جمعه ۳۱ مرداد ۱۴۰۴ - ۰۸:۰۰
مباحث مهدوی (۴۰) | امام، مظهر رحمت بیکران الهی

حوزه/ امام زمان علیه‌السلام گرچه غایب است، ولی ابر رحمتی است که پیوسته می‌بارد و کویر خشکیده مردم را حیات و نشاط می‌بخشد و محروم کسی است که از این کانونِ مهر، مهربانی‌ها را نچشد و محبت‌ها را حس نکند.

به گزارش خبرگزاری حوزه، مجموعه مباحث مهدویت با عنوان «به سوی جامعه آرمانی»، با هدف نشر آموزه‌ها و معارف مرتبط با امام زمان عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف، تقدیم شما فرهیختگان گرامی می‌شود.

یکی از زوایای ناشناخته امام عصر علیه‌السلام، مهر و محبّت آن بزرگوار به انسان‌ها است. متأسفانه از گذشته دور چنین بوده است که امام را تنها با شمشیر و خونریزی و قهر و انتقام معرفی کرده و چهره‌ای خشن از آن حضرت نشان داده‌اند؛ حال آنکه آن حضرت مظهر رحمت بی‌کران الهی و پدر مهربان امّت و همدمی دلسوز و همراهی خیرخواه است.

در حدیثی قدسی در پایانِ ذکر امامان معصوم علیهم‌السلام آمده است:

«وَ أُکملُ ذَلِکَ بِابْنِهِ م‏ ح ‏م ‏د رَحْمَةً لِلْعَالَمِین‏.» (کافی، ج ۱، ص ۵۲۸)

و تکمیل می‌کنم [سلسله امامان] را به فرزندش (م ح م د) به عنوان رحمتی برای همه جهانیان.

و در سخنی از خود حضرت آمده است:

«أَنَّ رَحْمَةَ رَبِّکُمْ وَسِعَتْ کُلَّ شَی‏ءٍ وَ أَنَا تِلْکَ الرَّحْمَة.» (بحارالانوار، ج ۵۳، ص ۱۱)

همانا رحمت پروردگارتان همه چیز را فرا گرفته و من آن رحمت بیکران الهی هستم.

و در بیان معصومان علیهم‌السلام چنین توصیف شده است:

«وَ أَشْفَقَ عَلَیهِمْ مِنْ آبَائِهِمْ وَ أُمَّهَاتِهِم‏.» (بحارالانوار، ج ۲۵، ص ۱۱۷)

[امام] دلسوزتر است بر مردم از پدران و مادرانشان.

امام زمان علیه‌السلام، مربی بزرگ و معلم دلسوز انسان و پدر مهربان مردم است و در همه اوقات و لحظات، صلاح حالِ‌ ایشان را رعایت می‌کند و در عین بی‌نیازی از ایشان، بیشترین لطف و عنایت را نثارشان می‌سازد؛ چنانکه خود ایشان فرمودند:

«لَوْ لَا مَا عِنْدَنَا مِنْ مَحَبَّةِ صَلَاحِکُمْ وَ رَحْمَتِکُمْ وَ الْإِشْفَاقِ عَلَیکُمْ لَکُنَّا عَنْ مُخَاطَبَتِکُمْ فِی شُغُل.» (بحارالانوار، ج ۵۳، ص ۱۷۹)

اگر اینگونه نبود که ما دوستدارِ اصلاح کار شما هستیم و به شما نظر لطف و رحمت داریم، از توجه و التفات به شما [به دلیل کارهای ناپسندتان] احتراز می‌کردیم.

بنابراین امام زمان علیه‌السلام گرچه غایب است، ولی ابر رحمتی است که پیوسته می‌بارد و کویر خشکیده مردم را حیات و نشاط می‌بخشد و محروم کسی است که از این کانونِ مهر، مهربانی‌ها را نچشد و محبت‌ها را حس نکند.

«اللهم هَبْ لَنَا رَأْفَتَهُ وَ رَحْمَتَهُ وَ دُعَاءَهُ وَ خَیرَه‏.» (مفاتیح‌الجنان، دعای ندبه)

خدایا! مهربانی و رحمت و دعا و نیکی امام را به ما کرامت فرما.

این بحث ادامه دارد...

برگرفته از کتاب «نگین آفرینش»، با اندکی تغییر

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha