به گزارش خبرگزاری حوزه، جنگ ۱۲ روزه فرصت گرانسنگی را فراروی ما قرار داده برای آن که با زاویه نگاه جدیدی به مقوله سینمای مقاومت ملی بنگریم به خصوص از منظر توجه به بحث پژوهش در نگارش فیلمنامه که متأسفانه گاهی آن طور که باید و شاید، جدی گرفته نمی شود.
آنچه در این میان بسیار حائز اهمیت است لزوم تأکید بر اهمیت پژوهش در روایتگری است و این که به هر حال هر چه بنیههای پژوهشی یک فیلم یا سریال قویتر باشد، لاجرم خروجی نهایی کار نیز با کیفیت تر خواهد بود و صدالبته به همان نسبت بر میزان اثرگذاری آن بر روی مخاطب عام و خاص نیز افزوده میگردد.
چندی پیش، محسن برمهانی، معاون سیما در گفتگو با خبرنگاران، از ساخت سریالی درباره جنگ ۱۲ روزه خبر داد و گفت: "این که چنین موضوعی ساخته شود قطعی است، چرا که موضوع جنگ ۱۲ روزه یکی از درگیرکنندهترین مسائل طی ۳۰، ۴۰ سال اخیر، به خصوص پس از پیروزی انقلاب اسلامی بوده است. "
رویکرد مسئولان صداوسیما در پرداختن به موضوع بسیار مهم جنگ اخیر ما با رژیم صهیونی گرچه فی نفسه ارزشمند است اما باید توجه داشت که پرداخت شتابزده به این مقوله باعث تولید آثاری با کم ترین کیفیت ممکن می شود که در نهایت هم چنین اثری نمی تواند ارتباط لازم را با مخاطب خود برقرار نماید.
البته تأخیر بیش از حد در پرداختن به سوژه ها و موضوعات نیز نادرست است با این حال شتابزدگی در چنین مقولاتی ما را به هدف موردنظر نمی رساند، کما این که در بحث و بررسی آثار مربوط به سینمای دفاع مقدس نیز با برخی از فیلم های ضعیف و شعاری مواجه می شویم که معلوم است برای بیلان کاری فلان مسئول و مؤسسه تولید و پخش شده است؛ آثاری که در فرم یا محتوا و بعضاً در هر دو بخش دچار ضعف ها و نقص های جدی هستند به ویژه از حیث فیلمنامه که کماکان پاشنه آشیل بسیاری از آثار سینمایی ایرانی و از جمله محصولات تولید شده در تلویزیون و یا شبکه نمایش خانگی است.
آنچه مسلم است این که جنگ – چه جنگ هشت ساله و چه نبرد ۱۲ روزه-مثل هر پدیده دیگری نیاز به تحقیق و پژوهش برای روایت درست دارد و بی تردید چنانچه در مسیر پژوهش کوتاهی و سهلانگاری صورت گیرد، فیلم و سریال در دام حرفهای کلی و کلیشهای اُفتاده و طبعاً اثرگذاری خود را از دست می دهد.
جنگ ۱۲ روزه با وجود کوتاه بودن زمانیاش به نسبت جنگ هشت ساله، آن چنان در درون خود قصه ها و داستان های جدید و گاه شگفت انگیز دارد که می توان از آن دستمایه ای قوی و گسترده ساخت به منظور روایت مقاومت جانانه یک ملت در برابر رژیم خون آشام و تجاوز صهیونی و از این ظرفیت حتی برای تولید چندین فصل سریال بهره بُرد منتهای مراتب به شرط آن که کار تحقیقاتی و پژوهشی قوی برای نگارش فیلمنامه آن انجام شود و از همه ظرفیت های ممکن در راستای غنای فرمی و محتوایی کار، استفاده لازم صورت گیرد.
سید محمدمهدی موسوی
نظر شما