به گزارش خبرگزاری حوزه، حجتالاسلام والمسلمین نظریمنفرد در مراسم عزاداری تاسوعای حسینی که در دفتر آیتالله نوریهمدانی برگزار شد، به جایگاه برجسته حضرت ابوالفضلالعباس(ع) در میان شهدای کربلا پرداخت و با استناد به منابع تاریخی و روایی، عظمت ایشان را تشریح کرد.
روز تاسوعا؛ تجلی وفاداری حضرت عباس(ع)
استاد حوزه با اشاره به اختصاص روز تاسوعا به حضرت ابوالفضل العباس(ع) در ایران، اظهار داشت: هرچند همه شهدای کربلا در روز عاشورا به شهادت رسیدند، اما در کشور ما روز نهم محرم به نام حضرت ابوالفضل العباس(ع) شناخته میشود. در کشورهای عربی معمولاً روز هفتم را به آن حضرت اختصاص میدهند، چرا که روز بستن آب به خیمهگاه حسینی است، اما در ایران، نهم محرم روزی است که مقام حضرت عباس(ع) بزرگداشته میشود.
منزلت حضرت عباس(ع) در میان جمیع شهدا
نظریمنفرد با اشاره به کتاب «العباس» نوشته مرحوم شیخ عبدالرزاق مقرم، از قول امام سجاد(ع) نقل کرد: وقتی کاروان اسرا از کربلا بازمیگشت، امام سجاد(ع) فرزندان حضرت عباس(ع) را بر زانو نشاند و فرمود: «رحم الله عمّی العباس، إن للعباس عند الله منزلة عظیمة یغبطه بها جمیع الشهداء یوم القیامة."»
وی افزود: عبارت «جمیع الشهداء» نشان میدهد که حتی شهدای بزرگ اسلام مانند حضرت حمزه سیدالشهدا، جعفر طیار، شهدای بدر، احد، حنین، و حتی یاران امیرالمؤمنین(ع) در جنگهای جمل و صفین نیز غبطهخور مقام حضرت عباس(ع) در روز قیامت هستند.
شجرهنامه حضرت عباس(ع) و ویژگیهای خاندان مادری ایشان
این استاد حوزه علمیه، به نسب حضرت ابوالفضل(ع) نیز پرداخت و گفت: حضرت عباس(ع) در چهارم شعبان سال ۲۶ هجری قمری در مدینه به دنیا آمد. مادر ایشان، بانویی به نام فاطمه کلابیه (ملقبه به عامریه) بود. نسب ایشان به قبیله بنیکلاب باز میگردد که از قبایل اصیل و شریف عرب است.
وی افزود: ابن قتیبه دینوری در کتاب المعارف، نسب حضرت امالبنین(س) را به تفصیل بیان کرده است. به نقل از وی، مادر حضرت عباس(ع) با هفت واسطه به کلاب بن ربیعه میرسد و به همین دلیل، به ایشان لقب "عامریه" نیز دادهاند.
ازدواج امیرالمؤمنین(ع) با حضرت امالبنین(س) و تولد حضرت عباس(ع)
نظریمنفرد در ادامه درباره زمان ازدواج حضرت علی(ع) با حضرت امالبنین(س) اظهار داشت: ولادت حضرت عباس(ع) حدود ۱۵ سال پس از رحلت پیامبر اسلام(ص) و شهادت حضرت فاطمه زهرا(س) رخ داد. برخی گزارشها حاکی از آن است که حضرت علی(ع) نخست با بانویی به نام امامه(س) ازدواج کردند که این ازدواج به وصیت حضرت زهرا(س) انجام شد. پس از آن، ازدواج با حضرت امالبنین(س) صورت گرفت.
حضرت عباس(ع)؛ نماد وفا و ایثار در کربلا
این کارشناس مذهبی با اشاره به شباهت ایثارگری حضرت عباس(ع) به فداکاری امیرالمؤمنین(ع) در راه رسول خدا(ص)، گفت: عبدالرزاق مقرم در کتاب العباس فداکاری حضرت عباس(ع) را با جانفشانیهای امیرالمؤمنین(ع) برای پیامبر اسلام مقایسه میکند. همانگونه که امام علی(ع) در مدینه حامی پیامبر بود، حضرت عباس(ع) در کربلا با وفاداری کمنظیر خود، یار و یاور امام حسین(ع) بود.
