تو به آرزوهایت نخواهی رسید

خبرگزاری حوزه| «إِلَی الْمَوْلُودِ الْمُؤَمِّلِ مَا لَا یُدْرِکُ»

چقدر این عبارت امام علی (ع)، ذهنم را درگیر خودش کرده است.

انگار سبک زندگی ای که تا الان داشتیم غلط اندر غلط بوده و حالا تازه پای عبارت های جاندار نهج البلاغه داریم جان می‌گیریم، داریم نو می‌شویم، تازه می‌شویم
نه؛ تازه داریم مسلمان میشویم!

إِلَی الْمَوْلُودِ الْمُؤَمِّلِ مَا لَا یُدْرِکُ
مؤمّل که از امل گرفته شده است، یعنی آرزوهای حساب شده و منطقی، آرزوهایی که با شرایط و امکانات و استعداد و موقعیت آدمی جور در می آید، امل همان آرزوهای دست یافتنی ست...
برعکس مُنا که آن هم آرزوست اما آرزوهای خیالی و دست نیافتنی و غیر واقعی و فانتزی...

امام علی (ع) در وصایای دلسوزانه و خیرخواهانه به فرزندشان می‌فرمایند: آرزوهای توخالی، الکی و خیال‌بافانه که هیچ، یادت باشد حتی به آرزوهای حساب شده و منطقی ات هم نخواهی رسید، چون اجل در کمین و چون زمان محدود است.

فلذا واقع بین باش و بنا را بر نرسیدن ها بگذار، بدان که اجل نمی‌گذارد حتی به آرزوها و خواسته های منطقی و حساب شده ای که با شرایط، امکانات و استعدادهای تو مطابق است، برسی! چه برسد به خیالات خام.
پس؛ قدردان آن چیزهایی باش که الان به تو رسیده است.

برای آرزوهایت اولویت بندی کن چون فرصت همه آنها را نداری. ببین کدام شان در جایگاه و اولویت مهم تری هستند که تو باید فکر و ذهن و انرژیت را
مصروف آن کنی.

واقع بین باش که آرزو اگر از اجمال و اعتدال خارج شود خیلی زود تو را هلاک خواهد کرد.

برای آرزوهایت مرز بگذار که وارد جاده خاکی هایی که دکان داران قانون جذبی به تو معرفی می‌کنند نشوی.

تمرکزت را بر بهره برداری های کیفی بگذار و بفهم به تعبیر امام حسین علیه السلام که دنیا، تازگیش هم کهنگی است!

خیلی برای نداشته هایت غش و ضعف نکن که دنیا تازگیش کهنگی ست ...

نامه ۳۱ نهج البلاغه

مرضیه سادات هاشمی راد

انتهای پیام