به گزارش خبرگزاری حوزه، مرحوم آیت الله مجتهدی تهرانی در یکی از جلسات اخلاق خود به موضوع «حقوق همسایگی» اشاره کردند که تقدیم شما فرهیختگان می شود.
مشکل آنجاست که انسان دارای ثروت باشد و شب هنگام در آسایش بخوابد، در حالی که همسایهی او در گرسنگی به سر ببرد.
در حدیث آمده است که «مسلمان واقعی کسی نیست که شب را سیر بخوابد، در حالی که همسایهی او گرسنه باشد».
نقل شده که عالمی به عالمی دیگر گفت: «چرا به همسایهی خود کمک نکردی؟»
آن عالم پاسخ داد: «نمیدانستم او در سختی و گرسنگی است».
عالم نخست در پاسخ فرمود: من به این دلیل به تو اعتراض میکنم که چرا نمیدانستی.
اگر میدانستی و باز هم یاری نمیکردی، این عمل در حکم کفر بود.
اما اکنون که میگویی نمیدانستی، باز هم جای پرسش و اعتراض باقی است که چرا تحقیق نکردی و از حال همسایهات باخبر نشدی.
کلید فهم این روایت آن است که عالمی به عالمی دیگر که همسایهی فردی فقیر بوده، اعتراض میکند و میگوید:
«من به تو اعتراض دارم نه به خاطر آنکه نمیدانستی، بلکه به این دلیل که چرا نرفتی و تحقیق نکردی تا بدانی.
زیرا اگر میدانستی و باز هم شب را سیر میخوابیدی، این کار قابل بخشش نبود».
برای شنیدن و دانلود صوت اینجا را کلیک کنید










نظر شما