حجت الاسلام و المسلمین محمد شریفی از اساتید حوزه علمیه قم، در گفت وگو با خبرنگار خبرگزاری حوزه در ساری، اظهار داشت: حضرت محمد(ص) در دوران جاهلیت زندگانی را آغاز کردند، دورانی که بسیاری از اعمال ضدّ انسانی و ضد دینی رایج بود.
وی با اشاره به جنگ و ناامنی به عنوان یکی از ویژگی های دوران نکبت بار جاهلیت، افزود: حدود ۱۷۰۰ جنگ میان قبایل عرب روی داد، که منشأ آن، جهل و نادانی و تعصب و فقر و بی رحمی و ریاست طلبی آنها بوده است.
استاد حوزه علمیه قم ابراز کرد: امتیازات طبقاتی و قبیله ای، بی عفّتی و انحرافات جنسی، بت پرستی و حتی قتل انسان از دیگر ویژگی های آن دوران است، از رسم های غلط عصر جاهلیت آن بود که نه تنها دختران را بلکه از ترس فقر و تهی دستی گاهی پسران را نیز به قتل می رساندند.
وی خاطرنشان کرد: با کمال تأسف این طرز فکر غلط در زمان ما نیز به شکل دیگری انجام می گیرد، امروزه شاهدیم کودکان بی گناه را در عالم جنین از طریق کورتاژ می کُشند، در حالی که آیه ۱۵۱ سوره انعام می فرماید: «و لا تقتلوا اولادکم من املاق نحن نرزقکم و ایّاهم» و نیز در آیه ۵۸ از سوره نحل می فرماید: «و إذا بشّر احدهم بالانثی ظلّ وجهه مسودّا و هو کظیم» وقتی به آنها مژده داده می شد که همسرش دختر آورده، چهره اش از این خبر سیاه می شد و خشم و اندوه او را فرا می گرفت و از مردم پنهان می گردید و با خود می گفت، آیا او را با کمال ننگ و خواری نگه دارم، یا او را در زیر خاک پنهان سازم.
ویژگی های بارز پیامبر اکرم (ص)
حجت الاسلام و المسلمین شریفی، با اشاره به جایگاه والای رسول الله (ص) ابراز کرد: در منابع دینی ما به برخی از ویژگیهای برجسته حضرت (ص) اشاره شده، در محجة البیضاء و همینطور بحارالانوار درباره برخی از صفات حضرت (ص) آمده است:
۱. «لا یقوم و لا یجلس إلّا علی ذکر الله»
۲. «و لا یقول فی الغضب و الرضا إلّا الحق ینفذ الحقّ و ان عاد ذلک بالضّرر علیه او اصحابه»
۳. «اوسع الناس صدرا»
۴. «یمرّ علی الصبیان فیسلم علیهم»
۵. «یجیب دعوة الحرّ و العبد»
۶. «یقبل الهدیة و لو أنّها جرعة لبن و یکافیء علیها»
۷. «یعود المرضی فی أقصی المدینه»
۸. «یشهد الجنائز»
۹. «لم یشبع من خبز برّ ثلاثة متوالیة حتی لقی الله تعالی ایثارا علی نفسه لا فقرا و لا بخلا»
۱۰. «یحبّ الطیب و لم یکن فی طرییقه فیتبعه احد الا عرف انّه قد سلکه من طیب عرفه»
۱۱. «یمزح و لا یقول الا حقّآ و یضحک من غیر قهقهة»
۱۲. «اذا دخل منزلا قعد فی ادنی المجلس الیه حین یدخل»
۱۳. «و اذا حدّث بحدیث تبسّم فی حدیثه»
۱۴. «یقسّم لحظاته بین اصحابه فینظر الی ذا و الی ذا باالتسویة لا یثبت بصره فی وجه احد»
۱۵. «اصحابه لا یقدمون لما عرفوا من کراهة لذلک».
