به گزارش خبرنگار خبرگزاری حوزه در اصفهان، سلسله نشستهای علمی تبیینی با عنوان «خوانش علمی ابعاد مختلف جنگ تحمیلی ۱۲ روزه» چهارشنبه ۸ مردادماه ۱۴۰۴ از ساعت ۹ الی ۱۰ بهصورت برخط به آدرس ac.whc.ir/rrlc۹xikz۳۶m برگزار شد.
حجتالاسلام والمسلمین محمد قربانیمقدم در این نشست که به همت معاونت پژوهش حوزه علمیه خواهران استان اصفهان و با همکاری پژوهشکده الهیات و خانواده دفتر تبلیغات اسلامی، با حضور اساتید برجسته حوزه و دانشگاه، برگزار شد، با استناد به قرآن، روایات و دیدگاه فقها، به موضوع «شرایط مهادنه و جایگاه مصلحت در آن» و تشریح ابعاد فقهی و مصلحتسنجی در پذیرش آتشبس در اسلام پرداخت.
وی با اشاره به اینکه مهادنه (آتشبس) از مباحث کلیدی فقه جهاد است، اظهار داشت: فقه اسلامی نمیتواند درباره احکام جهاد سخن بگوید و از موضوع آتشبس غفلت کند، در منابع فقهی از آتشبس با عناوینی چون هدنه، معادنه و معاهده یاد شده و فقها به اجماع، اصل مشروعیت آن را در شرایط خاص پذیرفتهاند.
حجتالاسلام والمسلمین قربانیمقدم با استناد به آیات قرآن کریم، سنت معصومان(ع) و اجماع فقها یادآور شد: اصل در اسلام، استمرار جهاد با دشمنان تا رفع فتنه است، اما در شرایطی که مصلحت مهمتری اقتضا کند، میتوان آتشبس را پذیرفت، شناخت این مصلحت بر عهده امام جامعه اسلامی یا جانشینان ایشان است.
وی درباره تفاوت هدنه با جزیه، توضیح داد: هدنه پیمان میان دولت اسلامی با دولت یا حکومت کافر حربی است که هنوز قدرت دارد، اما جزیه مربوط به مردمانی مغلوب است که در سرزمینهای اسلامی زندگی میکنند و دیگر قدرت سیاسی ندارند.
این استاد حوزه ضمن تأکید بر اینکه هدنه باید مدتدار و مشروط به رعایت مصلحت باشد، خاطرنشان کرد: هدنه در اسلام میتواند به هر یک از اشکال احکام تکلیفی در آید، گاهی واجب، گاهی مستحب، گاهی مکروه و گاهی حرام است، اما پذیرش آتشبس بدون لحاظ مصلحت، جایز نیست و حکم اولیه جهاد همچنان پابرجاست.
انتهای پیام. /
نظر شما