به گزارش خبرگزاری حوزه از ساری، حجت الاسلام ساداتی از کارشناسان مذهبی حوزه علمیه مازندران به مناسبت میلاد با سعادت امام حسن عسکری (ع) و اهمیت مهدویت و وظایف منتظران در عصر غیبت ، با خبرنگار این خبرگزاری به گفتوگو نشست.
وی گفت: انتظار در فرهنگ شیعه، تنها یک حالت روحی یا آرزوی آینده بهتر نیست، بلکه «تکلیف شرعی» معرفی شده است. پیامبر اکرم (ص) فرمودند: برترین عمل امت من، انتظار فرج است. این تعبیر نشان میدهد که انتظار صرفاً نشستن و دست روی دست گذاشتن نیست، بلکه نوعی کنش آگاهانه و حرکتساز است. انتظار منفعلانه به این معناست که فرد فقط به امید آمدن منجی روزگار بگذراند و هیچ مسئولیتی برای اصلاح خود و جامعه احساس نکند. چنین انتظاری به نوعی رخوت و بیعملی است. در مقابل، انتظار فعال یعنی فرد خود را سرباز امام بداند و هر روز در عرصه اخلاق، دانش، عدالتخواهی و خدمت به مردم گام بردارد. این نوع انتظار، سازنده است و جامعه را برای پذیرش عدالت جهانی آماده میسازد.
حجت الاسلام ساداتی افزود: منتظر حقیقی کسی است که سبک زندگیاش با آموزههای اهلبیت هماهنگ باشد. در روایات آمده است: کسی که دوست دارد از یاران حضرت قائم باشد، باید منتظر باشد و در حال انتظار، به ورع و اخلاق نیکو عمل کند. بنابراین، زندگی یک منتظر باید بر پایه چند ویژگی استوار باشد: تقوا و خودسازی فردی ، بیتفاوت نبودن در برابر مشکلات جامعه ، علمآموزی و خردورزی و امید و نشاط معنوی. برای مثال، تاریخ شیعه نشان میدهد که در دورههای سخت، شیعیان واقعی با کارهای کوچک اما مداوم، فرهنگ اهلبیت را زنده نگه داشتند؛ از تربیت فرزندان صالح گرفته تا گسترش دانش و یاری به نیازمندان.
این کارشناس مذهبی تصریح کرد: یکی از چالشهای بزرگ دوران غیبت، افتادن در دام انفعال یا دجالگری است. عدهای به نام مهدویت، جریانهای انحرافی ایجاد کردهاند که ثمرهای جز سستی ایمان و تفرقه نداشته است. برای پیشگیری از این آسیبها باید آگاهیبخشی عمیق دینی را تقویت کنیم؛ جوان امروز باید بداند مهدویت یک پروژه جهانی عدالتخواهی است نه یک شعار احساسی و روحیه کار و تلاش را نهادینه کنیم و با نشان دادن نمونههای عینی، مثل ایثار رزمندگان در دفاع مقدس یا مجاهدتهای علمی جوانان در حوزه فناوری، به نسل جدید بیاموزیم که انتظار یعنی عمل ، نه انفعال.
دبیر شورای اندیشه ورز حوزه علمیه مازندران ادامه داد: انتظار فعال به معنای آن است که ما با تمام ظرفیتهایمان به استقبال ظهور برویم. دعا و نیایش جایگاه خود را دارد، اما دعا بدون عمل نتیجهای نخواهد داشت. در عرصه فرهنگی می توانیم معارف اهلبیت را نشر دهیم ، کتابخوانی و هویت اسلامی را تقویت کنیم و با هجمههای فکری دشمن مقابله کنیم. در عرصه اقتصادی و با هدف تلاش برای عدالت اقتصادی و حمایت از محرومان ، با فساد مبارزه کنیم چرا که وقتی به روایات نگاه می کنیم به این نتیجه می رسیم که جامعه آلوده به ظلم اقتصادی، توان پذیرش حکومت عدل جهانی را ندارد.
وی ادامه داد: در عرصه علمی هم می توان به نمونه های مختلفی اشاره کرد خودکفایی و پیشرفت علمی، بهویژه در شرایط امروز جهان، نشانهای از آمادگی جامعه منتظر است. همانطور که در عصر امام صادق (ع) شاگردانی پرورش یافتند که علمشان به تمدن اسلامی جان داد، امروز نیز حرکت علمی جوانان، بخشی از انتظار سازنده است.
حجت الاسلام ساداتی در پایان اظهار داشت: دنیا امروز پر از بحرانهای معنوی، اضطرابهای روحی و ناامیدی از آینده است. بسیاری از جوانان در فضای بیثبات جهانی، خود را سرگردان میبینند. در چنین شرایطی، باور به وجود منجی و وعده قطعی الهی، به جوانان امیدی واقعی میدهد. وقتی جوان بداند که تاریخ به سمت روشنایی حرکت میکند و عدالت جهانی سرانجام محقق خواهد شد، انگیزه مییابد تا در زندگی فردی و اجتماعیاش به اصلاح و سازندگی بپردازد. این امید، نه توهمی بیپایه بلکه وعدهای استوار از سوی قرآن و پیامبر (ص) است. برای نمونه، در سالهای دفاع مقدس، بسیاری از رزمندگان نوجوان و جوان با همین باور به آینده روشن، روحیهای شکستناپذیر داشتند. آنان خود را «منتظر» میدانستند و همین انتظار، به عمل و ایستادگی بدل شد. در نتیجه انتظار فرج، یک برنامه جامع زندگی است. «منتظر واقعی» کسی است که با خودسازی، تلاش اجتماعی، فعالیت علمی و امید به آینده، زمین را برای آمدن عدالت نهایی آماده میکند. دعا و عمل در کنار یکدیگر، معنای حقیقی انتظار است.
نظر شما