت که او این قدر ارزش قائل بوده که من به مادر خودم خدمت کردم!
به نقل از همسر شهید مصطفی چمران










نظر شما