۱۶. «لا یجلس الیه احد و هو یصلّی إلّا خفّف صلاته و أقبل علیه»
۱۷. «أشدّ الناس تواضعا، أسکتهمفی غیر کبر، یخصف النعل یرفع الثوب یحلب الشاة یطحن معالخادم اذا اعیی»
۱۸. «یقبل معذرة المعتذر االیه»
۱۹. «یجالس الفقراء و یؤاکل المساکین لا یحقّر لفقره و زمانته»
۲۰. «یحزن لسانه الا فیما یعنیه، طویل السموت لا یتکلم فی غیر حاجة اذ لقی احدا من اصحابه بدأه بالمصافحة لا یزل و لا یخطی فی شیء مما یسوس به الخلق»
۲۱. «کان صلی الله علیه و آله و سلم احلم الناس، اشجع الناس، اعدل الناس، اعف الناس و اسخی الناس» (محجة البیضاء، ج ۴، ص ۱۲۳ تا ۱۶۲؛ بحار الانوار، ج ۱۶، ص ۱۵۰ تا ۲۲۶)
رنج های پیامبر (ص) در جنگ بدر
حجت الاسلام و المسلمین شریفی خاطرنشان کرد: حیات پربرکت پیامبر (ص) توأم با مبارزه با کفر و شرک و بی بندباری قبائل و تعصّبات جاهلی عرب بود که بخش عظیمی از حوادث عصر پیامبر (ص) بعد از هجرت ایشان از مکه به مدینه بوده است، چراکه حکومت اسلامی بعد از هجرت تشکیل شد و اسلام در سطح عالی تر و وسیع تر قرار گرفت.
وی تصریح کرد: گرچه زحمات پیامبر (ص) در مکه بسیار طاقت فرسا بود، ولی زحمات آن حضرت بعد از هجرت بیشتر شد و پیامبر (ص) با دشمنان داخلی و خارجی مواجه شد و در رابطه با دشمنان خارجی ۲۷ غزوه و ۳۵ سریه رخ داد که یکی از آن جنگ ها که بسیار حائز اهمیت است، جنگ بدر است.
استاد حوزه علمیه قم، بیان کرد: جنگ بدر در ۱۷ یا ۱۹ ماه مبارک رمضان در سال دوم هجرت واقع شده و تعداد مسلمان ها در این جنگ حدود ۳۱۳ یا ۳۱۴ بود که مسلمان ها بر کفار پیروز شدند، قرآن کریم در سوره آل عمران آیه ۱۲۳ اشاره کرده است؛ «وَ لَقَدْ نَصَرَکُمُ اللَّهُ بِبَدْرٍ وَ أَنْتُمْ أَذِلَّةٌ فَاتَّقُوا اللَّهَ لَعَلَّکُمْ تَشْکُرُونَ؛ و بیتردید خدا در [جنگِ] بدر شما را یاری داد، در حالی که [از نظر ساز و برگ جنگی و شمار نفرات نسبت به دشمن] ناتوان بودید بنابراین از خدا پروا کنید، باشد که سپاس گزاری نمایید.» (آل عمران: ۱۲۳)
وی افزود: در این جنگ تعدا کفار ۹۵۰ یا ۱۰۰۰ نفر نقل شده است و لشکر قریش زنان آوازه خوان را همراه خود آورده بودند که دف می زدند و مسلمان ها را مسخره می کردند که خداوند درباره آنها در قرآن سوره انفال می فرماید: «وَ لا تَکُونُوا کَالَّذِینَ خَرَجُوا مِنْ دِیارِهِمْ بَطَراً وَ رِئاءَ النَّاسِ وَ یَصُدُّونَ عَنْ سَبِیلِ اللَّهِ وَ اللَّهُ بِما یَعْمَلُونَ مُحِیطٌ؛ و مانند کسانی مباشید که از خانه هایشان از روی مستی و غرور و برای خودنمایی بیرون آمدند و مردم را از راه خدا باز می داشتند [ولی سرانجام دچار شکست ذلت باری شدند] و خدا به آنچه انجام می دهند، احاطه دارد.» (انفال: ۴۷)
حجت الاسلام و المسلمین شریفی گفت: در جنگ بدر وقتی که دو سپاه در برابر یکدیگر قرار گرفتند، پیامبر اکرم (ص) به زیادی تعداد مشرکین و کمی تعداد مسلمان ها نگاه افکند، رو به قبله کردند و به خداوند متعال عرضه داشت: «اللَّهُمَ أَنْجِزْ لِی مَا وَعَدْتَنِی اللَّهُمَ إِنْ تَهْلِکْ هَذِهِ الْعِصَابَةُ لَا تُعْبَدُ فِی الْأَرْض» (بحار الانوار، ج ۱۹، ص ۲۲۱)
