دوشنبه ۱۲ خرداد ۱۴۰۴ - ۱۳:۲۶
چگونه می‌توان اقتدار پدر ناکارآمد را احیا کرد؟

حوزه/ وقتی پدر در خانواده نقش رهبری خود را از دست می‌دهد، مادر می‌تواند با رویکردی هوشمندانه و بدون تضعیف جایگاه او، تعادل خانواده را حفظ کند. این مسیر نیازمند گفتگوی محترمانه، تقویت اعتماد به نفس پدر و واگذاری تدریجی مسئولیت‌ها به اوست. در این شرایط حساس، مادر باید از قرار گرفتن در نقش سرپرست خانواده پرهیز کند و با کمک متخصصان، زمینه بازگشت اقتدار پدر را فراهم آورد.

به گزارش خبرگزاری حوزه، حجت الاسلام والمسلمین محمدرضا زیبایی نژاد، رئیس پژوهشکده زن و خانواده به پرسش و پاسخی در موضوع «راههای صحیح بازگشت اقتدار پدر ناکارآمد در خانواده توسط مادر» پرداخت که تقدیم شما فرهیختگان می شود.

پرسش:

* در خانواده‌ای که پدر نقش اصلی خود را به درستی ایفا نمی‌کند، مادر چگونه می‌تواند به تقویت جایگاه او کمک کند، بدون اینکه خودش تبدیل به سرپرست خانواده شود؟

پاسخ:

در چنین خانواده‌هایی، گاهی اوقات مشاهده می‌شود که برخی زنان نقش‌های بسیار خرد و حتی نامناسبی را نسبت به همسر و فرزندان خود ایفا می‌کنند؛ برای مثال، جوراب پوشاندن به شوهر یا گرفتن ناخن‌های فرزند کوچک.

این‌گونه اقدامات، مصداق ایفای کارهای سخیف و خارج از حدود طبیعی نقش زنانه است.

برخی کارها اساساً نباید به عهده زن گذاشته شود. مثلاً خریدهای اساسی منزل، به‌ویژه وقتی مرد در خانه حضور دارد، نباید توسط زن انجام شود.

در زندگی شخصی خودم، این موضوع به‌روشنی رعایت می‌شود. همسر بنده، همان‌طور که خانواده خودش به این سبک عمل می‌کنند، در خانواده ما نیز همین رویه حاکم است.

مگر در شرایط استثنایی مثل زمانی که من در شهر حضور نداشته باشم، همسرم برای خرید نان یا گوشت به بیرون می‌رود، اما زمانی که من در خانه هستم، این وظایف بر عهده من است و معنا ندارد که زن عهده‌دار خریدهای اساسی خانه باشد.

البته بخشی از خریدها که ماهیتی زنانه دارند، مثل خرید لباس از بوتیک‌ها یا لوازم شخصی، طبیعی است که به‌عهده زن باشد.

فضای این مکان‌ها، اجتماعی و زنانه است و حضور مرد در چنین محیط‌هایی ممکن است برایش ناخوشایند یا معذب‌کننده باشد.

مثلاً اگر من بخواهم حتی یک شلوار خانگی بخرم، ترجیح می‌دهم همسرم آن را تهیه کند؛ چرا که او از اندازه‌اش مطلع است و بهتر می‌تواند این خرید را انجام دهد.

مسئولیت‌هایی مانند خریدهای روزمره منزل، ثبت‌نام فرزند در مدرسه، یا سایر امور خانوادگی که به‌صورت عرفی و مسئولیتی بر دوش مرد است، باید توسط او انجام شود.

در این شرایط، زن می‌تواند زمینه را برای ورود شوهر به این مسئولیت‌ها فراهم کند؛ اما نباید با پر کردن خلأ رفتاری او را بدعادت کند. زن باید با رفتاری کریمانه و در عین حال حساب‌شده، به گونه‌ای از صحنه کنار برود که مرد به‌تدریج نقش خود را بپذیرد.

مثلاً مادر می‌تواند به پدر چنین بگوید: «من می‌توانم این کار را انجام دهم، اما احساس کردم که بهتر است شما که مسئول خانواده هستید، خودتان این کار را به‌عهده بگیرید.» یا اگر کاری را انجام می‌دهد، آن را نه به عنوان وظیفه خود، بلکه در مقام کمک و همراهی با شوهر تلقی کند تا مرد احساس نکند این وظایف به‌طور طبیعی بر عهده زن است.

در واقع، گاه خود زنان با رفتارهای ناصحیح و بدون توجه به پیامدها، باعث تثبیت وضعیت معیوب می‌شوند.

برای مطالعه متن کامل سخنان حجت الاسلام والمسلمین محمدرضا زیبایی نژاد، رئیس پژوهشکده زن و خانواده، اینجا را کلیک نمایید.

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha