علامه حسن زاده آملی (ره)، اسوه علم و تقوا و عرفان بود

حجت الاسلام و المسلمین منصور جعفرزاده از اساتید حوزه علمیه قم در گفت وگو با خبرنگار خبرگزاری حوزه در ساری با اشاره به سالگرد ارتحال علامه ذوالفنون حسن زاده آملی (ره) اظهار داشت: علامه حسن زاده آملی (ره)، اسوه علم و تقوا و عرفان بود.

وی افزود: ایشان یک عالم ذوالفنون بودند که در علوم مختلف به مدارج و مراتب بالا رسیدند و واقعا فقدان ایشان، ثلمه ای بزرگ برای حوزه های علمیه و جهان تشیع و بلکه جهان اسلام بود. برای ما درس است که حتی تا لحظات آخر هم از علم آموزی دست بر نمی داشتند.

استاد حوزه علمیه قم بیان کرد: ایشان واقعا مظهر تقوا و ورع بودند. همه کسانی که ایشان را می شناختند، اذعان به این مطلب داشتند؛ ایشان در کمال تقوا و ورع بودند. عرفان عمیقی که علامه (ره) از آن برخوردار بودند، برای همه ما درس آموز است؛ عرفان، در واقع همان پایبندی به دستورات خداوند متعال است؛ ایشان از همان سنین جوانی و نوجوانی مشغول به این امور بودند و این دو بال «علم» و «تقوا» چیزی است که هر طلبه ای در حوزه علمیه به آن نیاز دارد. ان‌شاءالله خدای متعال توفیق بدهد که پیرو حقیقی راه اهل بیت (ع) باشیم؛ همان راهی که «علم آموزی» و «تقوا» را به ما آموختند.

زمینه های ایجاد علم و تقوا

وی با اشاره به اهمیت بررسی زمینه های ایجاد علم و تقوا خاطرنشان کرد: البته این امر، ریشه های مختلفی می تواند داشته باشد که شاید مهمترین آنها «توفیق خداوند متعال» است؛ اما باید انسان نیز زمینه هایی را در خودش ایجاد بکند.

استاد حوزه علمیه قم ابراز کرد: یکی دیگر از زمینه های ایجاد علم و تقوا، «خانواده» است، می تواند ریشه در خانواده داشته باشد، اینکه خانواده به رعایت امور دینی اهتمام داشته باشند؛ از قبل تولد و بعد از تولد، رعایت مسائل حلال و حرام، نام حلال و دیگر امور اینچنین، زمینه سازی پذیرش نگاه اسلامی و علوم دینی را برای فرزند فراهم می کند.

وی اضافه کرد: تربیت خانواده از جایگاه بالایی برخوردار است، اینکه پدر و مادر چه چیزی را در نگاه فرزند، مهم جلوه بدهند؛ به عنوان مثال، در یک خانواده علم و تقوا ارزشمند جلوه کند؛ اما در خانواده ای دیگر اینچنین نباشد.

استاد حوزه علمیه تأکید کرد: باید توجه داشت که «تلاش خود شخص» نیز برای دستیابی به «علم» و «تقوا» مهم است، تلاش خستگی ناپذیر در علم آموزی و تقواپیشگی و تهذیب نفس؛ چه اینکه آیه قرآن می فرماید: «یزکّیهم و یعلّمهم الکتاب و الحکمة»

حجت الاسلام و المسلمین منصور جعفرزاده خاطرنشان کرد: عالم در بیان روایات اهل بیت (ع) از جایگاه رفیعی برخوردار است، اکرام و گرامی داشتن عالم نیز از تأکیدات اهل بیت عصمت و طهارت است، در روایت داریم که «نگاه به چهره عالم عبادت است» حتی نشستن در کنار عالم و نگاه به چهره او، موجب درس آموزی می شود؛ خداوند علامه حسن زاده آملی رضوان الله تعالی علیه را مورد رحمت خودش قرار دهد، ما توفیق استفاده مستقیم از ایشان را نداشتیم، اما در همان توفیقاتی که به ما دست می داد تا به چهره مبارک ایشان نگاه کنیم، حتی اگر در خیابانی ایشان را می دیدیم، انسان را به یاد خدا می انداخت.

استاد حوزه علمیه قم بیان کرد: زمانی که انسان با چنین عالمی همنشین می شود و به او نگاه می کند، به یاد خدا می افتد؛ همان گونه که مرحوم حسن زاده قدس سرّه الشریف اینچنین شخصیتی بود و همه کسانی که با ایشان حشر و نشر داشتند، به آن اذعان می کنند.