وی ادامه داد: خداوند در آغاز جنگ، مسلمان ها را در نظر کفار اندک نشان داد تا آنها به جنگ اقدام کنند و هنگامی که نبرد آغاز شد، آنان را در نظر کفار زیاد نشان داد تا در آنها وحشت و سستی به وجود آید؛ قرآن در سوره انفال می فرماید: «وَ إِذْ یُرِیکُمُوهُمْ إِذِ الْتَقَیْتُمْ فِی أَعْیُنِکُمْ قَلِیلًا وَ یُقَلِّلُکُمْ فِی أَعْیُنِهِمْ لِیَقْضِیَ اللَّهُ أَمْراً کانَ مَفْعُولًا وَ إِلَی اللَّهِ تُرْجَعُ الْأُمُورُ؛ و [یاد کنید] هنگامی را که در جنگ بدر با هم برخورد کردید، دشمن را در چشم شما اندک نشان داد و شما را نیز در چشم آنان اندک نشان داد [اگر چه در گرما گرم جنگ، شما را در نظر آنان بسیار و آنان را در نظر شما اندک نشان داد] تا خدا پیروزی شما و شکست آنان را که [بر اساس اراده اش] انجام شدنی بود، تحقّق دهد و همه کارها به سوی خدا بازگردانده می شود.» (انفال: ۴۴)
نگاه اجمالی به رحلت پیامبر اکرم (ص)
حجت الاسلام و المسلمین شریفی خاطرنشان کرد: پیامبر اکرم(ص) در اواخر عمر شریفش، چهار شب مانده به آخر صفر سال ۱۱ هجری، به مردم فرمان داد که برای جنگ با روم مهیا شوند و روز بعد اسامه را خواست و به او فرمان داد: برو به ناحیه ای که پدرت در آنجا کشته شد؛ (منطقه جرف)
وی خاطرنشان کرد: از بزرگان، مهاجر و انصار همه در این اعزام حضور داشتند، مگر برخی افراد از جمله ابوبکر، عمر، ابوعبیده جراح، سعد بن ابی وقاص و سعید بن زید.
استاد حوزه علمیه قم بیان کرد: گروهی گفتند: پیامبر (ص) این کودک را بر مهاجران نخستین امیر کرده؛ پیامبر (ص) به شدت ناراحت شد و به منبر رفت و فرمودند: اگر در فرماندهی او طعن می زنید، پیش از این درباره پدرش طعنه می زدید؛ سوگند به خدا او سزاوار به فرماندهی بود و فرزند او هم سزاوار به فرماندهی است و از محبوب ترین افراد نزد من است.
وی تصریح کرد: وقتی وفات پیامبر (ص) فرا رسید، در خانه اش مردانی بودند؛ از جمله عمر بن خطاب، که پیامبر (ص) فرمودند: بیایید تا نامه ای برای شما بنویسم که هرگز گمراه نشوید؛ عمر گفت: مرض بر پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم غالب شده و نزد شما کتاب خدا است و کتاب خدا برای ما کافی است. در آنجا میان اهل خانه اختلاف و منازعه شد؛ برخی گفتند: بگذارید پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم نامه را بنویسد و بعضی انکار کردند و حرف عمر را تأیید نمودند؛ هنگامی که اختلاف بالا گرفت، پیامبر صلی الله علیه وآله و سلم مانع شدند و اختلاف کردند. (طبقات ابن سعد، ج ۲، ص ۲۴۴؛ و الطرائف، ص: ۴۳۱).
حجت الاسلام و المسلمین شریفی اظهار کرد: ام سلمه می گوید: زمانی که رسول اکرم (ص) بیمار بود و به همان بیماری از دنیا رفت، اطاقش از اصحاب پر شده بود که فرمودند: ای مردم بدانید به زودی قبض روح می شوم؛ من سخنی را برای شما می گویم که برای شما حجت است و بدانید که من کتاب خدا و عترتم را که اهل بیت من هستند، در میان شما می گذارم؛ «إنّی تارک فیکم الثقلین کتاب الله و عترتی»؛ سپس دست حضرت علی (ع) را گرفته و بلند کردند و فرمودند: این علی با قرآن است و قرآن با علی؛ دو جانشین یاری کننده ای که از یکدیگر جدا نشوند تا بر من در حوض کوثر وارد شوند و من درباره آن دو سؤال خواهم کرد. (کشف الغمة ج ۱، ص ۴۰۸)
انتهای پیام. /
نظر شما