بررسی ابعاد کمتر شنیده شدهای از زندگی حضرت ابوالفضل(ع)
نظریمنفرد با اشاره به ابعادی از زندگی حضرت ابوالفضلالعباس(ع)، به بیان نکاتی درباره خانواده، نسل و مقام ایشان پرداخت و اظهار داشت: کمتر درباره خانواده حضرت ابوالفضل(ع) صحبت شده است. ایشان داماد عبیدالله بن عباس بودند. عبیدالله از چهرههای برجسته و از استانداران منصوب امیرالمؤمنین(ع) در یمن بود. حضرت عباس(ع) با دختر ایشان، بانویی به نام "حره" ازدواج کرده بودند. نام همسر ایشان در برخی منابع "رباب" نیز ذکر شده است.
فرزندان حضرت عباس(ع)
این کارشناس حوزوی در ادامه افزود: ثمره این ازدواج، دو یا سه فرزند پسر بود؛ از جمله فضل و عبیدالله. حضرت عباس(ع) به همین دلیل "ابوالفضل" لقب گرفتند. از فرزند اول، فضل، نسلی باقی نمانده است؛ اما از عبیدالله، فرزند دیگر ایشان، نسل حضرت ادامه یافته است.
نوههای حضرت عباس(ع) از علما و شعرا بودند
وی با اشاره به جایگاه علمی و ادبی نوادگان حضرت عباس(ع) گفت: نوههای حضرت ابوالفضل(ع) از جمله عبیدالله، در زمره فقها و شعرا قرار داشتند. شعری معروف از یکی از نوادگان حضرت در دوره امام صادق(ع) نقل شده است که گویای عمق ارادت به امام حسین(ع) و حضرت عباس(ع) است:
"أحقّ الناس أن یُبکی علیه
فابکِ الحسین بکربلاء
أخوه و ابن والده علی
أبوالفضل المضرج بالدّماء"
این ابیات اشاره به جایگاه والای حضرت عباس(ع) در حادثه کربلا دارد.
ملت ما با الهام از عاشورا، در دفاع از رهبری ایستادگی کردند
نظریمنفرد با تأکید بر نقش بیبدیل مکتب امام حسین (ع) در شکلگیری روحیه ایثار و ولایتمداری ملت ایران، گفت: مکتب امام حسین واقعاً مکتبی عجیب و پرفروغ است. امروز که ملت ما در برابر هجمهها ایستادگی کرده و با تمام وجود از مقام معظم رهبری دفاع میکنند، جهانیان شاهد جلوهای از فداکاری و ایثار برخاسته از همین مکتب هستند.
روز عاشورا؛ تجلی اوج ایثار و وفاداری به ولایت
وی با اشاره به حماسه عاشورا و رشادتهای یاران سیدالشهدا(ع)، افزود: در روز عاشورا، حضرت عباس(ع) وقتی به میدان نبرد آمد، اگرچه برادر امام حسین (ع) بود، اما ابتدا خود را سرباز ولایت معرفی کرد و گفت: «نفسی لنفس المصطفی الطهر فداء / إنی أنا العباس أغدو بالسقاء» او ابتدا اعلام کرد که جانم فدای پسر پیامبر پاک است، سپس نام خود را بیان کرد و مقام سقایت را معرفی نمود.
نظریمنفرد ادامه داد: این اقدام حضرت عباس (ع) نمادی از اوج بزرگواری، ایثار و وفاداری به حریم ولایت است؛ الگویی که امروز نیز در ملت ما دیده میشود.
ولایتمداری تا پای جان؛ از کربلا تا امروز
این استاد حوزه علمیه با ذکر واقعهای از مجروحیت حضرت عباس(ع) گفت: امروز صبح، هنگام مطالعه منابع تاریخی دیدم که دست راست حضرت عباس(ع) از ناحیه مچ قطع شده بود. ایشان در همان لحظه فریاد زد: «و الله إن قطعتم یمینی / إنی أحامی أبدًا عن دینی» یعنی به خدا قسم اگر دست راستم را قطع کنید، هرگز از دینم و حمایت از امام و ولایت دست نمیکشم.»
وی در پایان اظهار داشت: این روحیه ولایتمداری درسی است از مکتب بالنده امامحسین(ع)، که مردم ما امروز با تأسی به آن، در دفاع از ارزشهای دینی و رهبری ایستادگی کردهاند.
انتهای پیام/
نظر شما