به گزارش خبرنگار خبرگزاری حوزه، بررسی اسناد تاریخی نشان میدهد، حوزه علمیه قم از دهه ۱۳۴۰ بنیانهای انقلاب را پیریزی کرد.
پیشگامی در بیداری اسلامی
در گام اول تربیت نسل انقلابی توسط امام خمینی (ره) و شاگردان ایشان بود که حاصل حوزه علمیه قم بود. انتشار اندیشههای انقلابی از طریق تدریس «ولایت فقیه» در سال ۱۳۴۸ گام بعدی بود که در حوزه علمیه قم برداشته شد.
علاوه بر این حوزه علمیه قم به پایگاه مبارزاتی با حمایت از قیام ۱۵ خرداد ۱۳۴۲ تبدیل شد به طوری که شبکهسازی مبارزان از طریق ارتباط با روحانیون مبارز در سراسر کشور توسط حوزه علمیه قم صورت گرفت.
حوزه در اوج انقلاب
در سالهای ۱۳۵۶ تا ۱۳۵۷ حوزه علمیه قم به مرکز فرماندهی انقلاب تبدیل شد که در سه بخش میتوان دسته بندی کرد. صدور اعلامیههای تاریخی توسط مراجع تقلید، سازماندهی تظاهرات میلیونی از جمله راهپیمایی تاریخی ۱۷ شهریور و ایجاد شبکه ارتباطی بین شهرها از طریق طلاب مبارز در دستور کار حوزه علمیه قم بود.
نقش پس از انقلاب
پس از پیروزی انقلاب اسلامی، حوزه علمیه قم مسئولیتهای جدیدی بر عهده گرفت که از مهمترین آنها میتوان به تدوین قانون اساسی با محوریت فقها، تربیت نیروهای مدیریتی برای نظام جدید و مقابله فکری با جریانهای انحرافی اشاره کرد.
در همین زمینه حجت الاسلام مهدی غروی امام جمعه سلفچگان در گفتگو با خبرنگار ما با اشاره به نقش حوزه علمیه قم در انقلاب اسلامی اظهار داشت: حوزه علمیه قم سه نقش کلیدی داشت: اولاً به عنوان دانشگاه انقلاب عمل کرد، ثانیاً مرکزیت مبارزه را ایجاد نمود و ثالثاً پس از انقلاب، پشتوانه فکری نظام شد. این سه گام استراتژیک باعث شد انقلاب ما عمق دینی پیدا کند.
علی حسینی استاد دانشگاه نیز در گفتگو با خبرنگار ما به نقش حوزه علمیه قم در انقلاب اشاره کرد و گفت: برخلاف برخی انقلابهای دنیا که پس از پیروزی دچار انحراف شدند، حضور مستمر حوزه علمیه قم به عنوان نهاد دینی-فکری باعث شد جمهوری اسلامی بتواند هویت خود را حفظ کند. تولید سالانه هزاران عنوان کتاب دینی و تربیت دهها هزار طلبه، سدی در برابر تهاجم فرهنگی بوده است.
در پایان باید گفت همانگونه که مقام معظم رهبری تأکید کردهاند: «حوزههای علمیه باید پیشتاز باشند، نه همراه». به نظر میرسد حوزه امروز با الهام از نقش تاریخی خود در انقلاب، میتواند بار دیگر پرچمدار تحولات فکری در عرصه بین الملل باشد.
انتهای پیام
نظر شما