خبرگزاری حوزه | جنگ روانی و تحریفهای خبری در بحرانهای نظامی، از پیچیدهترین و در عینحال مؤثرترین ابزارهای دشمنان در تضعیف اراده، ایمان و مقاومت ملتها به شمار میآیند.
این جنگها با طراحی هوشمندانه و مبتنی بر نفوذ به عمق روان و باور جامعه، در پی آناند که سردرگمی، اضطراب، ناامیدی و بیباوری را در میان مردم گسترش دهند و از این طریق توان ایستادگی اجتماعی و انسجام ملی را متزلزل سازند.
در چنین آوردگاهی، طلاب علوم دینی بهعنوان حافظان مرزهای فکری و فرهنگی جامعه، نقش محوری و راهبردی ایفا میکنند. بازخوانی و تبیین راهکارهای رسانهای آنان برای مواجهه با این تهدید پیچیده، ضرورتی است که باید با زبانی فخیم، تحلیلی و متکی بر امید و حکمت پردازش شود.
در گام نخست، باید تعریفی روشن از ماهیت جنگ روانی و تحریف خبری ارائه داد. جنگ روانی، مجموعهای از عملیات شناختی و رسانهای است که با هدف تغییر نگرش، رفتار و روحیه فرد یا جامعه طراحی میشود. این جنگ، با بهرهگیری از روشهای اقناع پنهان، انتشار اطلاعات جهتدار، تولید محتواهای برساخته و بهرهگیری از ضعفهای روانی و اجتماعی مخاطب، بستری برای تضعیف قدرت تصمیمگیری و ادراک عمومی فراهم میکند.
از سوی دیگر، تحریف خبری عبارت است از ارائه اطلاعات ناقص، گزینشی، خلاف واقع یا دارای جهتگیریهای خاص برای تحریف درک و قضاوت عمومی نسبت به واقعیتها. این دو ابزار بهویژه در موقعیتهای بحرانی و نظامی با شدت و گستردگی ویژهای مورد استفاده قرار میگیرند.
در این میان، طلاب که وظیفه پاسداری از دین، تفکر صحیح و سلامت معرفتی جامعه را بر عهده دارند، باید در برابر این هجمهها ایستاده و از ظرفیتهای علمی و تبلیغی خود بهره گیرند. نخستین راهکار اساسی در این مسیر، ارتقاء سواد رسانهای و شناختشناسی خبری است.
طلاب باید به گونهای تربیت شوند که توانایی فهم ساختار و زبان رسانه، تحلیل لایههای پنهان پیامها، شناسایی تکنیکهای القای روانی و مهارت در تشخیص اخبار جعلی و تحریفشده را دارا باشند. این مهارت نه تنها آنان را به کنشگران مؤثر تبدیل میکند، بلکه آنان را قادر میسازد تا این آگاهی را در میان مردم گسترش دهند.
برگزاری دورهها، کارگاهها و نشستهای تخصصی در حوزههای علمیه با تمرکز بر «جنگ شناختی»، «روایتسازی» و «واکاوی رسانهای»، امری اجتنابناپذیر است.
دومین راهبرد، تولید محتوای رسانهای متقن، مستند و امیدآفرین توسط طلاب است. در برابر سیل شبهات، تحریفها و عملیات روانی دشمن، باید جریان تولید محتوای مبتنی بر دانش، واقعیت، تحلیل و عقلانیت دینی شکل گیرد.
محتواهایی که نهتنها پاسخگو، بلکه تبیینگر و الهامبخش باشند. استفاده از منابع معتبر، بهرهگیری از روایتهای عینی و تکیه بر آموزههای قرآنی و سیره اهلبیت (ع) طلاب را قادر میسازد تا پیامهایی استوار، روان و اثرگذار تولید کنند.
این محتوا باید با زبانی همزمان فصیح و قابلفهم، نثری اقناعی و بر پایه ایمان و معرفت تدوین شود تا بتواند در دل مخاطب نفوذ کرده و پادزهر جنگ روانی دشمن گردد.
سومین راهکار، حضور فعال و هدفمند در عرصه رسانههای نوین و شبکههای اجتماعی است.
غیبت طلاب در این فضا، واگذاری میدان به جریانات معاند و تحریفگر است. طلاب باید با تأسیس صفحات تأثیرگذار، راهاندازی کانالهای تحلیلی، تولید پادکستها، ویدیوهای کوتاه آموزشی و موشنگرافیهای راهبردی، به تولید و انتشار محتوای دینی، تحلیلی و معرفتی بپردازند.
این حضور اگر با زبانهای متنوع و مخاطبمحور همراه گردد، میتواند بستر مقابله با تحریفهای خبری بینالمللی را نیز فراهم سازد. در این فضا، طلاب باید روایتگران حقیقت، منتقلکنندگان حکمت و مجاهدان تبیین باشند.
چهارمین راهبرد، همکاری هوشمندانه با رسانههای رسمی، نهادهای فرهنگی و دستگاههای تبلیغی است.
طلاب باید در تعاملی پویا با این نهادها قرار گیرند تا ضمن بهرهمندی از ظرفیتهای فنی و رسانهای، پیامهای خود را با برد گستردهتری به جامعه منتقل کنند.
تدوین بیانیههای مشترک، ارائه تحلیلهای مکتوب، حضور در برنامههای گفتوگومحور و همراهی با پروژههای رسانهای دینی، میتواند ضمن تقویت انسجام پیام، تأثیرگذاری نهایی را نیز افزایش دهد. این همکاری باید در بستر تفاهم، تعهد به حقیقت و همراهی با آرمانهای انقلاب اسلامی شکل گیرد.
نکتهای بسیار مهم، پایبندی کامل به اخلاق رسانهای و اصول دینی در مواجهه با جنگ روانی است. طلاب باید پیش از آنکه مبارزی رسانهای باشند، حاملان اخلاق، عقلانیت و حلم علوی باشند. واکنش به شایعات، تحریفها و دروغها باید نه با عصبانیت و شتابزدگی، بلکه با حکمت، استدلال، کرامت و اتکاء به اسناد و حقایق همراه باشد.
حسن یونسی
نظر شما