به گزارش خبرنگار خبرگزاری حوزه از یزد، در مواجهه با خاموشیهای گسترده، کاهش فشار آب، هشدارهای مکرر درباره افت سطح سدها و حتی تعطیلی برخی مناطق کشور بهدلیل کمبود منابع حیاتی، نمیتوان بحران جاری را صرفاً محصول گرمای هوا، تغییر اقلیم یا افزایش مصرف دانست. این وضعیت، نتیجه مستقیم غفلت ساختاری از هشدارهای دقیق، مکرر و پیشنگرانه رهبر معظم انقلاب طی بیش از سه دهه گذشته است؛ هشدارهایی که نه در سیاستگذاری جدی گرفته شد، نه در فرهنگ عمومی نهادینه گشت و نه در رسانهها بازتاب متناسب یافت.
بحران انرژی؛ طرح دشمن و غفلت ما
رهبر معظم انقلاب از همان نخستین سالهای پیروزی انقلاب، مسئله مصرف و صرفهجویی را نه یک موضوع اقتصادی صرف، بلکه یک مسأله امنیتی و راهبردی دانستند. ایشان در ۴ مهر ۱۳۵۹، در اوج جنگ تحمیلی، فرمودند: «البته امروز هنوز برای طرح این مسأله هم شاید زود است، اما در آنچه که امروز مورد ابتلای ماست، باید سعی کنیم کمال صرفهجویی انجام بشود. این مشت محکمی خواهد بود بر دهان دشمن تا دشمن بهخاطر نداشتن مواد ضروری زندگی در ما طمع نبرد.»
این نگاه، سالها بعد نیز تکرار و تکمیل شد. در سال ۱۳۷۷ ایشان هشدار دادند: «اسراف همان کاری را با کشور میکند که دشمن میخواهد.»
این سخن تحلیلی، اگرچه برای برخی در آن زمان ممکن بود کمی غیرقابل پیشبینی به نظر برسد، اما رهبر انقلاب آن را به درستی درک کرده و هشدار دادند. با این حال، در ساختار تصمیمگیری کشور، با وجود ماهیت هشداردهنده و حتی امنیتی این موضوع، توجه کافی مبذول نشد و سیاستگذاریهای اجرایی متناسب نیز شکل نگرفت.
انتهای پیام/
فاطمه جلال زاده
نظر شما