وی تصریح کرد: جایگاه عالم بسیار رفیع است و از این رو است که روایت شده: «إذا مات العالم ثلمت فی الاسلام ثلمة لا یسده شیء» وقتی عالم از دنیا می رود، در اسلام رخنه ای ایجاد می شود که هیچ چیزی جبران کننده آن نیست. خداوند ما را قدردان این نعمت های الهی قرار بدهد.

حجت الاسلام و المسلمین جعفرزاده خاطرنشان کرد: بعد از ارتحال علامه ذوالفنون حسن زاده آملی اعاظم حوزه و بزرگان علوم دینی، حتی کسانی که با برخی از آراء علمی آن مرحوم موافق هم نبودند، منش اسلامی را بجا آوردند و تسلیت گفتند، البته در کنار این بزرگان افرادی هم بودند که نسبت های ناروایی را به حضرت علامه(ره) بیان کرده بودند و بنده در شبکه های مجازی با چنین افرادی نیز برخورد داشته ام.

وی با طبیعی بودن وجود اختلاف نظرها گفت: اختلاف نظر از قدیم بوده و اتفاقا موجب شکوفایی علم و دانش در حوزه علمیه می‌شود، اما مسأله مهم آن است که نباید به گونه ای بیان شود که جایگاه علم و عالم را رعایت نکنند و به گونه ای باشد که از هویت طلبگی بیرون بیاید.

استاد حوزه علمیه قم بیان کرد: البته آنهایی که این کارها را انجام می‌دهند، مقام منیع و والای علامه حسن زاده آملی (ره) را نفهمیده اند، خیلی وقت ها حرف ها را درست نمی فهمند؛ در حالی که واقعا عرفان حقیقی یعنی پیروی کامل از دستورات خداوند متعال، می‌بینیم هر چه بزرگان ما در این مسیر بالاتر می رفتند، خضوع و خشوع آنها نسبت به خدای متعال بیشتر می شد. نمازشان کامل تر می شد. شما نمازهای آیت الله بهجت (ره) را دیده اید و از آن شنیده اید؛ حضرت آیت الله بهجت را دیده اید که در نمازشان چه حالاتی داشتند، از حالات مرحوم امام (ره) و علامه حسن زاده آملی (ره) نیز اینچنین بوده است.

حجت الاسلام و المسلمین جعفرزاده تأکید کرد: اینگونه نیست که عرفان، دستورات غیر اسلام باشد، عرفان همان دستورات اسلام است و پایبندی کامل به اسلام را می طلبد، البته اگر کسی اینچنین بود، ممکن است چیزهایی برای او ظاهر و مراتبی از علم برای او پیدا بشود که برای دیگران اینگونه نباشد.

وی ادامه داد: ارتباط با عالم باید در کمال احترام باشد و علم و جایگاه عالم حرمت نگاه داشته بشود، اگر کسی هم اختلاف نظر دارد، با کمال متانت و احترام، حرف خودش را بزند، بدون آنکه بخواهد بی احترامی نماید، بنده در همین گفت‌وگوهای فضای مجازی به رفقا عرض کردم که خیلی از آقایان معروف به عرفا، به کلمات دیگران که در این مسیر نیستند نقد دارند، اما رعایت احترام می کنند و به آنها نسبت های بد نمی دهند، از آن طرف آنها هم باید رعایت کنند و اگر اختلاف نظرهایی دارند، احترام علم و جایگاه عالم برقرار باشد.

استاد حوزه علمیه قم تصریح کرد: ممکن است کسی این نظر را قبول نداشته باشد، البته نظر هر کسی برای خودش محترم است، اما لازم است تا با کمال احترام نقد بکند بدون اینکه نسبت های ناروا بدهد. کسانی هم که در این مسیر قدم بر می دارند و به عنوان شاگردان این بزرگواران معرفی می شوند، نباید حرف‌هایی بزنند که خدای ناکرده به دست دیگران بهانه بدهند، چون در روایات آمده که «به اندازه عقول مردم با آنها حرف بزنید» هر حرف، ولو درست، باید به مخاطب مناسب بیان شود؛ اگر مخاطب شناسی نشود و درست در جای خودش گفته نشود، باعث سوء تفاهم و حتی باعث سوء استفاده می شود.

انتهای پیام. /