به گزارش خبرگزاری حوزه، حجتالاسلام فاریاب، عضو هیئت علمی موسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی (ره) در صفحه شخصی خود در پاسخ به سؤال: «چرا باید با اهل سنت وحدت داشته باشیم؟» نوشت:
۱. قبل از هر چیز باید دانست که اهل سنت به اهلبیت پیامبر و امامان شیعه علیهمالسلام احترام میگذارند. آنها را شخصیتهای برجستۀ دینی و معنوی میدانند. امام علی علیهالسلام را یکی از بزرگترین صحابه ی پیامبر میدانند و ناسزاگویی به ایشان را جایز نمیدانند.
۲. به باور شیعیان، دو خلیفهی اول مسلمانان، در حق امام علی علیهالسلام و همسرشان جفا کردهاند، ولی عمدۀ اهل سنت، هیچ اعتقادی به این گزارشات ندارند و روابط میان امام علیهالسلام و خلفا را معمولی و حسنه میدانند و اعتقاد راسخ به حقانیت خلافت خلفای سه گانه دارند و احتمال نمیدهند که دیدگاه شان باطل باشد.
۳. با این وضعیت، عمدۀ اهل سنت، جاهل قاصرند و دلیلی برای دشمنی با آنها وجود ندارد، چنانکه دلیلی برای دشمنی مسلمانان با هندوها، بوداییان و مسیحیانی که جاهل قاصرند، وجود ندارد، همانطور که خداوند نیز آنها را دشمن نمیداند؛ این در حالیست که مسیحیان، جاهلانه، پیامبر اسلام (ص) را یک پیامبر دروغین میدانند. ولی ما هیچگاه آنها را دشمن خود نمیدانیم و با حفظ حریم، با آنها زندگی میکنیم، ولی هیچگاه از اعتقادات خود عقب نشینی نمیکنیم.
۴. اگر چنین است، کوبیدن بر طبل دشمنی و تفرقه با کسانی که خدا آنها را دشمن خود نمیداند، و فقط از روی جهل با ما هم عقیده نیستند، خواسته ی خدا نیست، بلکه خواسته ی دشمن خداست.
۵. روشن است که منظور از وحدت، وحدت عملی است نه وحدت اعتقادی. وحدت عملی، به معنای عقب نشینی از باورهای صحیح خود یا دست کشیدن از استدلال به هنگام بحث با آنها نیست، بلکه منظور، زندگی مسالمت آمیز با آنها، اتحاد در برابر دشمن مشترک و دست برداشتن از کارهایی است که به منزلهی توهین به مقدسات آنهاست که چنین چیزی، به تفرقه میانجامد. چنانکه در یک خانواده، اعضای خانواده اختلاف فکری دارند، ولی با یکدیگر دشمنی نمی کنند؛ مسلمانان نیز به سان اعضای خانواده هستند که اصولاً باید در برابر دشمن مشترک، اتحاد داشته باشند.
نظر شما